شناسهٔ خبر: 8512 - سرویس مسکن و شهرسازی
نسخه قابل چاپ

پیروز حناچی در گفتگوی اختصاصی با پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی:

کارخانه «سیمان ری» به مکانی فرهنگی تبدیل ‌شود/ ساخت‌و‌ساز بیش از حد، کارکردهای زندگی در تهران را تغییر می‌دهد

پیروز حناچی معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان این‌که آینده کارخانه صنعتی «سیمان‌ری» به تامین تمامی نیازهای مردم جنوب شرق تهران گره خورده است گفت: برای تصمیم‌گیری درباره این واحد تولیدی باید تمامی شاخص‌های تاثیرگذار در زندگی مردم این منطقه مورد توجه قرار گیرد.

پیروز حناچی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با تاکید بر حفظ ساختمان‌ کارخانجات صنعتی در دل شهرهای بزرگ و تبدیل آنها به مکان های فرهنگی گفت: کارخانه سیمان ری در جنوب شرق تهران با بیش از ۵۰ سال قدمت سالیان درازی به اقتصاد کشور و پروژه های عمرانی کمک کرده است، با این حال این کارخانه در سال های اخیر به دلایل مختلف متروک مانده است و شایسته است تا برای این کارخانه تصمیمی جدی اتخاذ شود.

 معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی افزود: با توجه به اینکه در حال حاضر وضعیت هوای کشور و به ویژه تهران در آستانه خطر قرار دارد و استانداردهای زیست‌محیطی را رد کرده است، فعالیت و راه‌اندازی مجدد کارخانه سیمان ری تقریبا امکان‌پذیر نیست. همچنین تخریب این کارخانه نیز با توجه به نقش دیرین این واحد در اقتصاد کشور و ابعاد فرهنگی آن چندان به صلاح نیست.

حناچی ادامه داد: با توجه به مشکلات زیست محیطی ناشی از فعالیت این واحد صنعتی وضعیت آن در حال حاضر مشخص نیست و این کارخانه در حالت بلاتکلیفی به سر می‌برد. سیمان ری به مثابه بخشی از تاریخ فرهنگ استان تهران است. در طول نیم قرن گذشته این کارخانه، اشتغال‌زایی و معیشت ناشی از فعالیت در آن، فرهنگ عمیقی ایجاد کرده که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: یکی از پیشنهادها برای ادامه فعالیت سیمان ری تبدیل آن به مرکزی فرهنگی است. ولی باید در تبدیل مکان‌های صنعتی از جمله کارخانه سیمان ری به مکانی فرهنگی، منافع تمامی گروه‌های ذی نفع اعم از شهروندان و مالکان مورد توجه قرار بگیرد. اما اگر قرار باشد محل فعلی سیمان ری به پروژه‌های ساختمانی و ساخت‌و‌ساز مسکن اختصاص یابد می‌توان عواقب منفی این تصمیم را پیش‌بینی کرد.

حناچی افزود: تجربه ثابت کرده است مکان‌هایی که به این شکل تغییر کاربری می‌دهند و به یک مرکز فرهنگی تبدیل می‌شوند یا به عبارت دیگر اقتصاد آنها به فرهنگ گره می‌خورد ارزش افزوده بیشتری برای اقتصاد و فرهنگ خواهند داشت. اگر تا پیش از این سیمان ری فقط یک کارکرد اقتصادی داشت از این پس می‌تواند در قالبی دیگر همان کارکرد اقتصادی را داشته باشد و به ترویج فرهنگ نیز کمک کند. در ساخت و سازهای صرف و یا تولید بیش از حد بنا در شهر اگرچه ممکن است عده‌ای سود ببرند ولی متاسفانه ساختمان‌های تولید شده به دوش شهر بار می‌شوند و چه بسا چهره و کارکردهای شهر را به نحو نامطلوبی تغییر دهند.  

وی پیشنهاد کرد: قبل از اتخاذ هر تصمیمی برای مکان فعلی سیمان ری باید تمام نیازهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی مردم محلات اطراف بررسی شود و بر مبنای آن بهترین گزینه که ضامن تامین تمام نیازهای مردم جنوب شرق تهران است اخذ شود. /

برچسب‌ها:

نظر شما