اقدام دولت در جهت واقعی‌سازی قیمت هواپیما را از این جهت می‌توان به فال نیک گرفت که دولت بدون توجه به عواقب منفی رسانه‌ای آن گامی جدی در راستای واقعی‌سازی قیمت در یکی از بازارها برداشته و به تثبیت قیمت‌ها در بیشتر مسیرهای هوایی کشور اقدام کرده است.

موسی غنی‌نژاد - اقتصاددان: آنچه که در این میان قابل بحث است تداوم چنین تصمیم‌گیری‌ها و مداخله نکردن دوباره دولت در امر قیمت‌گذاری است. به نظرم حلقه گم‌شده این موضوع ادامه واگذاری بنزین یارانه‌ای به شرکت‌های هواپیمایی است که سبب خواهد شد تا واقعی‌سازی قیمت‌ها با تاخیر صورت گیرد و دولت به چهار درصد از افراد مصرف کننده هواپیما که عمدتا اقشاری از دهک‌های بالای جامعه به شمار می‌روند، یارانه سوخت گزافی بپردازد.

از این رو بهتر است برای تکمیل آزادسازی در گام بعدی نیز از ارائه بنزین یارانه‌ای خودداری کرده تا شرکت‌های هواپیمایی بنا به نظام عرضه و تقاضا اقدام به قیمت‌گذاری شناور کنند.

مثلا در ایام تعطیل با توجه به انبوه تقاضا قیمت را بالا ببرند و در ایام غیر تعطیل به خاطر نبود تقاضا به کاهش قیمت روی آورده و از این طریق رقابتی بین شرکت های هواپیمایی به وجود آید.

بدیهی است که با ابزار قیمیتی می‌توان کیفیت ارائه خدمات در پروازهای داخلی و خارجی را بالا برد و چنین امری با دستور مقامات دولتی و بخش‌نامه به وجود نخواهد آمد.

در حقیقت بهتر است یکبار برای همیشه از دور باطل تقدیم حامل‌های سوخت به صورت یارانه‌ای به مصرف‌کنندگان مختلف بیرون آید و با واقعی کردن قیمت‌ها هم رانت و فساد موجود را از بین ببرد و از این طریق هم کیفیت ارائه خدمات را افزایش دهد.

پیام اقتصادی اقدام دولت در خصوص آزادسازی قیمت هواپیما را می‌توان به عنوان خیزشی برای حرکت به سمت واقعی کردن قیمت‌ها معنی کرد به شرط آنکه اگر دولت اجازه افزایش قیمت را صادر می‌کند رفته رفته از دادن سوخت یارانه‌ای به شرکت‌های هواپیمایی خودداری کند تا از این طریق دست خود را به صورت واقعی از دخالت در این بازار کوتاه کرده و قیمت‌گذاری را به عهده بازار حمل و نقل هوایی بگذارد.