حملونقل چون شریانی است که سایر اجزای خدماتی، بازرگانی، صنعتی و کشاورزی را در دو سطح ملی و بین‌المللی به هم پیوند می‌دهد و تأثیرات عمیقی بر رشد و توسعه این بخش‌ها بر جا می‌گذارد؛ بخش‌هایی که در حقیقت پیشرفت و پس رفت اقتصاد یک کشور بستگی مستقیم به عملکرد تک‌تک آن‌ها دارد.
به‌عبارت‌دیگر یک اقتصاد ایدئال از پیوستن حلقه‌هایی ساخته می‌شود که پیوند و استحکام آن‌ها توسط حملونقل صورت می‌گیرد؛ هر چه این بخش بهتر عمل کند شاهد زنجیره مستحکم‌تری خواهیم بود؛ ازاین‌رو تقویت زیرساخت‌های ارتباطی در حوزه‌های مختلف حملونقل می‌تواند به‌سادگی راه توسعه اقتصادی کشورها را هموار نماید.
خوشبختانه پس از توافقات برجام و رفع نسبی تحریم‌ها؛ زمینه‌های تقویت؛ نوسازی و توسعه بخشه‌ای مختلف حملونقل در حوزه‌های جاده‌ای؛ هوایی؛ ریلی و دریایی به‌نوعی مهیا شد ؛ زمینه‌های که می‌بایست بدون توجه به حاشیه‌سازی‌های موجود با حداکثر توان از آن بهره برد.
بازسازی و افزایش شبکه‌های جدید ارتباطی و نوسازی ناوگان جزو امور بسیار مهمی است که دولت اهتمام ویژه‌ای نسبت به آن دارد؛ همچنان که در مرور اخبار روزانه شاهد اقدامات مؤثری در این حوزه هستیم؛ اقداماتی که آخرین آن طی چند روز گذشته در خصوص نوسازی ناوگان حملونقل جاده‌ای کالا به وقوع پیوست؛ اقدامی که در صورت اجرای صحیح و مشارکت جدی رانندگان حرفه‌ای کشور می‌تواند طی چند سال دستاوردهای مثبت و بی‌نظیر خود را در اقتصاد کشور به نمایش بگذارد.
در حقیقت این اقدام علاوه بر محاسن عدیده برای راننده ازجمله؛ کاهش هزینه‌های ناشی از مصرف سوخت و تعمیر و نگهداری؛ افزایش توان؛ قدرت و سرعت ناوگان و همچنین راحتی و ایمنی بیشتر راننده؛ با حرکت به سمت بهینه‌سازی مصرف سوخت به‌صرفه جویی ملی؛ پاکیزگی محیط‌زیست و در نهایتاً استحکام بخشه‌ای زیر بنایی اقتصاد کشور هم کمک شایانی خواهد کرد.
هرچند ممکن است این طرح ملی در ظاهر نگرانی‌هایی را ازنظر بازپرداخت بدهی برای جامعه زحمتکش رانندگان حرفه‌ای به دنبال داشته باشد اما قطعاً باتدبیر دولت سود سرشار این پروژه علاوه بر کشور این قشر تلاشگر را هم منتفع خواهد ساخت.
به‌هرحال موقعیت استراتژیکی و سوق‌الجیشی کشور؛ ما را قادر خواهد ساخت که با سرمایه‌گذاری و ایجاد سیستم حملونقل کارآمد ضمن ارتقاء جایگاه خود در منطقه؛ رشد و توسعه اقتصادی کشور را با شتاب بیشتری پیش ببریم.
*پژوهشگر علوم اجتماعی