به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران؛ سردار پاسدار اكبر شاهی فرمانده پلیس‌راه آهن كشور بابیان اینكه یكی از معضلات و پدیده‌های هنجار شکنانه‌ای كه از دیرباز در حوزه حمل‌ونقل ریلی دارای سابقه طولانی بوده، سنگپرانی به قطارها در مسیر حركت آن‌هاست، گفت: سالیان متوالی است كه سنگپرانی علاوه بر خسارت‌های تحمیلی، امنیت روحی و روانی مسافران را نیز تهدید و موجب بروز صدمه‌های جبران‌ناپذیر و یا نقص عضو برخی از آنان شده است.
سردار پاسدار اكبر شاهی خاطرنشان كرد: باهدف فرهنگ‌سازی، آموزش همگانی، نهادینه كردن نظم و قانون و همچنین توجیه ساكنان حاشیه خطوط ریلی نسبت به ایمنی راه‌آهن و عواقب آن، اقداماتی چون شناسایی مدارس و مؤسسات آموزشی حاشیه خطوط ریلی و اعزام افسران آموزش همگانی به واحدهای آموزشی، حضور در مساجد و برگزاری جلسات مستمر با شوراهای محلی، راه‌اندازی قطار نظم و دوستی ویژه مدارس حاشیه خطوط انجام‌شده است.
وی تصریح كرد: با توجه به اینكه پیشگیری و مهار معضل سنگپرانی به قطارهای مسافری نیازمند بسیج تمامی امكانات و ظرفیت‌های موجود در شبكه حمل‌ونقل ریلی بوده، بنابراین تأمین امنیت سیر قطارها یك فرایند چندوجهی است كه به‌تنهایی از عهده یك سازمان درنخواهد آمد.
سردار پاسدار اكبر شاهی گفت: همچنین به‌منظور پیشگیری و مهار معضل سنگپرانی، پلیس راه‌آهن، طرح شناسایی نقاط آسیب‌پذیر و تهیه فراوانی دقیق سنگپرانی را به انجام رسانده و بر این اساس آمار كاملی از بلاک‌های پرحادثه را در اختیار دارد.
فرمانده پلیس راه‌آهن كشور گفت: اداره كل راه‌آهن تهران با ۲۲۵ مورد سنگپرانی در سال ۹۵ بیشترین فراوانی و حوزه ریلی جنوب شرق و شرق كشور هیچ‌گونه مورد سنگپرانی نداشته‌اند.
گفتنی است؛ آمار مقایسه‌ای سنگپرانی در بازه زمانی سال ۹۴ و ۹۵ نشان می‌دهد كه در سال ۹۴، ۵۰۹ مورد سنگپرانی و دستگیری ۶۱ نفر و همچنین ۴۷۹ مورد در سال ۹۵ و دستگیری ۱۱۳ نفر وجود داشته و خوشبختانه كاهش ۶ درصدی در این زمینه را شاهد بوده‌ایم.
وی افزود: برابر بررسی‌های به‌عمل‌آمده انگیزه‌های بازیگوشی، روحیه تهاجمی و پرخاشگرانه، مسابقه نشانه‌گیری، احساس پیروزی و غلبه، مورد تشویق قرار گرفتن از سوی دیگران و خودنمایی، كمبود محیط‌های تفریحی و ورزشی، محرومیت‌ها و محدودیت‌ها، عدم آشنایی بااهمیت قطار در توسعه كشور، ناآگاهی از عواقب سنگپرانی به‌قطار، به‌عنوان مهم‌ترین عواقب ارتكاب این‌گونه اعمال از سوی كودكان و نوجوانان ساكن در حاشیه خطوط ریلی محسوب می‌شود.
فرمانده پلیس راه‌آهن كشور عنوان كرد: ضعف کنترل‌های فیزیكی و اجتماعی و پاسخ به انگیزه‌های محیطی در بروز رفتار سنگپرانی به‌قطار بی‌تأثیر نبوده و عواملی چون عدم حصار كشی مناسب در اطراف خطوط ریلی، در دسترس بودن قطار، تنفر از قطار به خاطر ایجاد سروصدا و بر هم زدن آرامش در ساعات مختلف شبانه‌روز، عدم امكان توقف فوری و برخورد با عوامل سنگ‌پران موجب بروز چنین اعمالی از سوی گروه سنی هدف افراد ۱۵ تا ۱۶ سال ساكن در حاشیه خطوط ریلی است.