به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی درملاقات دکترحسن روحانی- رئیس جمهوری اسلامی ایران و نواز شریف نخست وزیر جمهوری اسلامی پاکستان که در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد ، ایران تمایل خود را برای پیوستن به کریدور اقتصادی چین-پاکستان ابراز کرد.

مهدی هنردوست سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاکستان در ادامه این یادداشت می‌نویسد: این موضوع مورد استقبال نخست‌وزیر پاکستان قرار گرفت و در پی آن مقامات چینی نیز مشارکت ایران در این طرح بزرگ اقتصادی را مثبت ارزیابی کرده و آن را یک همکاری بسیار خوب بین کشورهای منطقه توصیف کردند.

پیوستن ایران به کریدور اقتصادی چین – پاکستان دارای مزایای بسیاری برای این طرح اقتصادی کلان است. در درجه نخست خلأ کنونی در روابط میان دو کشور را که عبارت است از کمبود ارتباطات، پر می‌کند.

شمول ایران در طرح یادشده در هم تنیدگی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی و به‌تبع آن تقویت ارتباطات فی‌مابین سه کشور ایران پاکستان و چین را به همراه خواهد داشت.

هم‌اکنون روابط تجاری ایران و چین بالغ‌بر ۴۰ میلیارد دلار در سال است و قرار است در ده سال آینده این رقم به ۶۰۰ میلیارد دلار یعنی ۱۵ برابر سطح فعلی بالغ شود. متأسفانه حجم روابط تجاری ایران و پاکستان بسیار پائین تر از حد انتظار و کمتر از یک میلیارد دلار در سال است.

ایرنا در این گزارش می‌افزاید؛ ازآنجاکه سه کشور مذکور دارای اقتصاد مکمل هستند، دستیابی به اهداف بالای تجاری در سایه همکاری‌های سه‌جانبه امری واقعی و ملموس است. طرح کریدور اقتصادی چین-پاکستان می‌تواند زمینه مناسبی برای سه کشور برای رشد مناسبات تجاری قلمداد شود. ایران ازجمله کشورهایی است که دارای بزرگ‌ترین ذخایر انرژی در منطقه و جهان است و می‌تواند با قرار گرفتن در یک‌سوی این کریدور اقتصادی، نیازهای سوی دیگر آن را که بزرگ‌ترین قطب اقتصادی منطقه و از بازیگران مهم صحنه اقتصاد بین‌الملل، یعنی چین، قرار دارد تأمین کند. ایران نه‌تنها دارای منابع غنی نفت و گاز است بلکه درزمینهٔ صدور برق نیز ظرفیت‌های فراوانی دارد و می‌تواند تا میزان سه هزار مگاوات برق به پاکستان صادر کند.

تجارب ارزشمندی که ایران طی سال‌های گذشته در زمینه‌های مختلف علمی، صنعتی، ساخت سد، جاده و بزرگراه و نیروگاه‌های عظیم، صدور خدمات فنی و مهندسی و ... کسب کرده و آن را به کشوری با رتبه نخست در بسیاری از این زمینه‌ها در منطقه و حتی جهان مبدل ساخته است، می‌تواند درروند اجرای زیربنایی طرح کریدور اقتصادی به‌طور قابل‌توجهی کمک کند. طرح کریدور اقتصادی فرصتی است تا ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اجتماعی و اقتصادی سه کشور مهم منطقه را در هم تنیده و خیل عظیم نیروی جوان و جویای کار در کشورهای مشمول این طرح را جذب کند.

جمعیت بالغ‌بر یک میلیارد و نیمی سه کشور ایران، پاکستان و چین بیانگر ظرفیت بازار بسیار گسترده‌ای است که می‌تواند دسترسی متقابل به بازارهای مذکور را تسهیل کند و رفاه و آسایش را به همراه آورد. نکته قابل‌توجه دیگر اینکه سه کشور ایران، پاکستان و چین از موقعیت‌های ژئواستراتژیکی ویژه‌ای برخوردارند که بهره‌گیری از آن موقعیت‌ها موجب افزایش توان منطقه‌ای و بین‌المللی آن‌ها خواهد شد. ایران با موقعیت منحصربه‌فرد جغرافیایی خود، می‌تواند نقطه اتصال کریدور اقتصادی چین‌- پاکستان به بازار عظیم آسیای میانه، روسیه و قفقاز و به‌تبع آن اروپا باشد. ایران ازیک‌طرف به آب‌های خلیج‌فارس و اقیانوس هند دسترسی دارد و از سوی دیگر دریای خزر. 

دو بندر گواتر و چابهار نیز به‌عنوان نقاط اتصال کری دور اقتصادی نقش تکمیلی در این چرخه اقتصادی ایفا می‌کنند. بدون تردید موفقیت سه کشور در تحقق اهداف ایجاد کریدور اقتصادی، مستلزم وجود ثبات و امنیتی پایدار است که اکنون توسط گروه‌های افراطی و تروریستی به چالش کشیده شده و نیازمند همکاری امنیتی سه کشور و سایر کشورهای مجاور این طرح بزرگ اقتصادی است؛ کشورهایی که همگی می‌توانند از منافع سرشار این طرح بهره‌مند شوند. به‌عبارت‌دیگر همکاری برای اجرای این طرح، ثبات، استقرار و امنیت را نیز که زیربنای توسعه است، برای منطقه به همراه خواهد داشت. پیوستن ایران به کریدور اقتصادی چین – پاکستان یک همکاری بُرد-بُرد برای سه کشور خواهد بود و به‌طور طبیعی منطقه جنوب، غرب و شرق آسیا از فواید بسیار آن بهره‌مند خواهند شد. 

منافع انکارناپذیر سرشار این طرح سبب گردیده تا همه افراد و گروه‌ها با گرایش‌های مختلف سیاسی، بر ضرورت اجرایی شدن آن تأکید کنند. بی‌شک این‌گونه همکاری‌های منطقه‌ای موجب تقویت دوستی، همکاری و صلح و ثبات در منطقه خواهد شد که اکنون از مواضع و اقدامات تفرقه‌افکنانه رنج می‌برد. جمهوری اسلامی ایران همواره بر این موضوع تأکید کرده که ثبات، امنیت و رفاه و آسایش مردم کشور برادر و مسلمان پاکستان از اولویت‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است و آمادگی برای ارسال گاز، انتقال برق و اکنون حضور باقوت و قدرت در کریدور اقتصادی را باید در این راستا ارزیابی کرد.