به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، یکصد و شصت و هشتمین گفتمان نقد معماری و شهرسازی با بررسی و تاملی در کتابِ به سوی معماری به همت انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز و جامعه مهندسان معماری ایران و با همکاری خانه هنرمندان، گروه شهرسازی جامعه مهندسان مشاور ایران، جامعه مهندسان شهرساز، فصلنامه اندیشه ایران شهر و فصلنامه جستارهای شهرسازی در خانه هنرمندان برگزار می شود.
در این نشست بهرنگ سپهوند سخنرانی خواهد کرد و دبیری پنل را سعید سادات نیا و اعضای را بابک زیرک، نگار صبوری و شهریار یقینی برعهده دارند.
یکصد و شصت و هشتمین جلسه گفتمان نقد معماری و شهرسازی، ۲۱ تیرماه از ساعت ۱۷ تا ۲۰ در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان برگزار می شود.
به سوی معماری کتابی است که مولف آن پاتریک ناجنز است. مولف این کتاب در مورد کتاب فوق نوشته است: سرگذشتی که من در این کتاب بیان می کنم، همه جهان را در بر می گیرد. دانشی که داریم هر سال بیشتر می شود. روشی که ما محیط اطراف خود را از طریق آن جستجو می کنیم، از معماری سرزمین های شرقی، خاورمیانه و ما قبل تاریخ تاثیر می پذیرد و شکل آن تغییر می کند. موقعیت آن در تاریخ نسبتا مهم است اما سرانجام باید بگویم که دیدگاه من نسبت به معماری سرشار از این حقیقت است که من به عنوان یک معمار برای طرحی ساختمان ها پرورش یافته ام. این دیدگاه ممکنست با برداشت های مورخان هنری متفاوت باشد، چرا که من ناگزیرم برای درک مسائل و مشکلات روش خود، تلاش کنم. به عبارت دیگر باید چیزی که طراح به آن فکر کرده بوده را تصور کنم، زیرا او نیز به همین شیوه، به راه حل مساله نزدیک شده است.
همچنین وی در ادامه گفته است: در واقع، همه ما به واسطه زندگی در ساختمان ها، مهارت لازم برای پرداختن به سرگذشت معماری را به دست می آوریم، اما پیش از توانایی انجام آن، برخی نکات اساسی وجود دارند که می خواهیم آن ها را دریابیم. این نکات، هم معماری را از سایر هنرها متمایز می کنند و هم قضاوت را مشکل تر می سازند. این درک می بایست کاربردی باشد تا علاوه بر جذابیت و سودمندی، زیبا نیز باشد.
ناجنز ادامه داده است: بنابراین پرسشی که من دائما در مورد یک ساختمان در ذهن دارم این است که چرا ساختمان به این شکل است؟ دلایل زیاد و متفاوتی مانند تاثیر تاریخ و سیاست، گرایش های اجتماعی و مذهبی وجود دارند و اگر بتوانیم برخی از آن ها را کشف کنیم، ممکنست بتوانیم ساختمان را واضح تر ببینیم. چرا که یک طراح محقق، سبکی را پیروی می کند که در ذهن تصور کرده باشد و به این دلیل روش خاصی را برای ساختن آن انتخاب می کند. البته این تنها دلیل انتخاب یک فرم برای ساختمان نیست، اگر چه تنها راهکار ایده آل برای نیازهایش هم نیست. سرانجام طراح یک راه انتخاب دارد! چیزی که من می پرسم این است که به چه دلیل او به بنایی با فرم خاص رسیده است.../