اين هواپيما ساخت روسيه بود كه آن را به صورت صندوقي از قطعات از راه بندرانزلي با اتومبيل به تهران حمل و پس از سوار كردن قطعات توسط خلبان روسي به پرواز درآمد.
پيشرفت سريع كشورهاي توسعه يافته در زمينه صنعت، تكنولوژي و بازرگاني، مسؤولين امر را متوجه صنعت نوپا و پرشتاب هواپيمايي نمود. به دنبال تمايل كشورها نسبت به استفاده از اين تكنولوژي، در بهمن ماه سال 1304 ايران به موجب قانوني، حق انحصاري هواپيمايي در ايران را به شركت هواپيمايي آلماني به نام يونكرس ، واگذار نمود.
شركت مزبور در سال 1305 شعبه خود را در ايران افتتاح و با وارد كردن چند فروند هواپيماي يونكرس، خطوط هوايي به شهرهاي مشهد، شيراز، بندرانزلي و بوشهر داير و حمل و نقل پست و مسافر از راه هوا را به عهده گرفت.
در سال 1317 باشگاه خلباني با 20 فروند هواپيما تاسيس شد.در مرداد ماه 1325 دولت اقدام به تشكيل اداره اي تحت عنوان اداره كل هواپيمايي كشوري نمود.
اداره مذكور در آغاز كار خود را در يك اتاق واقع در طبقه پايين ساختمان شمس العماره با يك رييس و يك كارمند آغاز نمود و در يك سال بعد با بودجه اي بالغ بر سيصد هزار تومان محل آن به فرودگاه مهرآباد انتقال يافت. حدود سه سال بعد يعني در تاريخ 28 تير ماه 1328 قانون هواپيمايي كشوري به تصويب مجلس وقت رسيد و اداره كل هواپيمايي كشوري زير نظر وزارت راه قرار گرفت. در سال 1353 اداره مذكور تحت عنوان سازمان هواپيمايي كشوري زير پوشش وزارت جنگ قرار گرفت، تا اين كه با به ثمر رسيدن انقلاب شكوهمند اسلامي در تاريخ 6/12/1357 با تصويب شوراي انقلاب، سازمان از پيكره وزارت جنگ منتزع و به وزارت راه و ترابري ملحق گرديد.
در راستاي شناخت بيشتر سازمان هواپيمايي كشوري كه امروزه به عنوان سازماني متعالي و شكوفا، اعمال حاكميت بر صنعت حمل و نقل هوايي را عهده دار است همين بس كه پس از انقلاب شكوهمند اسلامي به رغم مشغله هاي هشت سال دفاع مقدس و اخراج كارشناسان خارجي، كليه امور به دست تواناي متخصصين ايراني انجام و فرودگاههاي كشور از 22 فرودگاه قبل از انقلاب كه حمل بار و مسافر در آن انجام مي گرفت به 70 فرودگاه عملياتي و آمار جابه جايي مسافر از قريب به سه ميليون نفر قبل از انقلاب به حدود 20 ميليون نفر در سال افزايش يافته است.
وظايف سازمان هواپيمايي كشوري
وظايف سازمان هواپيمايي كشوري كه به مثابه نماينده دولت در جهت اعمال حاكميت در صنعت حمل و نقل هوايي كشور است به شرح زير ميباشد:
- سياستگذاري و برنامه ريزي و تعيين خط مشي هاي فن، اقتصادي، بازرگاني بين المللي حمل و نقل هوايي كشور.
- سياستگذاري و برنامه ريزي در مورد نوع، تعدد جايگاه دستگاه هاي ناوبري و كمك ناوبري و ارتباطي در فرودگاه ها و نظارت بر عملكرد فرودگاه ها
- سياستگذاري و برنامه ريزي در زمينه آموزش و تربيت پرسنل متخصص هواپيمايي براي كليه موسسات هواپيمايي
- سياستگذاري و برنامه ريزي در امور مخابراتي و صدور دستورالعمل هاي مربوط به امور مخابرات و مبادله پيام ها و دستگاه هاي مورد نياز در فرودگاه ها
- برنامه ريزي در خصوص برقراري سيستم هاي برق اضطراري و روشنايي باندها و نظارت بر نصب و بهره برداري صحيح از سيستم ها و تجهيزات مربوطه.
- صدور دستورالعمل هاي مورد نياز در امور امنيتي زميني، آتش نشاني و آموزشي پرسنل و نظارت بر حسن اجراي آن.
- تدوين استاندارد پرواز، نظارت بر شركت هاي هواپيمايي از نظر تاييد صلاحيت و رعايت نكات و استانداردهاي ايمني و صدور گواهينامه ها و تدوين و تنظيم مقررات مربوطه.
- تنظيم و تدوين مقررات و دستورالعمل هاي مربوط به كنترل فضاي كشور و صدور اجازه پرواز و جلوگيري از آن و نظارت بر واحدهاي مراقبت پرواز فرودگاه ها
- تاييد انواع هواپيماهايي كه مي توانند در ايران به فعاليت حمل و نقل هوايي بپردازند.
- تهيه طرح موافقتنامه ها و قراردادهاي بين المللي و مبادله آنها.
- تهيه و تدوين دستورالعملهاي امنيتي، حفاظتي با رعايت مقررات و استانداردهاي بين المللي و داخلي مربوطه و نظارت بر اعمال آنها.
- عضويت و ارتباط با سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري (ICAO) و ساير سازمان هاي جهاني ذيربط با رعايت مقررات مربوطه.
- بررسي سوانح و حوادث هواپيمايي و اعمال مجازات هاي لازمه طبق مقررات مربوطه.
- بررسي و ارائه طرح هاي فرودگاهي و نظارت بر رعايت استانداردهاي بين المللي مربوطه.
- تاييد صلاحيت فني و تخصصي مديران و مسئولين عملياتي فرودگاه هاي كشور قبل از انتصاب آنان توسط مديرعامل شركت فرودگاه هاي كشور.
- انجام امور برنامه ريزي، امور اداري و مالي و حقوقي و ارزشيابي و ساير خدمات مديريتي و پشتيباني سازمان و پرسنل مربوطه.
- صدور، تمديد، تعليق و لغو مجوز تاسيس دفاتر خدمات مسافرت هوايي
- نظارت و ارزيابي مستمر نحوه فعاليت دفاتر خدمات مسافرت هوايی
- آموزش توجيهي و تخصصي مديران فني دفاتر خدمات مسافرت هوايي و برگزاري آزمون تخصصي مربوط.