به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، حجت الله غلامی، مدیرکل راه و شهرسازی استان اصفهان در هفتمین کنفرانس توسعه پایدار و عمران شهری به مدعوین و مهمانان خارجی از کشور‌های آلمان، چین، سنگال، بوسنی و هرزگوین و هند، همچنین به وزیر راه و شهرسازی و هیات همراه وی، استاندار اصفهان و معاونان، استاندار سابق اصفهان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ریاست مجمع، شهردار اصفهان و ریاست شورای شهر اصفهان، شهرداران حاضر در جلسه، فرمانداران و روسای ستاد شهرستانی بازآفرینی، مدیران کل و روسای سازمان‌های استانی و کشوری و ریاست و اعضای اتاق بازرگانی و اصناف خیرمقدم گفت.
وی در ابتدا با اشاره به این نکته که این روزها شهرهای ایران به ویژه کلانشهرهای کشور نیازمندتر از همیشه محتاج برنامه هایی هستند تا پاسخگوی خواسته های شهروندانشان باشند گفت: شهروندانش برای نفس کشیدن در شهرها که ابتدایی ترین حقوق شهروندی است با مشکل مواجه هستند، آب که مقدمه حیات زندگی است در آینده نزدیک به یک بحران شهری تبدیل خواهد شد، نشاط و شادی شهروندان که لازمه مهربانی به یکدیگر است به لحاظ نبود فضاهای شهری از ساختار شهرهای ما کوچ کرده اند.
مدیر کل راه و شهرسازی استان اصفهان بیان کرد: در این دهه های اخیر با استفاده از عناوین زیبای توسعه و توسعه پایدار پروژه هایی را به شهرها تحمیل کردیم که با افتتاح آنها و بعضاً در مرحله اجرا به عنوان مانعی بر سر راه توسعه پایدار قرار گرفتند که نمونه های آن را در کلانشهرها می بینیم.
وی افزود: حس تعلق به شهر، محله و کوچه که زمانی افتخار شهروندان و جزئی از شناسنامه آنها بود از زندگی روزمره شهروندان حذف کردیم، سکونتگاه های ساکنان را که محل آسایش و آرامش بود در حد انبار کالا تنزل دادیم و نگاهمان را به انسان به منزله یک کالا تقلیل دادیم، شهرهایمان را از شهر انسان محور به شهرهایی که همه چیز جز انسان در آن جایگاه دارد، تبدیل کردیم. لذا بر آن شدیم تا برای اصلاح مسیر توسعه شهرها هفتمین کنفرانس بین المللی توسعه پایدار و عمران شهری را با همکاری مراکز دانشگاهی، دستگاه های اجرایی استان و با هماهنگی وزارت راه و شهرسازی در اصفهان برگزار کنیم.
غلامی در ادامه گفت: برای برگزاری مطلوب این کنفرانس سه کمیته سیاستگذاری، علمی و اجرایی با حضور اساتید دانشگاهی، صاحبنظران، اندیشمندان و مدیران ارشد دستگاه های اجرایی و برنامه ریزان شهری تشکیل دادیم و در جلسات متعدد با بررسی مقالات رسیده در خصوص محورهای اصلی و محل برگزاری کنفرانس تعیین تکلیف کردیم.
وی درباره ۶ محور اساسی که به جمع بندی رسیده اند، اظهار کرد: اولین محور با توجه به برداشت ها و تعاریف متعدد از توسعه پایدار شهری مقرر شد در این کنفرانس تعریف جامع و کاملی از توسعه پایدار و عمران شهری ارائه شود و چالش ها و راهکارهای برون رفت از این چالش ها مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
مدیر کل راه و شهرسازی استان اصفهان در ادامه بیان کرد: محور دوم نقش معماری و شهرسازی در توسعه پایدار است تا ضرورت ایجاد فضاهای شهری و پرداختن به معماری ایرانی اسلامی مقدمه ای برای بررسی نیازهای امروز شهروندان باشد.
وی محور سوم را نقش حمل و نقل یکپارچه در توسعه پایدار شهری و تاثیر آن بر مهار توسعه پیرامونی شهرها و جلوگیری از حاشیه نشینی به ویژه حمل و نقل ریلی و قطار حومه دانست و افزود: محور چهارم نقش مدیریت منابع آب، انرژی، محیط زیست و فناوری های نوین در توسعه پایدار شهری است و محور پنجم نقش اقتصاد شهری و مدیریت سرمایه های شهری در توسعه پایدار و ضرورت عبور از راهکارهای درآمدی مخرب که در حقیقت درآمد نیست و بلکه نوعی هزینه و انتقال به آینده است.
غلامی محور ششم را اصلی ترین محور کنفرانس نامید و تصریح کرد: از این محور به عنوان محور ویژه یاد می کنیم و به صورت ویژه به آن می پردازیم، نقش بازآفرینی شهری در راستای توسعه پایدار شهرها است تا در راستای تدوین و تبیین بازآفرینی شهری و اندیشه ایرانشهری گام استواری را رقم زنیم و نشست ایرانشهری را سلسله مباحث ایرانشهری و با حضور مقام عالی وزارت و سایر اندیشمندان شاهد باشیم.
وی درباره محل برگزاری کنفرانس گفت: وقتی محور ویژه کنفرانس بازآفرینی شهری می شود منطق ایجاب می کند که از مکان های لوکس و مجلل نقل مکان کنیم و درباره بازآفرینی شهری که به نوعی احیا و باززنده سازی یا خلق هویت های از دست رفته است در همان فضاهای واقعی تر و منطقی تر به مباحثه و مذاکره بنشینیم، لذا برخلاف معمول و متداول همیشگی مکانی را انتخاب کردیم که مطلوب تر از همیشه تاریخ حیاتش نیازمند حضور ما بود، کارخانه ریسباف.
مدیر کل راه و شهرسازی استان اصفهان تصریح کرد: زمانی نه چندان دور قرار بود مشابه سایر همدوره هایش از دم تیغ قانون سال ۷۹ و انتقال صنایع به بیرون شهرها بگذرد که با همت مدیران ستادی و مقام عالی وزارت، این کارخانه به مساحت ۶۹ هزار متر مربع و با اعتباری بالغ بر ۲۰۷ میلیارد تومان تملک گردید تا بار دیگر نقش زندگی بخش خود را در تاریخ شهر اصفهان جاری کند و تغییر رویکردی از یک اقدام سوداگرانه به یک تفکر خردمندانه در شیوه برخورد با اینگونه مسائل شاهد باشیم، لذا ضروری بود تا در ادامه اندیشه، تفکر و تغییر رویکرد اول، تغییر رویکرد دوم نیز رقم بخورد و آن انتقال برگزاری نشست ها، همایش ها، کنفرانس‌ها از مکان‌های لوکس و مجلل به فضاهای متروکه که زمانی در تبادلات و تعاملات و زندگی روزمره ما ایفای نقش می‌کردند.
وی ادامه داد: به همین دلیل علی رغم تمام سختی‌ها پذیرفتیم کنفرانس را در کارخانه ریسباف که توسط معماران ایرانی و آلمانی در سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ ایجاد شده، برگزار کنیم تا مقدمه‌ای برای تحقق رویکرد دوم باشد.
غلامی بیان کرد: فضای کارخانه، سالن‌های با عظمتش که مرکز کارو تلاش بود، نانوایی گوشه کارخانه که پس از پایان کار کارکنان نان در کیسه کارکنان می‌نهاد، کافه با صفایش که با مهربانی خستگی ناشی از کار روزانه را از تن کارگران و کارکنان می‌زدود یا پارکینگ دوچرخه در ورودی کارخانه که انتظار پایان کار را می‌کشید تا مرد خانه را تا منزل همراهی کند و مهمتر از همه گوش جان بسپاریم به بوق کارخانه که تنها شوق پایان کار برای کارکنان نبود بلکه صدای شور، شوق و زندگی بود برای همه کسانی که صدای بوق کارخانه را در اطراف می‌شنیدند و برنامه زندگی و کار روزانه خود را با آن آغاز و پایان می‌دادند.
وی افزود: اکنون این کلام را می‌شنویم که کجاست آن همه اندیشه و خرد ایرانی که سرنوشتی چنین برایمان رقم زده و امروز اگر اینجا گرد هم آمده ایم می‌خواهیم با یک اقدام ماندگار منبعث از یک اندیشه ناب ایرانشهری خردمان را بر رخ این فضای ناب شهری بکشیم و به دست وزیر راه و شهرسازی که بخش عمده‌ای از دغدغه‌های فکری او بازخوانی اندیشه ایرانشهری و بازآفرینی شهری است از مسابقه بزرگ بازآفرینی ریسباف در دو قیاس دانشجویی، آزاد و حرفه‌ای با حضور مشاوران مطرح و بین المللی رونمایی کنیم تا این اقدام پاسخی به ندای درونی کارخانه باشد.