به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، به همت معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی سلسله نشست‌های نقد مستندهای معماری و شهرسازی برگزار می‌شود. این سلسله نشست‌ها در نشست نخست خود نمایش و نقد مستند مقیاس انسانی The Human Scale به کارگردانی Andreas Dalsgaard
را به مدت ۷۷ دقیقه به نمایش می گذارد که پس از آن نقد و بررسی در رابطه با فیلم نیز انجام می‌شود. انتشار این فیلم مربوط به سال ۲۰۱۲ است.
نقد و بررسی فیلم توسط دکتر محمدسعید ایزدی معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی، دکتر علی غفاری استاد دانشگاه شهید بهشتی و هادی آفریده کارگردان و مستندساز انجام می‌شود. علاقمندان می‌توانند روز سه شنبه ۱۸ دی ماه سالجاری از ساعت ۱۵ تا ۱۸ به باغ کتاب تهران به نشانی میدان ونک، بزرگراه حقانی، مسیر غرب به شرق، خروجی کتابخانه ملی مراجعه کنند. گفتنی است حضور برای عموم آزاد و رایگان است.
بر اساس این گزارش، مستند مقیاس انسانی به کارگردانی اندراس دالشگارد مستندی از تجربیات و یافته‌های علمی یان گل، معمار رفتارگرای دانمارکی درباره نظام غالب توسعه شهرهای جهان است.
۵۰ درصد جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند و انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ انتظار می رود نسبت این جمعیت به ۸۰% افزایش یابد. زندگی در یک کلانشهر هم مشکل ساز و هم فریبنده است و امروزه با توجه به سبک زندگی انسان ها، با افزایش قیمت نفت، تغییرات اقلیمی، تنهایی و مشکلات شدید سلامتی مواجه هستیم. اما چرا!؟
یان گل معمار و پروفسور دانمارکی حدود ۴۰ سال، درباره رفتار انسانی در شهرها مطالعه کرده است. او نشان داده که چگونه شهرهای مدرن مانع از تعامل انسانی می شوند و معتقد است ما می‌توانیم شهرهایمان را به گونه‌ای بسازیم که نیازهای انسانی برای شمول در فضا و صمیمت هم برآورده شود.
مستند مقیاس انسانی مفروضات ما از مدرنیته را مورد سوال قرار می دهد و این فرض را مطرح می کند که اگر ما انسان را مرکز معادلاتمان قرار دهیم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
بر همین اساس، یان گل معمار دانمارکی به مدت ۴۰ سال، به صورت نظام مند به مطالعه رفتار انسانی در شهرها پرداخت. نقطه شروع کار او، علاقه بیشتر به مردم به جای ساختمان ها بود، چیزی که آن را زندگی بین ساختمان ها می نامد. چه چیزی آن را ایجاد کرد؟ چه زمانی از بین رفت؟ چگونه می توان آن را بازگرداند؟
این سؤالات منجر به مطالعاتی درباره چگونگی استفاده مردم از خیابان ها، نحوه راه رفتن، دیدن، استراحت، ملاقات، تعامل و غیره می‌شود. البته یان گل از آمارها نیز استفاده می کند اما سوالاتی که او می پرسد، متفاوت است. به عنوان مثال: چند نفر از این خیابان در طول یک دوره ۲۴ ساعته عبور می کنند؟ چند درصد آن ها پیاده هستند؟ چند نفر از آن ها در حال رانندگی با اتومبیل یا دوچرخه هستند؟ گروه های مختلف تا چه حد مجاز به استفاده از فضای خیابان هستند؟ آیا این خیابان برای همه کاربرانش مناسب است؟
یان گل اولین مطالعات خود را در ایتالیا انجام داد و بعد از آن برنامه ریزی کپنهاگ، پایتخت دانمارک را متحول ساخت. ایده‌های او الهام بخش ایجاد پیاده راه ها، ساخت و بهسازی مسیرهای دوچرخه و سازماندهی مجدد پارک ها، میادین و فضاهای عمومی دیگر در این شهر و بسیاری از شهرهای دیگر در ماطق شمالی اروپا شد.
هم اکنون در سراسر جهان شهرهایی مانند ملبورن، داکا، نیویورک، چونگ کینگ و کریسچرچ از کارهای یان گل و پیشرفت‌های کپنهاگ الگو گرفته اند.
