جواد هدایتی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با اشاره به مضرات عدم تصویب قانون الزام نصب حفاظ ایمنی بر روی خودروهای سنگین اظهار داشت: تفاوت جرمی و وزنی بین خودروهای درگیر در تصادفات به‌طور طبیعی در زمان برخورد با یکدیگر به دلیل اینرسی بیشتر وسیله نقلیه سنگین، شدت برخورد و آسیب خودرو سبک به‌مراتب افزایش می‌یابد.
وی افزود: بر اساس مطالعات انجام‌شده در سراسر جهان از سال‌های دور، تعریف شاخص‌ها استاندارد خودرو و حفاظ جانبی وسایل نقلیه سنگین الزامی شده است تا هنگام زمان برخورد و تصادف، حادثه منجر به آسیب‌دیدگی سر، نواحی گردن نشود و فوت سرنشینان خودرو سبک به حداقل کاهش یابد. همچنین از کشیده شدن خودرو سبک به زیر خودرو سنگین جلوگیری کند.
مدیرکل دفتر ایمنی و ترافیک سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای تصریح کرد: حفاظهای ایمنی بنا بر دلایل متعدد در ناوگان سنگین داخل کشور وجود ندارد و بر اساس آسیب‌شناسی انجام‌شده بر روی حوادث خودروهای سبک و سنگین در سطح جاده‌های کشور توجه به این مسئله یک موضوع حیاتی است.
هدایتی با اشاره به دلایل عدم نصب حفاظ ایمنی بر روی ناوگان سنگین بیان داشت: در ابتدا باید به تولید خودروهای سنگین در داخل کشور اشاره کرد که فناوری ساخت برخی از آنها به حدود ۴۰ سال قبل باز می‌گردد. درحالی‌که قدمت آیین‌نامه‌ها و قوانین مربوط به ساخت، نصب و استاندارهای حفاظهای ایمنی بیش از ۲ دهه نیست. لذا انطباق این دو فناوری در داخل کشور با دشواری‌های گوناگونی روبرو شده است.
وی در خصوص دلایل آن گفت: البته دلایل متعددی وجود دارد اما یک‌بخشی از مشکلات به مکانیسم تولید خودرو در داخل کشور و بخش دیگر به مدل بهره‌برداری از ناوگان بازمی‌گردد. به‌طوری‌که برخی از خودروهای سنگین با حفاظ نصب‌شده تحویل متقاضی داده می‌شود اما پس از خرید توسط صاحب خودرو از وسیله نقلیه جدا می‌گردد.
مدیرکل دفتر ایمنی و ترافیک سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با بیان اینکه نباید از نقش بخش نظارت و اعمال قوانین و مقررات چشم‌پوشی کرد، گفت: فرایند کار به‌ویژه در مورد خودروهای منفصل و کاربری سازی‌های در حال اتفاق، وضعیت بلبشویی است.
هدایتی با اشاره به مصوبه هیئت‌وزیران در اواخر دهه ۶۰ در قبال تریلرها خاطرنشان کرد: بر اساس آن مصوبه، تریلرها نیازی به شماره‌گذاری به‌عنوان بارگیرهای منفصل ندارند و این در حالی است که بر اساس تعاریف سازمان ملی استاندارد تریلرها به‌عنوان وسیله نقلیه شناخته می‌شوند. پس باید برای آنها شماره‌گذاری مستقل انجام گیرد.
وی یادآور شد: تریلرها و یدک‌ها که قرار است ۲۰ تا ۲۴ تن بار را حمل کنند و استحکام و عملکرد آنها در پیچ و قوس‌ها، تصادفات و مانورها بسیار مهم است، اما مشاهده‌شده که بسیاری از این یدک‌ها و تریلرها در کارگاه‌های زیر پله‌ای متفرقه غر صنعتی ساخته می‌شوند که چنین چیزی در دنیا وجود خارجی ندارد و به همین خاطر نظارتی بر تولید این تریلرها هم وجود ندارد.
مدیرکل دفتر ایمنی و ترافیک سازمان راهداری در ادامه اظهار داشت: این محصولات بدون نصب حفاظ های ایمنی در بازار خریدوفروش می‌شوند به دلیل قیمت پایین مورد استقبال مالک یا راننده قرار می‌گیرد.
هدایتی با بیان اینکه تریلرها در دنیای امروز وسیله نقلیه محسوب می‌شوند و باید مجوز معاینه فنی دریافت کنند، گفت: در داخل کشور تریلرها به دلیل اینکه وسیله نقلیه محسوب نمی‌شوند، معاینه فنی هم دریافت نمی‌کنند. به طوری که طبق مشاهدات انجام شده در حادثه های مربوطه، تریلرها با کشنده متصل به آن در موقعیت‌های مختلف ازجمله ترمز گرفتن یکپارچگی ندارند و همین مسئله باعث قیچی شدن و علاوه بر اینکه بار آن بر روی جاده واژگون می‌شود، جان سرنشینان خودروهای عبوری را هم به خطر می‌اندازد.
وی ارائه طرح پیشنهادی از سوی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای به کمیسیون ایمنی راه‌ها را خبر داد و گفت: بخشی از طرح پیشنهادی منوط به اقدام پلیس و سازمان ملی استاندارد در جهت تدوین مقررات تولید، شماره‌گذاری و صدور سند برای تریلرها است که امیدواریم پس از تصمیم‌گیری در کمیسیون ایمنی راه‌ها اقدام مناسبی صورت بگیرد.