به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی او می‌افزاید: البته در تلویزیون سال‌هاست با این مسئله مواجه هستیم که اصل بی‌طرفی رسانه رعایت نمی‌شود. بنا بر اصل بی‌طرفی، رسانه موظف است خبر را به‌طور سالم به مخاطب منتقل کند؛ به شکلی که مخاطب از جوانب و محورهای مختلف یک خبر آگاه شود. نوروزی ادامه می‌دهد: اگرچه صداوسیما طبق قانون اساسی یک رسانه عمومی و متعلق به عموم ملت است؛ اما در اغلب اوقات کارکرد یک رسانه جناحی را پیدا می‌کند.
وقتی اصل بی‌طرفی در رسانه رعایت نشود، طبیعتا ذهن مخاطب به سمت سیاسی خاصی که رسانه طالب آن است، گرایش پیدا می‌کند. به گفته او، در امر مهمی مانند راه‌آهن که بسیار کارشناسی و پیچیده است، دقت رسانه برای انتقال خبر باید بسیار بالا باشد. نوروزی در پاسخ به این پرسش که از بُعد حقوقی جایی برای شکایت علیه صداوسیما از سوی وزارت راه‌وشهرسازی وجود دارد، می‌گوید: مسئله این است که درباره یک وزارتخانه و سیستم حمل‌ونقل بین‌شهری (راه‌آهن) صحبت می‌کنیم. اینکه درباره اشکالات یک وزارتخانه صحبت شود و ضعف‌های یک دستگاه به مردم منتقل شود، کاري درست و ضروری است؛ اما این اطلاع‌رسانی باید در گام نخست با واقعیت منطبق بوده و در مرحله بعدی بی‌طرفانه باشد.
جهت‌گیری سیاسی در پخش اخبار
او با بیان اینکه شکایت مشکلی را حل نمی‌کند، به بیان نمونه‌ای در جهت‌گیری سیاسی صداوسیما اشاره می‌کند و می‌گوید: اگر بخواهیم وضعیت مدیریت شهر تهران را مقایسه کنیم، با این اتفاق خواهیم دید اکثر کارشناسان شهرسازی و حقوق شهری متفق‌القول هستند كه اتفاقاتی که در چندین دهه در شهر تهران رخ داده، شهر تهران را دچار بحران‌های عمیق کرده است. انواع و اقسام فجایع شهری در شهر تهران در حال رخ دادن است؛ اما کسی در تلویزیون به مدیریت شهری تهران اشاره‌ای نمی‌کند. در واقع در این زمینه سمت‌گیری سیاسی تلویزیون کاملا مشهود است.
نوروزی در گفتگو با شرق گفت: نبود اطلاع‌رسانی دقیق صداوسیما درباره گزارش تحقیق‌وتفحص مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت مدیریت شرکت راه‌آهن و سانحه دو قطار بین‌شهری در نزدیکی سمنان، نشان می‌دهد نوعی جهت‌گیری سیاسی هم در این زمینه وجود دارد. این حقوقدان با بیان اینکه تصور می‌کنم جایی برای شکایت وجود ندارد، می‌گوید: بااین‌حال، این حق وزارت راه‌وشهرسازی است که از رئیس صداوسیما بخواهد پاسخ وزیر راه‌وشهرسازی به صداوسیما را به طور کامل قرائت کند.
جبران انعکاس خبر نادرست در برنامه‌های خبری
او تصریح می‌کند: از نظر عدالت رسانهای باید نامه وزیر راه‌وشهرسازی به شکلی در بخش‌های خبری تلویزیون پوشش داده شود که نقصی را که صداوسیما درباره پخش خبر اصلی داشته، جبران کند. درواقع مسئله این است که با شیوهای که صداوسیما در‌این‌باره کار کرده، اطلاع‌رسانی نادرست به افکار عمومی انجام شده است. در نتیجه شیوه اطلاع‌رسانی صداوسیما از این نامه باید به شکلی باشد که بتواند اطلاع‌رسانی غلط را در افکار عمومی جبران کند. این شیوهای رسانهای است که چندان هم مبهم و پیچیده نیست.
این حقوقدان در واکنش به این پرسش که اگر صداوسیما از پوشش این جوابیه امتناع کند، قانون چه پاسخی برای آن خواهد داشت، می‌گوید: قوانین در‌این‌باره ساکت است. بر‌خلاف قانون مطبوعات که در ماده ٢٣، انتشار جوابیه را الزامی می‌داند، درباره تلویزیون قانون خاصی وجود ندارد و تلویزیون هم به دلیل تمایل به گشاده‌دستی، تمایلی به تصویب قانون نداشته است؛ اما براساس عمومات حقوقی این امکان برای وزارت راه‌وشهرسازی وجود دارد که از طریق طرح دادخواست در دادگستری، خواستار الزام تلویزیون به پخش این جوابیه شود.