به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، محمدسعید ایزدی در اولین نشست از سلسله نشست‌های موضوعی «سیر تحول سیاست­‌ها و اقدامات در بهره‌­برداری مجدد از ساختمان­‌های ارزشمند در ایران» که عصر دیروز دوشنبه هفتم اردیبهشت با حضور محمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برگزار شد با اشاره به اهمیت بررسی این تجربیات برای برطرف کردن اشتباهات گذشته در پروژه‌های پیش‌رو گفت: در موضوع بلندمرتبه‌سازی که شرکت عمران و بهسازی شهری ایران به آن ورود کرد برخی ایراد گرفتند که چرا این شرکت به حوزه‌ای که در راستای فعالیت‌های آن شرکت نیست وارد شده است اما ما در همایش بلندمرتبه سازی موضوعاتی مانند مشکلات اجتماعی، روانی و شهری را که قبلا مغفول مانده بار دیگر یادآوری کردیم در حالی‌که پیش از این صرفا مسائل عمرانی و فنی در پروژه‌ها بررسی می‌شد.

معاون وزیر راه و شهرسازی افزود: همین مسئله را می‌توان در موضوع بازسازی بافت تاریخی و احیای دانه‌های ارزشمند مشاهده کرد. نقشی که شرکت عمران و بهسازی شهری ایران در بافت‌های تاریخی ایفا می‌کند جدا از بازسازی بافت فرسوده نوعی مسئولیت اجتماعی نیز محسوب می‌شود.

وی با تاکید بر این‌که ورود به موضوع بازسازی ساختمان‌های ارزشمند می‌تواند جریان محرکی برای ورود بخش خصوصی به این حوزه باشد ادامه داد: آن‌چه حیطه سازمان میراث فرهنگی محسوب می‌شود حفظ و نگهداری این ساختمان‌های قدیمی است در حالی که احیا و بهره‌برداری از بافت تاریخی در حیطه وظایف شرکت عمران و بهسازی شهری است و در نگاه جدید، طراحان نوسازی بافت فرسوده خواهان احیای این بناها با هدف بهره‌برداری مجدد و ایجاد کاربری جدید در آن‌ها هستند.

ایزدی با اشاره به تاریخچه‌ای در خصوص مرمت و احیای بناهای قدیمی در کشور اظهار کرد: اولین برنامه‌ریزی‌ برای مرمت ساختمان‌های ارزشمند تاریخی از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۷ آغاز و پس از انقلاب نیز از سال ۱۳۶۴ برای نخستین بار در قانون بودجه تبصره‌ای برای مرمت آثار باستانی وارد شد. همچنین در سال‌های ۶۹ و ۷۸ در قالب پروژه پردیسان تعداد زیادی از خانه‌های تاریخی احیا شدند که اوج موفقیت در این گونه احیاها بازسازی و بهره‌برداری از هتل عباسی اصفهان بود.

مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران با یادآوری تجربه مرمت و احیای برخی مکان‌ها مانند موزه آبگینه تهران (خانه قوام‌الملک)، تبدیل خانه‌ای تاریخی در تبریز به دانشکده معماری دانشگاه صنعتی سهند و تبدیل مقبره چلبی اوغلی در سلطانیه زنجان به مکان پذیرایی از گردشگران خاطرنشان کرد: این جریان به یک نهاد موفق در امر احیا و مرمت به نام صندوق احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی (ماده ۱۱۴ قانون برنامه چهارم توسعه) تبدیل شد که توانست تجربیات مفیدی چون احیای سرای سعدالسلطنه قزوین، خانه عامری‌های کاشان، عمارت مسعودیه تهران، کاروانسرای وکیل کرمان، هتل لاله یزد، خانه مستوفی شوشتر و عمارت شاپوری شیراز را به مردم ارائه کند.

ایزدی با اشاره به ورود سازمان‌های نوسازی شهرداری‌ها از سال ۱۳۷۸ به موضوع احیای بافت‌های تاریخی به برخی از اقدامات مفید شرکت تخصصی توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران را نام برد و گفت: سه پروژه مرمت ساختمان مجلس شورای ملی پس از تخریب آن در آتش‌سوزی، ساختمان شهربانی ساوه و مدرسه سپه‌سالار مهمترین پروژه‌های احیای دانه‌های تاریخی پس از انقلاب محسوب می‌شوند.

وی در پایان با بیان این‌که بخش خصوصی توانست حضور موفقی در احیای برخی بناهای تاریخی داشته باشد تاکید کرد: احیا و بهره‌برداری هتل مشیرالممالک و رباط زین‌الدین در یزد دو نمونه ارزشمند از ورود بخش خصوصی به سیاست بازآفرینی دانه‌های تاریخی است. /