به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی کتاب «برنامه‌ریزی و طراحی شهری با رویکرد کاهش آسیب‌پذیری شهر در برابر زلزله»، نوشته دکتر الهام امينی (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس )  و دکتر مريم برومند توسط نشر سیمای دانش منتشر شد.

در مقدمه این کتاب ارزشمند به قلم  دکتر مهدی زارع - استاد زلزله‌شناسی مهندسی، پژوهشگاه بین‌الملل زلزله شناسی و مهندسی زلزله آمده است: زندگی در شهرهای کشور لرزه‌خیزی مانند ایران همواره با چالش میزان آسیب‌پذیری و ریسک زلزله در آن شهر مواجه است. آنچه که موضوع را در دهه‌های اخیر مهم‌تر کرده است، مهاجرت در ایران و تمرکز جمعیت در شهر هاست.

ارزیابی جمعیت شهر تهران در سال ۱۳۴۵ نشان می‌دهد که محدوده مناطق شهرداری تهران در آن زمان جمعيتی حدود ۲.۷ میلیون نفر داشته و جمعیت تهران و پیرامون از جمله شهر کرج به حدود ۳ میلیون نفر می‌رسیده است. این در حالی است که امسال و در سال ۱۳۹۵ و بعد از ۵۰ سال ما با جمعيتي  در حدود ۹ میلیون نفر در شهر تهران (در شب هنگام) و حدود ۱۳.۵ میلیون نفر (در هنگام روز) مواجهیم (حدود ۳ تا ۴ برابر جمعیت در سال ۴۵) و در محدوده تهران و البرز جمعیت به حدود ۱۷ میلیون نفر می‌رسد (حدود ۵.۵ برابر سال ۴۵).  

در طی بیست سال گذشته نیز با جابه‌جایی جمعیتی بالغ بر ۲۴ میلیون نفر در داخل کشور مواجه شدیم (بین ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۵) که حدود ۷۰% آن از روستا به شهر بوده است (حدود ۱۷ میلیون نفر به شهرها مهاجرت کرده‌اند).....  

همچنین در پیش گفتار این کتاب آمده است: به سبب قرارگیری فلات ایران بر روی کمربند لرزه‌خیز آلپ – هیمالیا، زلزله و پیامدهای آن، سابقه طولانی در کشورمان دارد. در طول تاریخ زلزله‌های شدید در مناطق مختلف کشور رخ داده و آسیب‌های زیادی اعم از آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی را برجای گذاشته که از متاخرترین آنها می‌توان به زلزله ۱۳ خرداد سال ۳۱۳۱ در رودبار- منجیل و زلزله ۵ دی ماه ۱۳۸۲در بم اشاره کرد که  در این نمونه آخر حدود یک سوم از ساکنان شهر (بیش از ۱۳ هزار نفر) جان خود را از دست دادند. با توجه به آنکه رخداد زلزله یک پدیده طبیعی بوده و نمی توان از وقوع آن جلوگیری کرد، باید راه حل کاهش آسیب ها را در چگونگی مواجهه با زلزله جستجو کرد...

اميد است كه مجموعه حاضر بتواند راهگشايی در جهت كاهش آسيب‌های ناشی از زلزله در شهرها و بازگرداندن مفهوم زلزله از يك فاجعه به پديده طبيعي باشد./