به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، دویست و سی و نهمین گفتمان هنر و معماری به همت انجمن مفاخر معماری ایران تحتعنوان میراثجهانی باغ ایرانی به یاد دکتر علی اکبر صارمی برگزار میشود.
دبیری پنل میراث جهانی باغ ایرانی را شهریار سیروس برعهده دارد و اعضای پنل نیز شامل هدی اعلمالهدا، حسین سلطانزاده، خوبچهر کشاورزی و ترانه یلدا هستند.
نشست دویست و سی و نهمین گفتمان هنر و معماری، امروز، چهارشنبه ۲۷ بهمن ماه از ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۸ در موزه هنرهای دینی امامعلی (ع) به نشانی تهران، خیابان ولیعصر، بالاتر از ظفر، بلوار اسفندیار، پلاک ۳۵ برگزار میشود.
در توضیحات این برنامه که به همت انجمن مفاخر معماری ایران تدارک دیده شده، آمده است: باغ همانند سندی، منعکس کننده فرهنگ و اجتماعی است که در هر دورهای که ساخته شده، روی آن تاثیر گذاشته است. به این دلیل لازم است که مشخص شود، چگونه باغهای ایرانی، در قصرهای مجلل کوروش و باغهای ساسانیان و بعد از آن صفویه در اصفهان، شیراز، تبریز و در کرانه دریای مازندران شکل و سبک باغ را تا دوران قاجاریه، پیش بردهاند.
شکل چهاربخشی باغ ایرانی که به نام چهارباغ هم شناخته شده، طی قرون متمادی در تمام دنیای اسلام، رواج داشته است، در بغداد، سامرا و حتی مصر، مراکش، اسپانیا و سیسیل. کشورگشایی تیموری نیز به نوبۀ خود، باغ ایرانی را در آسیای مرکزی رواج داد : سمرقند، هرات، بخارا و کابل و حتی باغ های تیموری هندوستان را نیز تحت الشعاع قرار داده است.
تفاوتهای اساسی در گونه شناسی باغ ایرانی در شرق و غرب دیده میشود. اگر در سرزمینهای تحت سلطه ایرانیان، باغ به مفهوم واقعی کلمه در نظر گرفته می شده، از آن میتوان به عنوان فضائی یاد کرد جهت گریز از شرایط سخت اقلیمی شرق و غرب که هر دو از نظر زمینه با هم متفاوتند. در این صورت باید به ناچار جهت مطالعه ی تاریخی باغ ایرانی، تمام کشورهای شرقی (از ایران تا شبه قاره هند) و غربی (بین النهرین و اسپانیا تا آفریقای شمالی) را مورد بررسی قرار داد.
سرزمینی بس پهناور که در آن مردم، فرهنگ و نظریه های هنری در یکدیگر گره خورده و تاثیر گذاشته اند و هنر باغ سازی در آن، با تجربهها، رسوم و فرهنگ قومهایی که تحت سلطه آنها قرار میگرفتند، ترکیب شده است. تاثیر تمدنهای سرزمین ایران همواره و به شکلی قومی در مردمی دیده می شود که به هر بهانه ای با ایران ارتباط داشتند، ارتباط از طریق مهاجرت یا تسلط. با این که پارس ها، قوانین و فرهنگ خویش را به مردمی که در فلات پارس قبل از ایشان بودند عرضه داشتند، با اینحال به راحتی فرهنگ و مراسم آن ها را نیز از آن خود ساختند. چنانچه طرح و ساخت باغ های ایرانی، که تحقق شکل های معماری و متعلق به دوران پیش از اسلام و نیز پس از آن است. از جانب اعراب هم دچار تغییرات چندانی نشد و بعدها همراه با توسعه اسلام، این هنر ایرانی تا سرزمین های دوردست (از هندوستان تا اسپانیا) با حفظ معماری ایرانی حتی در ساختار ساختمان های مذهبی نیز نفوذ کرد.
گفتنی است دویست و سی و هشتمین گفتمان هنر و معماری در نشست پنجم خود از سلسله نشست های ضرورت تحول در آموزش معماری کشور به تجربه عملی و آشنایی با فرآیند ساخت و ساز اختصاص داشت که در آن نشست، فرهاد احمدی، ایرج کلانتری، محمود گلابچی، عمید مسعودی، ابوالحسن میرعمادی و محسن وفامهر سخنرانی کردند. /