علی دادمان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در آستانه پانزدهمین سالگرد شهادت مرحوم شهید دکتر رحمان دادمان وزیر راه و ترابری دولت هفتم گفت: مرحوم پدرم از دوران دانشجویی عاشق خدمت به اسلام و کشور بود، پس از انقلاب اولین فرمانده سپاه استان آذربایجان شرقی بود و با آغاز جنگ تحمیلی در همه جبهه‌های غرب و جنوب به دفاع از میهن پرداخت.
فرزند شهید دادمان ادامه داد: این شهید بزرگوار پس از جنگ نیز در سپاه منشأ خدمت‌رسانی و سازندگی و رفع محرومیت‌های باقی‌مانده از دوران طاغوت بود؛ وی همچنین توانست در دانشگاه منچستر دکترای مهندسی عمران اخذ کند و سپس به عضویت هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران درآمد. سه سال پس از روی کار آمدن دولت هفتم به پیشنهاد رئیس دولت وقت برای احراز سمت وزارت راه و ترابری به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و توانست از نمایندگان رأی اعتماد بگیرد. اما تنها یک سال فرصت خدمت‌رسانی به مردم داشت.
وی درباره نحوه شهادت مرحوم دادمان تصریح کرد: ما معمولا در خانه نماز را به جماعت و به امامت شهید دادمان می‌خواندیم. روز ۲۷ اردیبهشت سال ۸۰ نیز پس از آنکه آخرین نماز جماعتی که به امامت مرحوم پدرم اقامه کردیم، ایشان از منزل خارج شد تا برای بازدید از فعالیت‌های عمرانی استان گلستان همراه تعدادی از نمایندگان مردم این استان در مجلس به گرگان برود؛ اما متأسفانه با همان هواپیمای یاک ۱۴۰ به آسمان عروج کرد و دیگر هیچ‌گاه زمینی نشد.
علی دادمان درباره منش رفتاری و مدیریتی شهید دادمان خاطرنشان کرد: علی‌رغم آنکه مرحوم ابوی‌ام تنها کمی بیش از یک سال عهده‌دار وزارت راه و ترابری بود، با این حال سرمنشأ اتفاقات بزرگی در این وزارت شد که نشان می‌دهد آنچه نجات‌دهنده کشور است، مدیریت جهادی و کار و تلاش همگانی است. درباره مدیریت ایشان همین بس که رهبر معظم انقلاب از ایشان در جلسه‌ای که در سفر استانی به گیلان داشتند در حضور اعضای هیئت دولت تجلیل کردند. پس از شهادت مرحوم دادمان، همراه مادر، خواهر و برادرانم خدمت حضرت آقا رسیدیم که بار دیگر معظم‌له به ایشان ابراز لطف داشتند که این تجلیل رهبر انقلاب از شهید دادمان همواره چراغ راه خانواده آن شهید خواهد بود.
هم اکنون علی دادمان به دلیل کسالت جسمانی در بیمارستان بستری است. از همه علاقه‌مندان به خانواده آن شهید خدوم می‌خواهیم تا برای سلامتی او دعا کنند.
متن کامل تجلیل رهبر معظم انقلاب از شهید دادمان در دیدار اعضای هیئت دولت وقت در ۵ مرداد سال ۱۳۸۰ به نقل از سایت Khamenei.ir به این شرح است:
«طلب رحمت و مغفرت و رضای الهی میکنم برای مرحوم دکتر دادمان، وزیر بانشاط و پُرهمّت و بااراده‌مان که متأسّفانه نتوانستیم از ظرفیتهای پُرارزش وجود او استفاده کنیم و کارهایش نیمه‌کاره ماند. من در این‌جا ذکر خیری از مرحوم دادمان بکنم. من وقتی در سفر گیلان، به بندر انزلی رفتم و آن پل قدیمی را - که خود من حدود چهل سال قبل از آن عبور کرده بودم - دیدم، در دل شرمنده شدم. غازیانِ امروز شاید ده برابر غازیانِ آن روز شده؛ بندر انزلی هم چند برابر بندر پهلوىِ آن روز شده؛ اما پل بین این دو از روی آن رودخانه عریض، یک پل قدیمی با عرضِ بسیار کم است. بعد هم که رفتیم، دیدیم مردم و به تبع آنها آقای امام جمعه، همه از ما ساخت پل را میخواهند. من وقتی به رشت برگشتم - در خانه آقای صوفی، آقایان وزرا جمع شدند؛ آقای عارف و دیگران هم بودند - مسأله پل را مطرح کردم و به مرحوم دادمان گفتم شما این پل را میسازید؟ ایشان فکری کرد و گفت بله، ما سه ساله آن را تحویل میدهیم. من گفتم آن را دوساله تحویل دهید. ایشان سری تکان داد و من فکر کردم که تلقّی به قبول کرده که دوساله تحویل دهد. گفتم من دلم میخواهد دو سال دیگر رئیس جمهور بیاید و در همین موقع این پل را افتتاح کند. وقتی دادمان از دنیا رفت، کسانی از دوستان ما که با خانواده ایشان مرتبطند، گفتند دادمان در خانه گفته بود که فلانی به من گفت دو ساله پل را بسازید؛ اما من آن را یکساله تمام میکنم! همت آن مرد، این‌گونه بود. ببینید انسان از فقدان چنین آدمهایی چقدر میسوزد. او میتوانست این کار را بکند؛ من معتقدم آقای خُرّم هم میتواند.»/