به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، در بررسی چهره‌های شاخص در مجموعه عظیم وزارت راه و شهرسازی و موفقیت در عرصه‌های دیگر غیر از کار و فعالیت محمد رضازاده، کارمند راه و شهرسازی استان فارس یکی از چهره‌های موفق در حوزه ورزش است. این کارمند وزارت راه و شهرسازی که از سال ۱۳۸۴ کارش را به صورت قرارداد انجام معین با این وزارتخانه آغاز کرد با داشتن دو لیسانس مدیریت دولتی و لیسانس حقوق به عنوان مسئول دفتر مدیریت مسکن استان فارس مشغول به کار است. با این قهرمان ملی، مربی و داور بین‌المللی در کیوکوشین کاراته و فول کنتاکت که طبق سنت خانوادگی با ورزش جودو هم غریبه نیست و در آن هم تبحر دارد، همکلام شدیم.
فعالیت در عرصه ورزش را از چه سالی آغاز کردید و به صورت حرفه‌ای به کاراته روی آوردید؟
در سال ۱۳۷۷ بود که فعالیت خودم را در ورزش آغاز کردم و شروع کارم با جودو بود. خانواده ما از پدر گرفته تا برادران، خواهران، عروس‌ها و بچه‌ها همه ورزشی هستند و یکسری جودو و بقیه هم به ورزش کاراته مشغول هستند. دو فرزند دختر من هر دو در رشته کیوکوشین فعال هستند و همسر من هم مربی کاراته و رئیس سبک کیوکشین KWF است. پدرم از سه، چهار سالگی من را با جودو آشنا کرد اما از کاراته خوشم آمد و در مسابقات استانی و کشوری شرکت کردم و در سن ۲۰ تا ۲۱ سالگی صاحب مقام شدم و به اردوی تیم ملی رسیدم و در سال ۲۰۰۵ اولین مسابقه خارج از کشور و بین‌المللی خودم را شرکت کردم و تا الان هم در این عرصه فعال هستم.
کمی از عناوین و مقام‌هایی که به دست آوردید برای‌مان بگویید؟
عناوین داخلی و قهرمانی‌های کشوریم بسیار زیاد است اما اگر بخواهم از قهرمانی‌های بین‌المللی خودم بگویم باید از سال ۲۰۰۵ شروع کنم که در رقابت‌های قهرمانی آسیا در کشور آذربایجان توانستم در فول کونتاکت کاراته مقام قهرمانی را به دست بیاورم. در سال ۲۰۰۶ در کشور پاکستان و در قهرمانی جهان هم مقام نخست را به دست آورم و هم به عنوان چهره مسابقات معرفی شدم. در سال ۲۰۰۹ بازهم در کشور پاکستان و در قهرمانی جهان که این مسابقات هر سه سال برگزار می‌شود در کیوکوشین رتبه نخست را به دست آوردم و چهره مسابقات شدم و در کمیته هم مقام دوم را کسب کردم. در سال ۲۰۰۸ در فول کونتاکت کاراته در کشور ترکیه در قهرمانی جهان به مقام نخست رسیدم. در سال ۲۰۱۰ در قهرمانی کره جنوبی به مقام اول رسیدم. ۲۰۱۲ قهرمانی جهان را در تایلند به دست آوردم و در ۲۰۱۳ به عنوان مربی تیم ملی کن شین کان در هند توانستم با تیم ملی ایران مقام نخست را به دست بیاورم. در سال ۲۰۱۶ نایب قهرمانی آسیا را در ایران در رشته شین کیوکوشین کسب کردم و در سال ۲۰۱۷ هم مقام سوم این رشته را در سوئیس به دست آورم. در سال جاری یعنی سال ۲۰۱۸ هم قرار است در آبان ماه به قزاقستان اعزام داشته باشم و در مسابقات جهانی کیوکوشین شرکت کنم که امیدوارم بتوانم با عنوان قهرمانی کار را به پایان برسانم.
این پایان یعنی آخرین مسابقه شما خواهد بود؟
هرچند خانواده مخالف هستند اما امسال قصد دارم بعد از شرکت در مسابقات کمیته کار ملی را کنار بگذارم و به مربیگری تنها بپردازم.
شما همزمان با شرکت در مسابقات در عرصه مربگیری هم شنیدیم فعالیت پررنگی دارید؟
بله من همین الان که کار را در این رشته پیش می‌برم بالغ بر ۴ هزار شاگرد در سراسر استان فارس دارم که از نونهالان تا سنین بالا هستند و با هرکدام با سبک‌های اختصاصی خودم تمرین می‌کنم.
مثلا با نونهالان چطور تمرین می‌کنید؟
تمرین من با بچه‌ها و نونهالان خیلی جالب است. وقتی کار را شروع می‌کنیم ابتدا کنار آنها بازی می‌کنم و مثلا با خودشان ماشین می‌آورند که من هم با آنها ماشین بازی می‌کنم و بعد توپ بازی می‌کنیم تا این طوری بتوانم آنها را هم گرم کنم و در ادامه با آهنگ و موسیقی با آنها کاراته و کیوکشین کار کنم که این نوآوری در بقیه سنین هم وجو دارد و باعث شده استقبال خوبی از برنامه‌های من داشته باشند و شاگردان زیادی را برای این رشته در اختیار داشته باشم.
گفته بودید که دو دختر شما هم همراه با همسرتان در این رشته فعالیت دارند.
بله همین طور است. دختر بزرگ من که چندین عنوان قهرمانی کشوری دارد و از ۸ سالگی توانست در این عرصه موفق باشد. دختر کوچک من هم که عملکرد بسیار خوبی دارد اما چون دراین رده مسابقات آنچنانی نیست عنوان کشوری به دست نیاورده است اما استعداد فوق العاده ای دارد.
با این ورزش کار بودن خانواده شما رئیس در خانه شما هستید یا همسرتان و حتما بحث‌های شما هم نتیجه ندهد کار به زورآزمایی خواهد رسید؟
(خنده) در خانه که بالاخره همیشه مشخص است رئیس کیست و خانم‌ها در خانه رئیس هستند. با این حال فارغ از شوخی وقتی بحث درست و استاد و شاگردی پیش می‌آید سعی کردیم اصالت ورزش را رعایت کنیم و به بهترین شکل این مساله در خانواده من رعایت می‌شود.
با توجه به عملکرد خوبی که از کار دختر کوچک تان می‌گویید حتما در بحث استعدادیابی هم عملکرد خوبی داشته اید؟
بله دقیقا همین طور است. در سراسر کشور نمایندگی داریم و مسابقات استعدادیابی را به طور مداوم برگزار می‌کنیم. چند دوره برگزار کردیم که چند شاگرد من از جمله آقای رامبد قهرمان جهان و آسیا را به دست آورند و چند نفر دیگر هم نایب قهرمان آسیا شده اند.
مدیریت این توأم بودن کار پر فشار در راه و شهرسازی استان فارس و ورزش چطور بوده و آیا در مقطعی احساس خستگی نکردید؟
یک مقدار خسته می‌شوم چون کار حساسی در راه و شهرسازی استان فارس دارم و چون کارم رسیدگی به امور شرکت‌های پیمانکار و مباحث مالی آنهاست کار سخت است و این مساله در کنار ورزش قهرمانی این فشار را دو چندان کرده است. با این حال خسته می‌شوم اما با هدفی که دارم و به آن عشق می‌ورزم از این خستگی و سختی عبور می‌کنم.
همکاران شما در راه و شهرسازی فارس در برخوردی که دارند به چشم یک قهرمان به شما نگاه می‌کنند؟
بله و واقعا همکارانم با احترامی که می‌گذارند به من لطف دارند. این احترام را خدا را شکر علاوه بر همکاران نزد شاگردان خودم هم دارم و در مجموع با این موفقیت‌ها در کل استان مورد عنایت و لطف دوستان هستم.
حمایت هم راه و شهرسازی از شما به عنوان یک قهرمان ملی داشته است؟
بالاخره هر کمکی که از دست شان برمی آمده انجام داده‌اند و به عنوان مثال برای اردوهای تیم ملی که باید مدتی را در اردو باشم همراه من بودند که البته این لطف باعث شده در فعالیت‌های مستمر خودم هم به بهترین شکل کار را پیش ببرم و چندین بار از عملکرد من تقدیر کرده باشند و در مجموع حمایت خوب بوده است.
اصلا اداره راه و شهرسازی استان فارس نگاه حرفه ای به ورزش دارد؟
من قبلا مسئول ورزش اداره بودم که دوباره به این سمت انتخاب شدم. با اینکه کمبود منابع داریم اما سعی کردیم در تمام مسابقات بین ادارات استان فارس تیم داشته باشد و به طور منظم در همه رشته‌ها شرکت کنیم. همین نگاه باعث شد که مدیرکل استان به عنوان مدیر برتر انتخاب شود و من هم برترین مسئول تربیت بدنی انتخاب شوم.
به نظر خودتان توانستید به آنچه که می‌خواستید در ورزش برسید؟
از نظر مادی نه اما از نظر معنوی به خواسته‌ام رسیدم و سلامتی و شخصیت اجتماعی که منجر به اعتبارم در جامعه شده است حاصل ورزش و رسیدن به عناوین قهرمانی است و بابت آن خوشحال هستم.
و حرف آخر...
مردادماه در ترکیه و در مسابقات بین‌المللی کیوکشین ۲۰ ورزشکار اعلام خواهم کرد و امیدوارم در کنار اینکه دوست دارم حمایت بیشتری از من به عنوان یک قهرمان در محل کارم داشته باشند در ادامه به هدف اصلی ام که ساختن یک نسل طلایی است برسم و مطمئنا از هیچ تلاشی در این مسیر دست برنخواهم داشت.