شناسهٔ خبر: 80974 - سرویس مسکن و شهرسازی
نسخه قابل چاپ

با تصویب شورای‌‏عالی شهرسازی و معماری ایران:

اراضی ۳۴۰ هکتاری به‌منظور تامین مسکن و جبران کمبود خدمات به کرمانشاه الحاق می‌شود/ احیاء یک محور مهم تاریخی در شهرستان بهبهان

دومین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در سال جاری شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، کلیات دو طرحِ مهم در استان‌های کرمانشاه و خوزستان را تصویب کرد.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، در دومین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در سال جاری دو طرح مهم در استان‌های کرمانشاه و خوزستان به تصویب رسید.

طرح احیاء محور آیت‌آلله وحید بهبهانی از جمله طرح‌های مهم شهرستان بهبهان واقع در استان خوزستان است که با رویکرد احیای بافت تاریخی تهیه شده و در دومین جلسه شورای‌‏عالی شهرسازی و معماری ایران مورد تایید اعضا قرار گرفت و به تصویب رسید.

در سال‌‏های گذشته املاک بسیاری در محور آیت‌آلله وحید بهبهانی واقع در بافت تاریخی شهرستان بهبهان، تملک و تخریب شده و با توجه به تنزل ارزش‌‏های میراثی و سرمایه اجتماعی محدوده، در این طرح سعی بر انجام طراحی متناسب به‌منظور احیای بافت تاریخی شده است. این طرح با همکاری مسئولان استانی، مشاور طرح، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و ... تهیه و پس از تائید دستگاه‌های مختلف در شورای‌عالی شهرساز و معماری ایران به تصویب رسید

در این طرح، توجه به مواردی همچون هویت و زمینه محدوده، پایبندی به الگوی دانه‌بندی موجود، تاکید بر اولویت کاربری‌‏های فرهنگی-گردشگری، حفظ یکپارچگی و پیوستگی بافت، ترکیب متناسب فضاهای مکث‌پویا، پیوند نشانه‏‌های تاریخی با رشته فضاهای شهری و بهره‌مندی از الگوی معماری موجود زمینه لازم برای احیای سرزندگی بافت موجود را فراهم کرده است، طرحی که در عین پاسخگویی به نیازهای امروز شهر، ارزش‏‌های گذشته را به امید ساخت آینده بهتر به همراه دارد.

الحاق اراضی ۳۴۰هکتاری به کرمانشاه

طرح الحاق اراضی ۳۴۰ هکتاری کرمانشاه به منظور تامین مسکن و کمبود خدمات، دیگر دستور کار دومین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران بود که با توجه به نیاز به تامین مسکن و توجیه‌پذیری طرح، این الحاق، مورد تائید قرار گرفت.

مواردی همچون قرارگیری در حوزه توسعه آتی شهر در طرح‌‏های فرادست، امکان تامین خدمات مورد نیاز پهنه‏‌های پیرامونی در این اراضی، امکان تامین زیرساخت‌های شهری، سازگاری کاربری با پهنه‏‌های پیرامونی و تعریف جمعیت‌پذیری متناسب این الحاق را توجیه‌پذیر می‌کند.