شناسهٔ خبر: 11951 - سرویس مسکن و شهرسازی
نسخه قابل چاپ

بررسی انتقال پایتخت در کشورهای دنیا - ۶

انتقال پایتخت در کانادا/ تغییری بزرگ با هدف برقراری ثبات در حاکمیت کشور

شهر اتاوا پایتخت کانادا در سال ۱۸۵۷ میلادی به دلیل موقعیت مناسب شهر آتاوا، امکان حمل و نقل آسان‌تر به قسمت‌های دیگر کشور و با هدف بهبود موقعیت استراتژیکی به فرمان ملکه ویکتوریا به این شهر منتقل شد.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، کشور کانادا در بخش شمالی قاره آمریکای شمالی واقع شده و از نظر مساحت فقط با احتساب خشکی چهارمین کشور وسیع دنیاست. این کشور طولانی‌ترین مرز زمینی را با آمریکا دارد و از جمله کشورهایی است که در قرن نوزدهم پایتخت خود را تغییر داد.

ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۵۷ «آتاوا» را به عنوان پایتخت کانادا برگزید؛ شهری قدیمی در کانادا که چهارمین شهر بزرگ این کشور محسوب می‌شود. تعیین مقر حکومت در کانادا فرایندی ۱۷ ساله را طی کرد و تقریبا از سال ۱۸۴۰ میلادی بود که بحث انتخاب پایتخت مطرح شد و سیاستمداران کانادا از این سال بارها از ملکه درخواست کردند محل مشخصی را برای پایتخت تعیین کند.

عدم ثبات در حاکمیت کشور کانادا انتقال پایتخت را ضروری کرد. پایتخت‌های سابق کانادا در سال ۱۸۴۱ به کینگستون، در سال ۱۸۴۴ به مونترال و در آغاز سیستم گردشی حکومت در سال ۱۸۴۹ به تورنتو منتقل شدند. تورنتو در سال‌های ۱۸۴۹-۱۸۵۱ و ۱۸۵۵- ۱۸۵۹ و کبک در سال‌های ۱۸۵۱-۱۸۵۵ و ۱۸۵۹-۱۸۶۵ پایتخت کانادا شدند تا این‌که آتاوا رسما در سال ۱۸۶۶ به عنوان پایتخت کانادا برگزیده و معرفی شد.

سال ۱۸۵۷ سالی پر از تنش و تحولات سیاسی برای کشور کانادا بود و به همین دلیل تعیین محل پایتخت سیاسی کشور اهمیت زیادی داشت. اداره و سیاست‌گذاری در این کشور با سیستم گردشی جوابگو نبود و از سوی دیگر انتخاب یک پایتخت، انتخابی سیاسی تجاری و پر از تنش محسوب می‌شد.

به دلیل مشکلات شیوه حکومت‌ در کانادا و انتقادهایی که در این زمینه وجود داشت در ۲۴ مارس ۱۸۵۷ از ملکه درخواست شد تا یک شهر به عنوان پایتخت کانادا انتخاب شود و سر انجام در ۳۱ دسامبر ۱۸۵۷ ملکه ویکتوریا شهر اتاوا را برگزید.

ملکه ویکتوریا و مشاورانی که او را در این انتخاب یاری می‌کردند دلایل متعددی را برای انتخابشان برشمردند از جمله این‌که آتاوا تنها زیستگاه در مرز میان ایالت‌های انتاریو و کبک بود که این دو ایالت در گذشته با عناوین کانادای بالایی (Upper Canada) و کانادای پایینی (Lower Canada) شناخته می‌شدند و در نتیجه انتخاب پایتخت جدید موجب سازش دو اجتماع و مردم انگلیسی و فرانسوی آن می‌شد.

یکی دیگر از دلایل انتقال پایتخت جنگ سال ۱۸۱۲ میلادی بود که نشان داد شهرهای مهم کانادا که اغلب به مرزهای این کشور نزدیکند چقدر در برابر تهاجم آمریکایی‌ها آسیب‌پذیرند. در حالی‌که آتاوا دور از مرز قرار داشت و با جنگل‌های انبوه احاطه شده بود.

همچنین حکومت، صاحب بخش عظیمی از نقاط جذاب و دیدنی مشرف به رودخانه آتاوا بود. موقعیت آتاوا این انتخاب را قابل دفاع‌تر می‌کرد و حمل و نقل آسان را از طریق رودخانه آتاوا به شرق کانادا و از طریق کانال ریدو (Rideau) به غرب کانادا فراهم می‌کرد. دو دلیل دیگری که در آن زمان برای انتقال پایتخت کانادا مطرح شد این بود که آتاوا در میانه مسیر دو شهر کبک و تورنتو واقع شده و کوچک بودن شهر احتمال تخریب ساختمان‌های دولتی توسط آشوبگران سیاسی را مانند پایتخت‌های گذشته کانادا کم می‌کرد. همچنین رودخانه آتاوا و کانال ریدو امکان آب‌رسانی به شهر آتاوا از کینگستون و مونترال را بدون مراجعه به مرز آمریکایی کانادا فراهم می‌کرد.

منابع :www.ottawagraphy.ca/ - ottawa.ca/

برچسب‌ها:

نظر شما