سعید معیدفر در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی درباره اقدامات انجام شده در دهه ایمنی راه‌ها گفت: ابتدا تلقی این بود که دستگاه‌ها شکل جزیره‌ای دارند اما با توجه به این‌که حدود 11 سال از تشکیل کمیسیون ایمنی راه‌ها می‌گذرد، در این مدت تا حدودی زمینه‌های هماهنگی میان دستگاه‌های مختلف ایجاد شده است. در این دهه نیز برخی از فعالیت‌ها باعث ارتقا هماهنگی میان سازمان‌ها و دستگاه‌ها شد که می‌توان به عملکرد فعال وزارت کشور در این حوزه اشاره کرد.
رئیس کارگروه امور اجتماعی، آموزش و فرهنگ ایمنی ادامه داد: از تصاویر، عکس‌‌ها، فیلم‌ها و صورت جلسه‌های دریافتی از استان‌ها در دهه ایمنی راه‌ها واضح بود که دستگاه‌های مختلف در مراسم‌های این دهه حضور داشتند، برای مثال در زنگ ایمنی مدارس در استان‌ها نمایندگانی از اداره آموزش و پروش، راه و شهرسازی و پلیس شرکت کردند.
وی افزود: هماهنگی و همکاری‌های به وجود آمده نسبت به مدت زمان کمی که برای برنامه‌ریزی وجود داشت، خوب بود. البته شاید انتظار می‌رفت که همکاری‌ها کمتر از این مقدار باشد. طبیعی است که نیاز به همکاری‌های بیشتری وجود دارد.
مشاور اجتماعی وزیر راه و شهرسازی با بیان این‌که در برخی از مناطق همکاری‌ها کمتر از دیگر مناطق بود، اظهار کرد: باید ارزیابی‌هایی از این مسئله داشته باشیم تا در سال آینده با آسیب شناسی درست از نقاط ناروشن یا منفی، بیاندیشیم که برای پررنگ‌تر کردن همکاری‌ها چه کاری باید انجام داد زیرا هماهنگیِ بیشتر آثار تعیین کننده‌تری را به همراه دارد. در مجموع بیشتر مناطق بالاتر از سطح انتظارمان عمل کردند و البته همکاری در برخی مناطق کمتر از حد انتظار بود.
معیدفر گفت: سال‌هاست که در ابعاد فنی یا نظارتی (جاده، اتومبیل، امدادرسانی و نظارت پلیس) اقداماتی انجام می‌شود اما حلقه مفقوده بیشتر بر توجه به ابعاد انسانی مسئله ایمنی راه‌ها بود. به این ترتیب اطلاع‌رسانی و آگاهی راننده یا عابری که به خاطر عدم توجه به ملاحظات ایمنی جان خود یا دیگران را به خطر می‌اندازد مورد توجه قرار گرفت تا هر فرد رفتار خود را دیده و ارزیابی کند و به پیامدهای رفتار خود واقف شود. شاید اغلب ما نتایج اعمال‌مان را نمی‌دانیم و از آثار زیانبار آن آگاه نیسیتم.
وی افزود: راه و اتومبیل برای استاندارد شدن و امدادرسانی جای کار دارند. به هر حال محدودیت‌هایی برای منابع وجود دارد. در نتیجه باید با وجود این موارد فعالیت کرد و ترکیبی میان داشته‌ها و ایمنی راه‌ها به وجود آورد. اگر در حال حاضر امکانات و پتانسیل برای چندبانده کردن، فراهم کردن تجهیزات ایمنی و غیره در همه جاده‌های کشور وجود ندارد اما باید متوجه باشیم که در جاده‌های فعلی با علائم و تجهیزات موجود، چگونه و با چه سرعتی رانندگی کنیم تا در عین حال که به جان و مال دیگران آسیب نمی‌رسانیم، ایمن به مقصد برسیم.
مشاور اجتماعی وزیر راه و شهرسازی با اشاره به فعالیت کارگروه امور اجتماعی، آموزش و فرهنگ ایمنی در این حوزه ادامه داد: این کارگروه در راستای جلب توجه جامعه، مردم و شخصیت‌های تاثیرگذار جامعه به مسئله ایمنی راه‌ها و نقش هر کدام از مردم در ارتقای سطح آن فعالیت دارد تا هر کدام از ما بیش از پیش مراقب رفتار خود باشیم. بی‌شک جان همه انسان‌ها مهم است و هر کدام از ما مسئول جان خود و دیگران هستیم. به این ترتیب همه می‌توانند عواقب غفلت‌ها و بی‌توجهی‌های خود را درک کنند.
وی با ارائه مثالی توضیح داد: روز یادمان قربانیان فرصتی برای انعکاس درد و رنج افرادی بود که به هر دلیلی درگیر حوادث جاده‌ای و رانندگی شده بودند؛ افرادی که امروز به هر دلیلی به کمک نیاز دارند. این هشداری است تا نگران رفتارهایمان باشیم و در نتیجه با غفلت‌هایمان، خودمان و دیگران را به چنین وضعیتی دچار نکنیم.
رئیس کارگروه امور اجتماعی، آموزش و فرهنگ ایمنی با بیان این‌که باید در زوایای مختلف فعالیت کرد، افزود: به نظر می‌آید که با مجموعه اقتضائاتی که داشتیم، در نخستین سال برگزاری دهه ایمنی راه‌ها اقدامات خوبی در استان‌های مختلف انجام شد، البته نسبتا جامعه نیز برای این مسئله آمادگی داشت. ما در شروع کار قرار داریم. شاید در سال‌های آینده با مدیریت بهتر و کارآمدتری در این حوزه ایفای وظیفه کنیم تا با تصحیح رفتارها و همراه با کسانی که در ابعاد فنی یا نظارتی فعالیت می‌کنند، از آثار زیانبار سوانح رانندگی بکاهیم.
معیدفر در پاسخ به این پرسش که «نقش معماری راه‌ها بر کاهش سوانح رانندگی را چگونه ارزیابی می‌کنید»، گفت: پر واضح است که حتی در ایجاد راه باید ملاحظات انسانی، اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته شود. معمولا چه در ساخت راه و چه در نگهداری آن بیشتر ابعاد فنی در نظر گرفته و ابعاد زیست محیطی و اجتماعی کمتر دیده شده است.
وی ادامه داد: معماری راه‌ها و به طور کلی همه اقدامات عمرانی که در حوزه راه و مسکن در کشور انجام می‌شود، معطوف به بهبود زندگی انسان‌ها، بالا بردن سطح رفاه و امنیت و حفظ هویت جامعه است. باید در ساخت راه یا معماری راه صرف نظر از ابعاد فنی به مسائل هویتی، زیست محیطی و انسانی، تاثیر آن بر تعاملات اجتماعی و آسیب‌ها و مسایلی که در پی دارند، توجه شود.
مشاور اجتماعی وزیر راه و شهرسازی با بیان این‌که باید از مشاوران حاذق در حوزه اجتماعی و محیط زیستی استفاده شود، افزود: همان‌طور که دکتر عباس آخوندی با انتصاب من به عنوان مشاور اجتماعی در دستگاهی که مهندسی است، خواستند که چنین اراده‌ای اتفاق بیافتد، به نظر می‌رسد که باید این اتفاق در بقیه سازمان‌ها، شرکت‌ها و دستگاه‌های وزارتخانه نیز رخ دهد یعنی آن‌ها نیز بر ابعاد اجتماعی اولویت قائل شوند که این کار مستلزم اقداماتی در این زمینه است./
نظر شما