نوروز زمانی برای ما عید است که جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم افراد نیز از نظر آرامش، آسایش، کار، اشتغال و درآمد در حد مناسبی قرار داشته باشند و گرنه جامعه به آرامش و امنیت پایدار نخواهد رسید.
وقتی جوانان چند خانه دورتر از زندگی ما، بیکار بوده و هیچ آینده‌ای نیز برای خودشان تصور نمی‌کنند قطعا معضلات و مشکلات جامعه بیشتر می‌شود و این مسائل به امنیت و آرامش یک محیط، منطقه و جامعه صدمه وارد می‌کند و طبیعتا نوروز و عید شاد و بانشاطی نخواهیم داشت، زیرا مسایل و مشکلات و شادی‌های یک جامعه به همه افراد آن جامعه وابسته است و این شعر سعدی را در اذهان زنده می‌کند:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضو‌ها را نماند قرار
قطعا همه با این نظر موافق هستند که منشاء بروز مسائل را باید از ریشه قطع کرد و چه کسی است بگوید که امروز بیکاری و کمبود فرصت‌های اشتغال از مهمترین مشکلات جامعه ما نیست.
ما همین حالا هیچ رسم و سنتی مثل نوروز نداریم که بسیاری از افراد را در یک زمان مشخص به مسافرت و گردشگری به موطن خود یا بیرون از موطن خود ترغیب کند سفری که می‌تواند علاوه بر دید و بازدید و گردش، فرصت‌های دیگری نیز برای انسان بوجود آورد.
برای مثال همین حضور چند روزه در شهر و روستا به شرط آنکه زیر ساخت‌های گردشگری مثل محل اقامت در آن وجود داشته باشد به رونق کسب و کار همان منطقه کمک می‌کند.
همین حالا بسیاری از مردم شهر‌ها و روستاها محل‌های گردشگری و مسافرت، خانه‌های خود را به مسافران و گردشگران اجاره می‌دهند که همین به کسب و کار و رونق منطقه کمک می‌کند.
ایران کشور چهار فصل است و ناشناخته‌های گردشگری فراوانی دارد یعنی خیلی از نقاط کشور که ظرفیت و پتانسیل مناسب گردشگری و مسافرت دارند هنوز ناشناخته باقی مانده، زیرا اطلاع رسانی کافی انجام نگرفته است و وقتی که چنین مشکلی وجود داشته باشد قطعا زیر ساخت‌های گردشگری نیز در آن ایجاد نمی‌شود بنابر این در وهله نخست باید نسبت به شناسایی ظرفیت‌های یک منطقه اقدام کنیم و سپس به ایجاد زیر ساخت‌های گردشگری مثل محل اقامت، راه مناسب و وسیله حمل و نقل استاندارد اقدام کنیم.
وقتی چنین امکاناتی در چنین مناطقی وجود نداشته باشد قطعا جوانان آنجا برای کار به نقاط دیگر خواهند رفت که مهاجرت بی رویه قطعا برای مقصد‌های حضور آنان مشکلات چند برابر ایجاد خواهد کرد.
اگر کسی می‌تواند در مکان و شهر دیگر بهتر از شهر خود زندگی کند یا جوانی به کار دست پیدا کند قطعا همه از جمله جوانش از آن سود خواهد برد.
در دید و بازدید‌های نوروزی معمولا حرف‌های مختلفی به میان می‌آید که یکی از این حرف‌ها می‌تواند مساله رفع مشکلات جامعه و محل زندگی باشد. اگر منطقه ما در کنار محصول اصلی خود بتواند کسب و کار دیگری نیز ایجاد کند چرا باید از آن ظرفیت استفاده نکرد.
خیلی از شهر‌ها و روستا‌های کوچک و بزرگ قطعا دارای ظرفیت‌های مختلف کار و اشتغال هستند، اما هرگز در باره آن صحبت و فکر نمی‌شود. اماکن عمومی مثل مساجد فقط برای عبادت نیست بلکه محلی است که خیلی از افراد با درآمد‌ها و طبقات مختلف جمع می‌شوند و از این گردهمایی می‌توان برای رفع مشکلات نیز بهره گیری کرد که یکی از آن‌ها می‌تواند رفع بیکاری جوانان باشد.
همین حالا در کنار عبادت، چه عملی می‌تواند ارزشمندتر از رفع بیکاری جوانان در مساجد و هرجای شبیه آن باشد.
بهترین افراد برای شناسایی ظرفیت هر محل، قطعا بومیان و ساکنان آن محل هستند که می‌توانند بهترین تصمیم و کاربردی‌ترین برنامه را برای رفع مشکلات منطقه بگیرند. بطور قطع همه این محل‌ها دارای افراد تحصیلکرده در زمینه‌های مختلف هستند که از آنان می‌توان برای رفع مشکلات یک روستا یا حتی شهر استفاده کرد.
من در بسیاری از مناطق می‌بینم و شاید خیلی از افراد دیگر نیز به این نکته واقف باشند که در خیلی از مناطق شهری و روستایی می‌توان با اندکی فکر و اندیشه به طرح‌های اجرایی بسیار خوبی برای رفع مشکلات همان محل رسید، اما چنین چیزی کمتر در جامعه ما مشاهده می‌شود.
خیلی از افرادی که در شهر‌ها و حتی روستاها زندگی می‌کنند دارای تجربه‌ها و ایده‌های خوبی هستند، اما محلی که بتوانند آن را بیان کنند و به مرحله اجرا برسد اندک یا اصلا نیست.
امروز هر منطقه‌ای دارای صنایع دستی مخصوص به خود است. خیلی از همین صنایع دستی فاخر و ارزشمند بخاطر همین بی توجهی ها، نابود شده یا در حال نابودی است. قطعا کسانی که باید این صنایع را زنده نگهدارند جوانان هستند که شیوه تولید آن را از پدران و نیاکان خود یاد می‌گیرند، آیا امروز با این روند مهاجرت، جوانی در روستا یا شهر‌های کوچک باقی مانده که آن را فراگیرد.
امروز خیلی از کسب و کار‌ها از طریق اینترنت انجام می‌شود و این وسیله نیز تا عمق روستاها نفوذ پیدا کرده است. با ظهور استارآپ ها، کسب و کار‌های نو و جدید در جامعه شکل گرفته، اما اینکه جامعه چگونه از این وسیله برای ایجاد کسب و کار استفاده کند هنوز مشتاقان آن با سردرگمی روبرو هستند.
برای مثال خیلی از جوانان جویای کار و علاقه‌مند به استفاده از اینترنت و استارآپ‌ها نمی‌دانند چگونه در محیط روستای خود با کمک این امکانات، فرصت کار و اشتغال ایجاد کنند وقتی جوان نداند که چطور باید این کار را انجام دهد نمی‌توان به کاهش بیکاری در جامعه امیدوار بود.
براساس گزارش ایرنا، در مورد اشتغال و رفع بیکاری در همه نقاط کشور به ویژه شهر‌های کوچک و روستاها، ما نیازمند یک بازنگری اساسی هستیم. ظهور شبکه‌های اجتماعی و اینترنت یک فرصت بی بدیل برای رفع بیکاری است، اما این فرصت در صورتی مهیا می‌شود که آموزش‌های به موقع، کاربردی و درست نیز در این زمینه ارائه شود تا بیکاران بدانند که چگونه می‌توان از آن در مساله کارآفرینی و اشتغال بهره گیری کنند.