به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی علی اصغر شعرباف استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری ایران، از اساتید برجسته معماری سنتی و مرمت بناهای تاریخی در ایران و از آخرین بازماندگان معماران سنتی تهران درگذشت.
مرحوم علی‌اصغر شعرباف، استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری، در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در تهران متولد شد. او از سن ده سالگی به امر پدرش استاد حاج محمد شعرباف به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آنها بود پرداخت. پدربزرگ او، استاد حاج عباس پيوند، از اساتید برجسته زمان خود بوده و لقب پيوند نیز به دليل توانايی او در جابجايی پايه‌ها از زيرتاقها و اتصال اجزا معماری به یکديگر به وی داده شده بود. اصغر شعرباف در زمان جوانی از تجربه استادان ماهر و زبردستی چون استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمار کاشانی و نیز پدر خویش، کاشی‌تراش‌ها و کاشی‌کار همچون ابراهیم کاظم‌پور تجربه‌های بسیار کسب کرد و توانست در سنین جوانی به تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری بویژه ترسیم‌های گره‌ها و کاربندی‌ها را بر عهده گیرد.
از جمله فعالیت‌های معماری وی می‌توان کارهای وی در مسجد جامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، مدرسه سپهسالار (شهید مطهری)، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بین‌المللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی‌شریف، بازار مبل ارزی یافت‌آباد، بنای شهدای هفت تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان را نام برد.
او در کار مرمت بنا و به خصوص مرمت تزئینات بناهای کهن نیز تبحر داشت. از آن جمله می‌توان به مرمت عمارت بادگیر و تالار الماس و بخش‌های تزییناتی به ویژه حوض خانه از مجموعه کاخ‌های سعد‌آباد در سال ۱۳۴۰ و نیز مرمت و بازسازی سر در بنای تاریخی عالی قاپوی قزوین نام برد. /