به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از «پایگاه اطلاع رسانی دفتر هیئت دولت» در اجرای تبصره (۱) ماده (۱۰۳) قانون امور گمرکی و ماده (۴) آیین نامه ایجاد و مدیریت مبادی ورودی و خروجی کشور، موضوع ایجاد مرز هوایی فرودگاه شاهرود جهت ورود و خروج مسافر و کالا در هفتاد و هفتمین جلسه کارگروه مرزهای مجاز کشور مورخ ۸ /۱۲ /۱۳۹۵ مطرح و با توجه به دلایل زیر به تایید اعضای کارگروه رسید.
سابقه و قدمت فرودگاه شاهرود (احداث، در سال ۱۳۳۲ و بهره برداری رسمی باند ۲۸۵۰متری در سال ۱۳۷۸)
پتانسیل های موجود در منطقه و شهرستان همچون: «جاذبه های گردشگری و طبیعت گردی، امکان صادرات محصولات باغی و زراعی، بعد مسافت با سایر فرودگاه های بین المللی همجوار، امکان ایجاد بندر خشک در منطقه به منظور شکوفایی اقتصاد منطقه و ایجاد اشتغال با توجه به امکانات جاده های شرق به غرب و شمال به جنوب در شهرستان و امکانات خطوط راه آهن در نزدیکی فرودگاه و زیرساخت های مناسب هوانوردی و غیرهوانوردی موجود در فرودگاه شاهرود، فراهم شدن زمینه مناسب برای سرمایه گذاری و اشتغال و شکوفایی استعدادهای موجود در استان»
وجود زیرساخت های فرودگاهی شامل:
- ترمینال مسافری مجهز
- سایت ناوبری DME/NDB و سایت ناوبری VOR و برج مراقبت پرواز و تکنیکال بلاک
- ساختمان هواشناسی، ساختمان ایمنی و آتش نشانی، ساختمان پلیس و سپاه حفاظت هواپیمایی و ساختمان مهمانسرای فرودگاه
بر این اساس هیئت وزیران در جلسه ۱۱ /۹ /۱۳۹۷ به پیشنهاد کارگروه موضوع تبصره (۱) ماده (۱۰۳) قانون امورگمرکی - مصوب ۱۳۹۰- فرودگاه شاهرود را به عنوان فرودگاه مجاز برای ورود و خروج کالا و مسافر تعیین کرد.