به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، شورای عالی شهرسازی و معماری نظر نهایی خود درباره نقش ساختمان‌های و بناهای بلند در جلوگیری از تردد باد در کریدور هوایی تهران را اعلام کرد.
بر اساس این گزارش که این شورا نام آن را «تأثیر ساختمان‌های بلند بر تهویه طبیعی شهر» نهاده، همواره در گردش باد در یک منطقه جغرافیایی، غیر از دو عامل طبیعی شرایط جوی حاکم و توپوگرافی منطقه، ۳ عامل غیرطبیعی و مصنوع و ساخته دست بشر شامل: «ارتفاع و هندسه ساختمان‌ها و سازه‌ها، معماری و جانمایی سازه‌ها و خیابان‌ها و جانمایی صنایع آلوده‌کننده» نیز در تغییر شرایط تهویه طبیعی شهرها اثرگذارند.
شاهد این مدعا نیز تحقیق «استیون» و همکاران وی در سال ۲۰۰۶ است که مقدار و تداوم تهویه یا ماندگاری آلودگی هوا را در مرکز شهر منهتن برسی کردند؛ در این تحقیق مشخص شد جریان‌های افقی که به رفع آلودگی هوا می‌انجامد به شدت تضعیف شده و در مقابل ۲ جریان باد عمودی که به ماندگاری آلاینده‌ها در هوا منجر می‌شود و همچنین جریان باد در نزدیکی سازه‌های بلند که نتیجه معکوس در گردش هوای آلوده دارد، گاه تا ۱۰ برابر اوضاع طبیعی افزایش می‌یابد.
تحقیق دیگر در این زمینه، پژوهشی است که «جولیا» و همکارانش در سال ۲۰۰۷ در مرکز شهر اوکلاهما انجام دادند؛ آنها در این تحقیق که آن را شبیه‌سازی ۳ بعدی نیز کرده بودند، به این نتیجه می‌رسند که ساختمان‌های کوتاه و بناهای بلند در تأثیرگذاری بر جریان باد شهرها دقیقا عکس یکدیگر عمل کرده و کم‌تأثیری و پرتأثیری آنها به ترتیب برای سازه‌های کوتاه و بلند، قطعی است.
یکی دیگر از نمونه‌های پژوهشی بین‌المللی درباره تأثیر بلندمرتبه‌سازی بر گردش جریان هوا و کاهش آلاینده‌های معلق، تحقیقی است که «بایک» و همکارانش در دانشگاه سئول در خصوص نقش این نوع سازه‌ها در کاهش یا افزایش آلودگی هوای سئول انجام داده‌اند. در این تحقیق که تراکم ساختمانی مهم‌ترین شاخصه آن بود، نهایتا به این نتیجه منجر شد که ساختمان‌های متراکم و فشرده‌سازی در کنار یکدیگر بر تقویت جریان‌های باد عمودی اثرگذارند.
برای مطالعه متن کامل گزارش شورای عالی شهرسازی و معماری درباره نقش سازه‌های بلند بر افزایش آلودگی هوا و کاهش جریانات افقی در تهران اینجا کلیک کنید.