به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی نسخه فارسی گزارش شهرهای جهان ۲۰۱۶ تحت عنوان کتاب «شهرنشینی و توسعه آینده‌های پیش‌رو» در نشستی با حضور محمدسعید ایزدی معاون وزیر راه و شهرسازی و نمایندگان دفتر هبیتات سازمان ملل متحد در شرکت عمران و بهسازی شهری ایران رونمایی شد.
این کتاب که با همکاری برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد، بنیاد جهانی رهبران شهری، مرکز منطقه‌ای برنامه بهترین عملکردها و راهبری محلی خاورمیانه همکار معاهده جهانی سازمان ملل، وزارت راه و شهرسازی، اداره‌کل راه و شهرسازی استان قزوین، اداره‌کل راه و شهرسازی تهران، شرکت مادرتخصصی عمران و بهسازی شهری ایران، سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، بانک شهر و مجمع جهانی شهرهای اسلامی گردآوری شده است توسط گلسا همراهی ترجمه و در قالب کتاب شهرنشینی و توسعه به چاپ رسیده است.
در مقدمه این کتاب پیام بان‌کی مون، دبیر کل سازمان ملل، خوان کلوس معاون دبیرکل و مدیر اجرایی برنامه هبیتات سازمان ملل، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی. رضا پوروزیری رایزن جهانی برنامه اسکان بشر سازمان ملل. علی نوذرپور معاون امور شهرداری‌های سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، حسین محمد پورزرندی رایزن جهانی شکوفایی شهری کلان‌شهرها و مدیرعامل بانک شهر، مسعود نصرتی رئیس مجمع جهانی شهرهای اسلامی، نادر محمدزاده مدیرکل ادراه راه و شهرسازی تهران و حامد مانی‌فر مدیرکل ادراه راه و شهرسازی قزوین در خصوص این گزارش مطرح شده است.
هبیتات ۲ تا هبیتات ۳ (۲۰ سال توسعه شهری)، توسعه شهرنشینی به عنوان یک نیروی متحول‌ساز، سرنوشت مسکن، تبعیضات شهری در حال گسترش، پایداری‌های عادلانه محیط زیستی، حاکمیت و قانونگذاری شهری، بازسازی برنامه‌ریزی شهری، ساز وکار دگرگون شونده اقتصاد شهری و اصول یک دستور کار شهری جدید از مباحث مهم مورد بررسی در این کتاب به شمار می‌رود.
براساس این گزارش برنامه اسکان بشر سازمان ملل (هبیتات) در سال ۱۹۷۶ با کنفرانس اسکان بشر در ونکوور و زمانی شروع شد که حکومت‌ها بطور جدی آغاز به تلقی شهرهای تحت حوزه قضایی خود به عنوان آینده پیش رو کردند.
در ابتدای این رویداد نخست وزیر کانادا به زیبایی چالش‌های جهانی را به شکل زیر خلاصه کردند:
سکونتگاه‌های انسانی در چنان ارتباط نزدیکی با خود هستی هستند، واقعیتی چنان موثق و گسترده را به نمایش می‌گذارند، چنان پیچیده و مصر هستند، چنان مملو از پرسش‌های حقوق و خواسته‌ها، از نیازها و آرمان‌ها هستند، و چنان با بی‌عدالتی و کمبود بیداد می‌کنند که موضوع آنها را نمی‌توان با فراغت فردی یک تئوریست تنها مورد بررسی قرار داد.