به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی شرکت عمران و مسکن سازان فارس، سومین نشست تخصصی با موضوع نقش پروژه‌های پیشگام و محرک توسعه در بازآفرینی شهری پایدار با بررسی نمونه موردی پروژه نیکان برگزار شد.

در ابتدا رئیس اداره عمران و بهسازی شهری راه و شهرسازی فارس به تشریح جزئیات پروژه مانند احجام فیزیکی، زمان آغاز پروژه، میزان پیشرفت فیزیکی پروژه، تملک‌های صورت پذیرفته و کاربری‌های فضایی و... پرداخت.

در ادامه مسول طراحی پروژه و مدیر عامل شرکت مهندسین مشاور بنکوه سازان به رویکردهای متفاوت موجود در بحث مرمت شهری پرداخت، و علاوه بر مسائل اجتماعی، اصلی‌ترین دلایل تخریب بافت‌ها را نیاز ورود اتومبیل به بافت عنوان کرد.

وی گفت: به دلیل اینکه محدوه پروژه تملک و تخریب شده و ساختار بافت در آن منطقه کاملا از بین رفته بوده، انتخاب این رویکرد طراحی که تلفیقی از مبانی معماری سنتی در کالبد کلی بنا و طراحی داخلی مدرن و مطابق شرایط روز و با هدف وارد کردن شوک به بافت و محرک توسعه انجام گرفته است.

علی آبادی استاد دانشگاه هنر و معماری در این نشست به انتقاداتی که به پروژه وارد بود پرداخت و گفت: با بهره‌گیری از روش‌های علمی و به کمک دانش علاوه بر کم کردن ریسک پذیری پروژه می‌توان آینده یک پروژه را تا حد زیادی تعیین نمود و کمبوهای آن را دید.

وی افزود: فضای مدرسه خان یک فضای فرهنگی با سابقه تاریخی و منحصربه فرد است، این ساخت و ساز ممکن است خدشه‌ای به آن وارد نماید، اما در حال حاضر این پروژه یک سرمایه شهری است.

استاد دانشگاه هنر و معماری در این نشست گفت: املای نانوشته غلط ندارد و می‌بایست از همه پروژه‌های انجام شده برای کارهای بعدی درس گرفت.

وی اذعان داشت پروژه‌ای ماند هتل لاله یزد که در سال ۲۰۰۵ جز پروژه‌های موفق مرمت بوده و کاندید دریافت جایزه یونسکو شده را قطعا امروز تایید نمی‌نماید.

همچنین وی در خصوص بهره‌گیری از استاندارهای فضایی و مکانی روز دنیا در حوزه  گردشگری جهت تسهیل در اقامت و جذب گردشگران به بافت تاریخی مطالبی ایراد کرد.

لطفی از اساتید شهرسازی دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز به طولانی شدن و زمان‌بری پروژه ایراداتی عنوان کرد و گفت: قدیمی شدن طراحی و همخوان نبودن با نیازهای روز و کمبودهای کارکردی احتمالی از جمله ایرادات طولانی شدن روند ساخت پروژه است.

وی سپس به این بنا به عنوان یک فضای میان افزا و شرایط و ضوابط طراحی این گونه فضاها اشاره نمود و پس از آن به تشریح تجارب باز آفرینی شهری جهانی پراخت.

وی در ادامه با عنوان لزوم ارتباط تنگاتنگ مفهومی و عملکردی عنصر تاریخی و مجموعه مجاور به بحث بلوغ و بالندگی پروژه پرداخت و لزوم وجود یک عنصر سوم به عنوان مفصل فضایی جهت ارتباط یک عنصر تاریخی و یک عنصر مدرن را ضروری دانست.

همچنین لطفی ورود بافت به چرخه اقتصادی را یکی از عوامل بازآفرینی آن بیان نموده و ضمن انتقاداتی که به پروژه داشت، عنوان نمود اکنون باید به پروژه به عنوان یک سرمایه شهری نگاه ویژه کرد.

 علی آبادی مجددا عدم سنخیت فضایی را مورد سوال قرار داد و فضای معنوی کلی حاکم بر محدوه مدرسه خان را با فضای تجاری جدید الاحداث در تضاد دانست و جهت اصلاح نحوه ایجاد ارتباط پروژه با بنای مدرسه خان و زوایا و محورهای دید ایجاد شده به نکاتی از جمله جمع شدن سرویس بهداشتی مجاور ضلع شمالی مدرسه خان اشاره کرد.

جواد زاده نیز به تهیه طرح جامع نگر بافت و بخصوص منطقه اشاره نمود و خواستار ایجاد یک چارچوپ مشخص جهت جلوگیری از هرج و مرج در بافت شد.

تربیت جو استاد دانشگاه هنر و معماری دانشگاه آزاد شیراز به طرح مرحوم میرمیران در خصوص این پروژه اشاره و کاربری فرهنگی و آموزشی، قرار گرفتن مدرسه خان در بر معبر اصلی، احیای باغ‌های اطراف مدرسه خان، فضای شایسته و همخوان با نام مدرسه خان، تداوم پیوستگی با گذشته و احیا و اتصال بازار را ۶ شاخصه اصلی این طرح بیان نمو و انتقاداتی به نحوه طراحی پروژه با توجه به پرسپکتیوهای ایجاد شده و همچنین کمبود فضای باز جهت شاخص شدن پروژه و عدم تناسب فضای مثبت و منفی (فضای پروخالی ) اشاره نمود.

آشتیانی در پایان با بیان اینکه می‌بایست نه تنها این پروژه بلکه کلیه پروژه‌های اجرایی در بافت جهت مشخص شدن تاثیرات آن توسط جامعه دانشگاهی و اندیشمند مورد نقد و ارزیابی قرار گردد تا بتوان از خروجی آن جهت بهبود وضعیت پروژه‌های دیگر بهره برد گفت: امکان حذف جایگاه بحث اقتصاد در طرح‌ها وجود ندارد.

 این نشست با بحث پرسش و پاسخ به پایان رسید.