به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، روسیه پهناورترین کشور جهان و شهر مسکو (پایتخت این کشور) نیز بزرگترین شهر اروپاست. روسیه یکی از کشورهایی است که در طول تاریخ انتقال پایتخت را تجربه کرده است. طی قرن‌ها تا سال ۱۷۱۲ مسکو پایتخت دولت روسیه بود. زمانی که پایتخت رسما به سن‌پترزبورگ انتقال پیدا کرد، مسکو بعضی از خدمات پایتخت را کنار گذاشته و محل تاجگذاری تزارهای روسیه باقی ماند.
در پایان تابستان و با شروع فصل پاییز سال ۱۹۱۷ وضعیت بغرنج داخلی و نزدیک شدن نیروهای آلمانی به سن‌پترزبورگ که نامش به پتروگراد تغییر کرده بود، دولت موقت را به تفکر درباره انتقال پایتخت به مسکو واداشت. با در خطر افتادن پایتخت در ششمین روز از ماه اکتبر، دولت موقت فرمان انتقال موسسات اصلی دولت را به مسکو صادر کرد و آغاز تخلیه برای ۱۲ اکتبر برنامه‌ریزی شد. علیرغم تمامی برنامه‌های در نظر گرفته شده برای اجرایی کردن این انتقال، دولت موقت قصد ترک پایتخت را در ماه نوامبر داشت اما این اتفاق نیفتاد.
در فوریه ۱۹۱۸ خطر حمله آلمان‌ها در نزدیک شدن به پتروگراد موضوع انتقال پایتخت به مسکو پیش از شکل‌گیری دولت اتحاد جماهیر شوروی را مطرح کرد و در ۲۶ فوریه ۱۹۱۸ لنین در کنفرانسی حکم انتقال دولت به مسکو را صادر کرد.
سن پترزبورگ قدیم
از برنامه ترک پایتخت سابق تعداد معدودی با خبر بودند. آماده‌سازی برای این انتقال و همچنین این عزیمت مخفیانه انجام شد زیرا دولت نه تنها از ترور بلکه از وقوع اختلالات در زمان آگاهی از انتقال کل بدنه دولت هراس داشت.
گزارش انتقال دولت در روزنامه پراودا زمانی که کل کمیته اجرایی مرکزی و کمیساریای مردم پتروگراد را ترک کرده بودند منتشر شد. تحت فرمان کمیته اجرایی مرکزی در روزهای ۱۱ و ۱۲ مارس همه موسسات دولتی ملزم به ترک پتروگراد به سوی مسکو شدند.
در ۱۲ مارس ۱۹۱۸ بار دیگر مسکو پایتخت شد اما این بار پایتخت اتحادیه جماهیر شوروی بود.
در ۱۶ مارس ۱۹۱۸ چهارمین کنگره شوروی تصمیم دولت را همراه با دستورالعملی تصویب کرد. در این دستورالعمل آمده بود: در بحران اخیر انقلاب روسیه موقعیت پتروگراد به عنوان پایتخت به طور چشمگیری تغییر کرده است. بنابراین کنگره تصمیم به انتقال پایتخت اتحادیه جماهیر شوروی از پتروگراد به مسکو گرفته است تا زمانی که شرایط فعلی تغییر کند.
منبع:
http://www.prlib.ru/