به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط‎عمومی شرکت فرودگاه‎ها و ناوبری هوایی ایران، علی رستمی، معاون بهره‌برداری فرودگاهی شرکت شهر فرودگاهی امام خمینی (ره) و مدیرکل سابق فرودگاه مهرآباد که در زمان وی پروژه بازسازی باند ۲۹ راست انجام شد، در مورد دلیل انتخاب روکش بتنی برای این باند با اشاره به اینکه بیشتر فرودگاه‎های اروپا و روسیه بتنی هستند، گفت: در زمان تصمیم‎گیری برای انتخاب روکش باند با توجه به مزایای باند بتنی اجماع مسئولان بر روکش بتنی بود؛ چراکه در فرودگاهی مانند مهرآباد که ترافیک زیادی دارد می‎طلبد از روکشی برای باند استفاده شود که عمر بیشتری داشته باشد. باند آسفالت حدود ۳۰ سال عمر می‎کند در حالی که باند بتنی ۶۰ سال عمر می‎کند و با گذشت زمان نیز مقاومت آن افزوده می‎شود.

وی با تاکید بر اینکه اعتقاد دارد باند ۲۹ چپ مهرآباد هم باید با روکش بتنی بازسازی شود، گفت: باند بتنی اگر درست اجرا شود بسیار خوب است و خوشبختانه در مهرآباد با توجه به تجربه‎ای که در فرودگاه‎های تبریز و رامسر داشتیم و با توجه به اینکه مرکز تحقیقات راه و شهرسازی هم بخشی از نظارت را برعهده گرفت و در کل نظارت مستمر و بهتری داشتیم این پروژه به خوبی اجرا شد.

رستمی در مورد ایده ساخت روکش ترکیبی برای این باند توضیح داد: اگر باند را ترکیبی می‎ساختیم یعنی بخشی بتنی و بخشی آسفالت نهایتاً طول عمر آن تا ۴۰ سال بالا می‎رفت اما هرگز دو برابر نمی‎شد. از طرفی هم تمام مشکل باند فرودگاه مهرآباد تنها مربوط به Tuch down zone، (محل ضربه زدن هواپیما در حین فرود) نبود که بخواهیم تنها آن بخش را بتنی کنیم. باند به طور کلی خسته بود و نقاط مختلف آن مدام دچار مشکل می‎شد.

وی در مورد مسئله آب‎های زیرسطحی در فرودگاه مهرآباد گفت: آب‎های زیرزمینی وقتی سطحش بالا بیاید برای روکش آسفالت بسیار مضر است زیرا رطوبت، آسفالت را از بین می‎‎برد و وقتی زیرسازی انباشته از آب شود رویه زود خراب می‎شود. موضوع این است که بیشتر خرابی روکش باندهای فرودگاه‎های ما به دلیل عدم زهکشی مناسب است. در مهرآباد هم کانال زهکشی وجود ندارد ولی باند بتنی اجرا شده دارای زهکشی است و جالب این است که بتن هرچه بیشتر آب بخورد محکم‎تر می‎شود و حتی بعد از ۶۰ سال از روز اول هم محکم‎تر خواهد بود و به مقاومت نهایی خود می‎رسد.

معاون بهره‌برداري شهر فرودگاهي امام(ره) در مورد نگهداری باند بتنی مهرآباد گفت: نگهداری باند بتنی شرایط خاص خود را دارد و باید برای آن دستورالعمل نوشته شود. باند بتنی نیازمند تجهیزات خاص خود است و برای برفروبی و آب کردن یخ‎ها باید از تجهیزات و موارد مخصوص استفاده شود تا به باند آسیبی نرسد. باید درزهای باند با آیرولاستیک پر شود و به موقع آنها را تعویض کرد تا آب به زیر باند نرود، به خصوص در زمان سرما که یخ می‎زند و به بتن صدمه می‎زند.

وی با تاکید بر اینکه طول عمر باند بتنی به نگهداری درست آن بستگی دارد، گفت: تکنولوژی اصلاح و ترمیم این باند به مراتب دقیق‎تر از آسفالت است. ما آسفالت را باید از بازار بخریم و از کیفیت ترکیبات آن اطمینان نداریم اما در این تکنولوژی برای ترمیم، بتن با یک چسب خاص ترکیب می‎شود و در قسمت مورد نظر ریخته می‎شود که حتی از سطح باند بتنی هم محکم‎تر می‎شود.

رستمی در مورد پرهزینه بودن تجهیزات لازم برای باند بتنی گفت: مهرآباد فرودگاه پر ترافیکی است و نیازمند خرید تجهیزات لازم برای برفروبی و نگهداری باند است تا بتواند در مواقع برفی و یا آسیب‎دیدگی به سرعت باند را آماده عملیات کند؛ برای همین هزینه تجهیزات افزایش می‎یابد اما در دراز مدت این به صرفه خواهد بود و دیگر مشکلات باندهای آسفالت را نخواهد داشت.

مدیرکل سابق فرودگاه مهرآباد در مورد برخی نظرات در مورد سفتی باند بتن نسبت به باند آسفالت گفت: باند بتن سفت‎تراز باند آسفالت است اما این باعث نمی‎شود که از مزایای آن چشم‎پوشی کنیم وگرنه اروپا و روسیه هم باندهای خود را بتنی نمی‎کردند. ما در یک مدت زمان به صورت آزمایشی باند را عملیاتی کردیم و خلبانانی که سابقه پروازهای خارجی و تجربه نشست و برخاست بر روی باندهای بتنی را داشتند از کیفیت این باند ابراز رضایت کردند، اما برای خلبانانی که تجربه باند بتنی ندارند طبیعی است که در ابتدا با آن نا‎آشنا باشند که قاعدتاً پس از مدتی کوتاه به آن عادت می‎کنند و نحوه فرود خود را چنان تنظیم خواهند کرد که کمترین تنش برای مسافران به وجود آید.

رستمی با تاکید بر اینکه این باند سرمایه ارزشمندی برای فرودگاه مهرآباد است، ادامه داد: من چهار سال مدیرکل مهرآباد بودم و از روی علاقه این مسئولیت را پذیرفتم. در فرودگاهی که روزانه بیش از ۴۰۰ پرواز دارد اقدام به بستن یک باند و بازسازی کردن آن کار راحتی نیست در مقابل کار ساده‎تری بود که بخواهم در مدتی کمتر از یک ماه روکش باند را آسفالت‎ریزی مجدد کنیم که این هرگز یک کار اساسی و بلند مدت نمی‎شد.

عضو هیئت مدیره شرکت شهر فرودگاهی امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه در حین ساخت باند توجه زیادی به محیط زیست شده است، گفت: با توجه به اینکه باید اول روکش آسفالت باند کنده می‎شد حجم عظیمی از نخاله‎های آسفالت به وجود می‎آمد که محیط زیست را به مخاطره می‎انداخت. برای همین با محاسبات دقیق تراشه‎های آسفالت را با ترکیب با سیمان، در لایه‎های زیرین باند بکار بردیم که از نظر اقتصادی هم کار با صرفه‎ای بود.