صنعت حمل و نقل و لجستیک امروزه به عنوان نقطه کانونی اقتصادی کشورها مطرح میشود. این صنعت نه تنها به لحاظ اقتصادی بلکه به لحاظ اجتماعی و سیاسی نیز از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. حمل و نقل ارتباط مستقیم با مردم و اجتماعات مردمی در شهرها دارد، هر کجا آبادانی نیست، خبری از حملونقل هم نیست و هر کجا جمعیتی در آن حضور دارد برای پوشش نیازهای آنها، نیاز به حملونقل دارد. اهمیت بحث جابجایی مسافر وحمل کالا آن جا مشخص میشود که اگر چند ساعت اين سيستمها دچار توقف شوند، ضرر و زیان فراوانی به سیستم اقتصادی و اجتماعی کشور وارد خواهد شد؛ از این رو ما در وزارت راه و شهرسازی که بخش حاکمیتی حمل و نقل برون شهری کشور را در تمامی شیوههای جادهای، ریلی، هوایی و دریایی دنبال میکنیم به دنبال آن هستیم تا بهترین شرایط را برای رضایت مشتریان و استفاده کنندگان از این بخش فراهم کنیم.
در این راستا فعالیتهای ما به دو دسته توسعه و ایجاد زیرساختها و همچنین جابجایی مسافر و کالا تقسیمبندی میشود. در فعالیت اول که توسعه زیرساختهاست علیرغم کمبود بودجه عمومی و دولتی به خصوص در سالهای اخیر، وزارت راه و شهرسازی، عملکرد درخشانی داشته است، به طوری که پس از پیروزی انقلاب اسلامی سالانه به طور متوسط ۴۸۵ کیلومتر بزرگراه و آزادراه ایجاد و بهرهبرداری شده است. در همین سالها خطوط ریلی کشور ۱۴۲ درصد رشد داشته است و از ۶۴۸۶ کیلومتر به ۱۱۰۶۱ کیلومتر رسیده است. در بحث بنادر نیز امروز ظرفیتی بالغ بر ۲۳۳ میلیون تن تخلیه و بارگیری کالا داریم که ۱۲ برابر ظرفیتیست که ابتدای انقلاب اسلامی در بنادر وجود داشته است. این ظرفیتها به لطف وجود مشاورين و پیمانکاران قوی داخلی و همچنین تمامی همکاران من در وزارت راه و شهرسازی، به وجود آمده است.
اگر چه ما هشت سال درگیر جنگ تحمیلی و چندین سال مشغول بازسازی خسارات ناشی از جنگ بودیم، ليكن همزمان چنین موفقیتهای نیز حاصل شده است.
در زمینه راههای روستایی اکنون حدود ۱۲۸ هزار کیلومتر راه روستایی در كشور احداث شده است كه حتی کوچکترین و کم خانوارترین روستاها نیز بتوانند سهمی از اقتصاد حمل و نقل داشته باشد و همچنين سعي خواهيم كرد تا در آيندهای نه چندان دور تمام جمعيت روستايی ما از اين موهبت كه باعث رونق فضاي كسب و كار و اقتصاد آنها ميشود برخوردار شوند.
تا اينجای كار يعنی فراهم نمودن زيرساختهای مناسب برای جابجايی مسافر و كالا بين تمامی مبادی و مقاصد بر عهده وزارت راه و شهرسازی و به نوعی دولت بوده است و عليرغم خشكسالی مالی كه بخصوص در اين چند سال گريبانگير ما بوده است توانستهايم با كمك مشاورين و پيمانكاران حوزه ساخت تا حدودی با موفقيت به جلو برويم. اگرچه در آينده به دنبال آن هستيم تا توسعه متوازن زيرساختهای حمل و نقلی را در پيش بگيريم و به زيرساختهايی همچون راهآهن كه توسعه آن میتواند اثرات شايان توجهي داشته باشد توجه بيشتري بكنيم.
و اما فعاليت دوم كه جابجايی كالا و مسافر است؛ در اين حوزه مداخله ما در حد سياستگزاريها و تسهيل شرايط براي شركتهای حمل و نقل است. در اين راستا تمام توانمان را به كار خواهيم گرفت تا با همراهی با تشكلهای صنفی و استفاده از نظرات آنها در راستای بهبود وضع موجود گام برداريم.
در اين راستا دستاندركاران حمل و نقل كشور كه نمايندگان آنها چه در بخشهای دولتی و چه در بخش خصوصی در سومين نمايشگاه حمل و نقل و صنايع وابسته كشور حضور داشتند بايد دست در دست یکدیگر دهند تا صنعت حمل و نقل کشور را به کمک هم ارتقا دهند، تغییرات تکنولوژیکی و فناوری که امروزه رشد و سرعت آن بسیار زیاد شده است، لزوم این موضوع را نشان میدهد و ما نیز باید بتوانیم با این سرعت پیش برویم و اين تغييرات اگر چه جنبههای مثبت و منفی دارند ليكن بايد طوری برنامهريزی صورت گيرد تا از جنبههای مثبت آن بيشترين بهره برداری گردد و جنبههای منفي آن نيز كمترين آسيب را برساند. به عنوان مثال افزایش روزانه خودروها و تراکم وسایل نقلیه در راهها باعث میشود که خطرات احتمالی تصادف نیز برای رانندگان و همراهان آنها پدید بیاید و به نوع افزایش شاخص موتوریزیشن (Motorization) میتواند اثرات منفی به لحاظ تعداد تصادفات در خود داشته باشد.
متاسفانه سالانه حدود ۱۶۰۰۰ نفر در اثر تصادفات در کشور جان خود را از دست میدهند که ما باید تمام هم و غم خود را برای کاهش تلفات به خرج دهیم. به همين دليل بايد از تمام ابزارهايی كه باعث كاهش تصادفات میشوند استفاده كنيم.
* وزیر راه و شهرسازی