به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، امروز ۱۰ آبان فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی در چهلمین روز جان باختن مردان سنگ و آهن، شهدای معدن طبس را ستون زندگی فرزندان و همسران آنها نامید و صمیمانه با آنها ابراز همدردی کرد.
وی با بیان اینکه به عنوان یکی از اعضای کابینه، با وزرای کار تعاون و رفاه اجتماعی، صمت و معاون اجرایی رئیس جمهور به طبس آمده تا در این مراسم حضور یابد اظهار کرد: به این مراسم آمده‌ایم تا پیام صمیمانه رئیس جمهور و دیگر همکارانمان در دولت را به شما برسانیم. ما شما را درک می‌کنیم و در غم شما شریک هستیم. همانطور که شما را در این ۴۰ روز تنها نگذاشتیم از این پس نیز همراهتان خواهیم بود.
وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه اعضای دولت به منظور عرض تسلیت به خانواده‌های جانباختگان حادثه معدن طبس در این مراسم حضور یافتند ادامه داد: عملکرد دولت در این زمینه تمرینی بود که نشان می‌داد می‌توان وعده نداد و اقدام کرد و پس از اقدام، موضوعات را مطرح کرد.
صادق گفت: در این مدت تلاش دولت بر این بود تا بخشی از داغ این خانواده‌ها جبران شود. همچنین رئیس جمهور دستور دادند تا مشکلات خانواده‌ها احصا شود که بزرگترین این مشکلات مسکن بود.
وی با اشاره به اینکه در ابتدا بنا بود تا به خانواده‌های جانباختگان حادثه طبس زمین هایی اهدا شود، ادامه داد: ما برای آنکه زودتر مرهمی برای دردهای این خانواده‌ها باشیم بر آن شدیم تا با سرعت بیشتری به تامین مسکن برای آنها بپردازیم. برای این منظور نیز محل سکونت خانواده‌ها استعلام و به سرعت وضعیت مسکن در آن مناطق بررسی شد. سپس بر اساس ظرفیت‌های قانونی موجود، مسکن‌هایی برای آنها خریداری شد که بخشی از هزینه آنها را دولت تامین می‌کند و بخش دیگر را پس از دو سال تنفس، خانواده‌ها طی اقساطی ۱۸ ساله پرداخت خواهند کرد.
به گفته وی، امروز خانه‌های خانواده‌های جانباختگان مقیم طبس به آنها اهدا خواهد شد.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به دغدغه‌های مطرح شده از سوی خانواده‌های جانباختگان توضیح داد که متوجه نگرانی‌های شما هستیم.
وزیر راه و شهرسازی در پایان سخنان خود خطاب به وزرای کار، تعاون و رفاه اجتماعی، صمت و بخش خصوصی اظهار کرد: تامین زمین را با هدف تامین مسکن کارگران ما بر عهده می‌گیریم و در اختیار شما قرار می‌دهیم که امیدواریم در این زمینه اقدام شود.
پایان بخش سخنان فرزانه صادق خطاب به بازماندگان حادثه این جمله بود: ما را در غم خود شریک بدانید.