متن پیام وزیر راه و شهرسازی به مناسبت روز معمار:
به نام خدای روشنایی
به مناسبت روز معمار
معماری برگردان وضعیت تفکر در یک جامعه است. سازگاری، نظم و سادگی معماری بیانگر یکپارچگی و توان ملی در شناخت مسائل کشور و حل آنها است. تناسب، رنگ، زیبایی و چشم‌نوازی معماری نشان از روح لطیف، روابط انسانی، حرکت روان و تابش نور عشق و مهربانی در جامعه دارد. خردِ تاریخی خود را در پنجره معماری رو به روشنایی و سازگار با زیست‌بوم نشان می‌دهد و صلابت و برندگی اندیشه ملی خود را در بی‌پیرایگی معماری متجلی می‌سازد. اگر امروز، آیینه معماری ما غماز نیست به قول مولانا از آن سبب است که زنگار بر رخش نشسته‌است.
آینه‌ات دانی چرا غماز نیست زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
در روز معمار باید در آیینه شهرهای ایران، معماری ایران را یکبار دیگر با هم نگاه کنیم. اگر در آن شکست و ناسازگاری می‌بینیم انکار نکنیم. اگر آشفتگی و پریشان‌حالی می‌بینیم، غمین و دل‌نگران بشویم، ولی نومید نشویم. اگر آسمان شهرهایمان را تیره و غبار آلوده می‌بینیم، و می بینیم که درختان تکیده شده‌اند و گنجشکان بی‌پناه گشته‌اند، نه آیینه را بشکنیم و نه از آسمان روی بر تابیم. به فکر چاره باشیم. نظامی گنجوی گفت:
آیینه چون نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست
آسمان هنوز هم برای مردم ایران‌شهر منبع الهام است. هنوز هم سیمرغ، مرغ خرد ایرانیان در آسمان ایران در پرواز است. باید حیلتی بکار بندیم و سیمرغ را به زمین بیاوریم و با وی رایزنی کنیم. نیک می‌دانیم که سیمرغ از تاریکی گریزان است و هواه‌خواه نور و شادمانی است. و این را نیز می‌دانیم که آسمان شهرهای ما تیره است و ساختمان‌های ناساز، چهره آنها را عبوس و غمین ساخته‌اند. وضعیت ناساز امروز مایه دوری جستن سیمرغ از ما شده‌است و عده‌ای از ما نیز او را فراموش کرده‌ایم. آنکه در این میانه باید تدبیرِ کار کند معمارِ اندیشه است. کلید در دست معمار اندیشه‌ورزی است که چراغ خرد تاریخ را در دست دارد و نوری بر دنیای اندیشه امروز و فردای ما می‌تابناند. او همانی است که از پس ابرهای تیره نور را رصد می‌کند و پنجره‌ای به روی روشنایی باز می‌کند. معمار با همین لوازم ابتدایی فضایی را خلق می‌کند که فرح بخش و شادی‌افزا است. ما در پی معماران ایران هستیم تا با بازخوانی روح ایران‌شهری در روزگارِ معاصر، امید را به ارمغان برای ما بیاورند.
بی‌گمان معماران ایران با کاربست دانش تاریخی زیست سرزمینی، دانش همسازی و هماوایی با زیست بوم پیرامونی و دانش فن و فناوری زمانه، آسمان را به ما هدیه خواهند داد و سیمرغ را بر زمین خواهند نشاند.