حامد مظاهریان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، درباره تصویب افزایش ۱۷ درصدی قیمت سیمان که به تازگی رخ داده و تاثیر احتمالی افزایش قیمت سیمان روی ساخت و ساز گفت: سیمان محصولی کمقیمت و حجیم است و با توجه به تولید فراوان سیمان در کشور و حمایت از تولیدات داخلی به نظر میرسد که بهتر است حرکتی برای استفاده بیشتر بتن به جای فولاد در ساختمانهای کشور ایجاد شود. چون ظرفیتسازی خوبی در کشور صورت گرفته و سازههای بتنی منطبق با شرایط آب و هوایی ایران هم هست. به نظر نمیرسد که افزایش قیمت سیمان که به نظر ضروری هم میآمد تاثیری بر ساخت و ساز داشته باشد.
معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر ترجیح استفاده از سیمان در شرایط آب و هوایی ایران افزود: برگزاری جلسات متعدد با متخصصان مصالح ساختمانی، انجمن صنفی، کارفرمایان صنعت سیمان، تعدادی از مدیران عامل شرکتهای سیمان، انجمن صنفی کارفرمایان و ....از وضعیت موجود بخش سیمان در کشور چهره نمایی کرد.
معاون وزیر راه و شهرسازی پیشنهادهای ارایه شده برای مزایای استفاده از سیمان به جای فولاد را در ۱۵ بند تشریح کرد و گفت: ظرفیت تولید اسمی سالانه ۸۰ میلیون تن سیمان در کشور، مصرف ۴۷ میلیون تن سیمان تولید شده و بدون درخواست ماندن ۱۷ میلیون تن سیمان تولیدی در سال گذشته، پیشبینی مصرف ۴۲ میلیون تن سیمان در سال جاری لزوم چاره اندیشی برای سیمان تولیدی در سال جاری و مازاد باقیمانده مربوط به سال قبل را ایجاد کرده است.
مظاهریان با اشاره به اینکه روند وضعیت قبل بدون افزایش قیمت و استفاده نشدن از مازاد سیمان در ساخت و ساز حداقل باعث تعطیلی ۳۰ درصد کارخانجات تولیدی میشود ادامه داد: در طول ۴۲ سال گذشته تا سال ۹۱ تولید سیمان روند صعودی داشت. بطوریکه ایران پس از چین بیشترین ظرفیت سازی تولید سیمان را انجام داده است. همچنین استفاده فعالان بخش صنعت سیمان از تسهیلات ارزی با نرخ های ۱۰۰۰۰ تا ۱۸۰۰۰ ریال در احداث، توسعه و یا نوسازی کارخانجات و لزوم بازگرداندن مبالغ هزینه شده با نرخ ارز مبادلهای در سال جاری، امکان محدود صادرات سیمان، عدم امکان صادرات کلینکر سیمان عملا در خوشبینانهترین حالت فعالیت کارخانجات تولیدی را ۶۰ درصد تخمین میزند.
وی تاکید کرد: تحریک تقاضا در مصرف سیمان و استفاده از دیپلماسی برای صادرات سیمان و همچنین متوجهکردن دولت و شهرداریها به مصرف سیمان و استفاده از ظرفیتهای موجود با تاکید بر سازهها و ابنیه فنی بتنی از برنامه های وزارت راه و شهرسازی است.
مظاهریان گفت: با توجه به مباحث مطرح شده و بررسیهای صورت گرفته سه گروه راهکار پیشنهاد و طی نامهای به وزیر راه و شهرسازی ارایه شد.
سه راهکار وزارت راه و شهرسازی برای استفاده از مصالح بتنی به جای فولاد
معاون وزیر راه و شهرسازی در تشریح ۳ راهکار کلی به حمایتهای مالی، فعالیت وزارت راه و شهرسازی در اجراییشدن مصرف سیمان به جای فولاد در پروژههای عمرانی و در نهایت فعالیتهای علمی- ترویجی اشاره کرد و در تشریح حمایتهای مالی گفت: لیزینگ سیمان از جمله راهکارهای پیشنهاد شده است که بر این مبنا بناهایی که با مصالح غالب بتنی ساخته میشوند هزینههای خرید سیمان را در پایان عملیات ساختمان و در زمان فروش به کارخانههای سیمان پرداخت میکنند.
مظاهریان در بیان راهکار دوم که در برگیرنده فعالیتهای اجرایی وزارت راه و شهرسازی برای استفاده از سیمان در پروژههای عمرانی است به اقدام مشخص این وزارتخانه و تدوین سیاستگذاری مناسب برای توسعه استفاده از سیمان و فرآورده های بتنی اشاره کرد و ادامه داد: راهکار سوم اقدامات علمی- ترویجی است که در اینباره نیز ایجاد شهر مصالح، گسترش تحقیقات سیمان و بتن، ترویج بکارگیری مصالح سیمانی با اقداماتی همچون برگزاری مسابقه ها، سمینارها از طریق برنامهریزی برای فرهنگ سازی از برنامه های معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی است.
معاون وزیر راه و شهرسازی یادآوری تشکیل دبیرخانه دائمی بتن پس از برگزاری سیمناری با همین موضوع در اسفندماه سال گذشته در استان هرمزگان گفت: آزادسازی و افزایش قیمت سیمان در شرایط موجود به عنوان راه حل سریع در بهبود وضعیت صنعت سیمان موثر خواهد بود.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که راهکارهای وزارت راه و شهرسازی برای کاهش گازهای گلخانه ای تا سال ۲۰۲۵ چیست؟ با توجه به اینکه ایران با تولید و مصرف سیمان سالانه ۶۴ میلیارد تن گاز دی اکسید کربن تولید میکند گفت:در مورد پیشنهادهای برونرفت از وضع موجود سیمان کشور و با توجه به اینکه هر تن سیمان معادل۸۰۰ کیلوگرم دی اکسیدکربن تولید میکند و ایران در اجلاس پاریس تعهد کرده است که تا پایان سال ۲۰۲۵ انتشار گازهای گلخانهای را حداکثر به ۱۲ درصد برساند. با توجه به اینکه بطور تقریبی سالانه ۶۴ میلیاردتن گاز دی اکسیدکربن توسط سیمان ایجاد می شود و از طرفی صنایع مرتبط با سیمان نیز رو به رشد هستند باید برنامه مدونی برای کنترل تولید دی اکسیدکربن کمتر بر اساس اجلاس پاریس تدوین شود./