وی سال ۱۳۶۰ ورودی ۱۳۶۳ رشته معماری پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران و فارغ التحصیل ۱۳۷۱ از دانشكده معماری دانش آموخته و فارغ التحصیل ممتاز نخستین دوره دكتری معماری دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ است.

حناچی رساله خود را با عنوان «مبانی نظری مرمت شهری در شهرهای تاریخی ایران» دفاع كرد. وی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشكده معماری دانشگاه تهران است.

وی دانشیار پایه ۲۳ است و تعداد زیادی مقاله را در زمینه‌های مرمت، مرمت بافت‌های با ارزش شهری و روستایی و همچنین تجربیات مرمت شهری در ایران و جهان ترجمه کرده است. همچنین ترجمه کتاب‌های متعددی در زمینه میراث جهانی و تئوری مرمت با ترجمه حناچی از سوی موسسه چاپ و انتشار دانشگاه تهران منتشر شده است. و مجلات علمی و پژوهشی داخل و خارج كشور است. وی همچنین اجرای تعداد زیادی از طرح‌های پژوهشی دانشگاه را به عهده داشته است.

برخی از سمت‌ها و فعالیت‌های اجرایی دکتر پیروز حناچی:

معاون شهرسازی و معماری در دوران وزارت مهندس عبدالعلی زاده

رییس موسسه پژوهشی فرهنگ و هنر دانشگاه تهران

نخستین رییس مركز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری ایران

رییس مركز آموزش عالی میراث فرهنگی

 معاون نظام مهندسی و اجرای ساختمان وزارت مسكن و شهرسازی

تالیفات و ترجمه‌ها:

كتاب‌های بررسی تطبیقی تجارب مرمت شهری در ایران و جهان با نگاهی ویژه به بافت تاریخی شهر یزد و بازآفرینی شهرها، میراثی برای آینده

ترجمه كتاب‌های مدیریت در محوطه‌های میراث جهانی (راهنمای مدیریت در محوطه‌های میراث فرهنگی جهان) و نظریه‌های مرمت

كتاب بانیان آبادی ایران: اولین بانك اطلاعات عمران وساختمان ایران

مقالات:

سیاست‌ها، الگوها و نمونه‌های احیاء در بافت روستای میمند(۱۳۸۶)

طراحی امروز در شهر دیروز ، مطالعه موردی توس (۱۳۸۵)

بازخوان‍ی میدان صاحب آباداز روی تصاویرشاردن(۱۳۸۵)

تحلیل و ارزیابی معماری جمعی بر مبنای شاخصه های احساس جمعی(۱۳۸۹)