به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از ایسنا، محسن محمدی معین گفت: چابهار به لحاظ شرایط جغرافیایی و ژئوپلیتیکی و قرار گرفتن در مبدأ ورودی دریای عمان و اقیانوس ھند یکی از ۱۰ بندر مھم جھان که قابلیت تبدیل شدن به بندری بزرگ را دارند، به شمار می‌رود و ویژگی خاص آن به عنوان یکی از محورھای استراتژیک مرکز ترانزیت به مقصد ۲۴ کشور دنیا از جمله پاکستان، افغانستان و کشورھای آسیای میانه است.

وی افزود: این بندر در مسیر آبراه‌های بین‌المللی میان کشورھای عضو اکو و آ. سه. آن و دیگر کشورھای جھان مانند پلی برای ترانزیت و صادرات کالا و انرژی منطقه از موقعیت منحصربه‌فردی برخوردار است.

به گفته معاون حمل‌ونقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد چابهار، با آنکه چابهار مزیت‌های بی‌نظیر ژئوپلیتیکی دارد اما با توجه به ناهماهنگی و تعلل میان دستگاه‌ها تغییر مزیت جغرافیایی چابهار و توجه به بازارهای هدف نسبت به سایر کریدورها بزرگ‌ترین تهدید موقعیت ترانزیتی این بندر به شمار می‌رود.

معین با اشاره به اینکه ترانزیت در کشور دچار یک مدیریت چندپارچه شده است، تصریح کرد: آنچه که امروز مورد نیاز ترانزیت کشور است، هماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی است، چرا که هم‌اکنون عملکرد جزیره‌ای ۲۷ دستگاه تصمیم‌گیرنده در حوزه ترانزیت روند فعالیت در این حوزه را با رکود مواجه کرده است.

وی تأکید کرد: البته برای هماهنگی در دستگاه‌های اجرایی در امر ترانزیت ستادی به ریاست معاون اول رئیس‌جمهور تشکیل شده تا امور ترانزیت به شکل متفرق انجام نشود، هرچند هنوز تا هماهنگی کامل تمامی دستگاه‌ها فاصله زیادی داریم و می‌توان برای کریدورهای خاص ترانزیت مثلاً کریدور ترانزیتی چابهار - میلک، یک مدیریت واحد و محوری تعیین کرد تا فعالیت‌های دستگاه‌های مختلف اجرایی در اجرای پروژه‌های ملی و استانی را مدیریت و هماهنگ نماید.