به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی (اصفهان)؛ علی هنردان رئیس اداره طرحهای توسعه شهری و معماری ادارهکل راه و شهرسازی استان اصفهان اظهار کرد: در گذشته نخستین تصویری که از هر شهر در ذهن مسافرین نقش بر میبست ورودی آن شهر بود. که با گذر از میان بیابان و کوهها و رسیدن به مزارع و باغات اطراف شهر حسی از رسیدن به شهر به مسافر دست میداد.
وی بیان داشت: پس از آن مسافر به دروازهای میرسید که مدخل شهر محسوب میشد و در واقع شهر خارج از دروازههایش به استقبال مسافر میآمد و هر دروازه معرف فضا و مسیر حرکت درون و بیرون از خود بود.
رئیس اداره طرحهای توسعه شهری و معماری ادارهکل راه و شهرسازی استان اصفهان گفت: به عنوان مثال دروازه قزوینِ تهران نشان از ورود به محله سنگلج و خروج به سمت قزوین داشت و همینطور دروازه باغشاه نشان از ورود به محله باغشاه از سمت قزوین داشت. لذا هر یک از دروازههای شهر با نام و مشخصاتِ منحصر به فردش، راه و مسیر را برای رسیدنِ مسافر به مقصد نهایی هموار میکرد و او را از سردرگمی میرهانید.
وی با بیان اینکه امروزه با نگاهی به ورودیهای شهر اصفهان متوجه میشویم تنها بر اساس نقشه و شناخت قبلی میتوان مسیر بهینه ورود به شهر اصفهان را شناخت گفت: در صورتی که مسافری قصد سفر از خمینیشهر به محله خانه اصفهان داشته باشد حداقل چهار مسیر ورودی برایش قابل تصور است و شهرِ بی دروازه او را به سمت تابلوهای اصفهان میکشاند که همگی با یک عنوان مشخص شدهاند _به طرف اصفهان_ لذا وی از سمت جنوب به اصفهان میرسد و باید نیمی از شهر و ترافیک آن را طی کنی تا پرسان پرسان به مقصد برسد.
هنردان اذعان داشت: براین اساس باید دروازههای ورود به شهر مشخص شود و تابلوهای ورود به شهر نیز بر اساس آن اصلاح شوند. که به طور مثال _به طرف اصفهان (دروازه آتشگاه) - میتواند نمونهای از آن باشد.
وی خاطرنشان کرد: برای دستیابی به این منظور و ارتقای هویت و خوانایی بیش از پیش شهر اصفهان بجاست طرح احیای دروازههای ورودی و تعریف آنها به عنوان فضای شهری (نه صرفا یک چهارچوب یا گیت) و طرح هدایت ترافیک بیرون شهر به دروازه توسط مدیریت شهری و دستگاههای ذیربط تهیه و اجرا شود.