به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، علی دادمان فرزند شهيد "رحمان دادمان " به مناسبت سالگرد شهادت پدرش يادداشتي را نوشته كه در ادامه متن كامل آن آمده است.
" چهارده سال گذشت، چهارده سال از آخرين روزها و لحظات بودن ما با پدر عزيزمان، چهارده سال از آخرين نماز صبح جماعت خانه ما در آخرين روز حيات دنيوي پدر ...
هر چند براي ما جاي پدر به عنوان تكيه گاه و محور خانواده هميشه خالي بوده است ليكن روند اتفاقات در كشور ما در طول ساليان گذشته جا خالي هاي بسياري را به رخ بنده و امثال بنده كشيده است.
كار و تلاش شبانه روزي بي منت و بدون تبليغات، خدمتگزاري به ساحت مقدس مردم، فدايي بودن براي اسلام و انقلاب، سلامت نفس و اخلاق، مديريت انقلابي، جوان و خلاق و دانش مدار با اتكا به تجربيات گذشته، نگاه عبرت‌گير به گذشته و نگاه برنامه ريز به آينده، تفكر پويا بر مبناي اراده پولادين (ما مي‌توانيم) كه نشات گرفته از ايمان و عمل بود، ولايتمداري و بسيجي واقعي بودن و اينگونه زيستن و....
فرياد بلند اسلام خواهي در شهر تبريز، نداي ابدي استكبار ستيزي دانشجويان پيرو خط حضرت امام (ره) در لانه جاسوسي آمريكا، كوه‌هاي بلند كردستان و دشت‌هاي تفديده خوزستان در عرصه افتخار آميز جهاد حسيني ملت و دفاع مقدس، سنگرهاي سنگرسازان جهادگر بي سنگر، ميزها و نيمكت هاي دانشكده فني دانشگاه تهران، لباس نوكري زوار حضرت علي ابن موسي الرضا عليه السلام در راه آهن و همكاران زحمت كش او در وزارت راه شاهدي بر تلاش بي وقفه ايشان براي اعتلا و عزت بيشتر اسلام و ايران عزيز بوده‌اند و جاي خالي او را هر روز به امثال من يادآوري كرده‌اند.
هر چند كه نبود پدر عزيزم خسران در زندگي ام بوده و خواهد بود، ليكن فكر مي‌كنم كه جاي خالي تفكر، نگاه و عملكرد ايشان و امثال ايشان در جامعه كنوني ما بزرگترين خسران مي باشد.
باشد كه به بهانه سالگرد شهادت پدرم و البته به بهانه سالگرد شهادت صدها و هزاران لاله گلگون كفن وطن، من و امثال من ذره‌اي به جاي خالي تفكر و نگاه و عملكرد اين بزرگ مردان فكر كنيم.
كاش روزي برسد كه تنها جاي خالي زندگي ما بازماندگان شهدا جاي خالي پدرانمان باشد نه جاي خالي اعتقاد و تفكر و نگاه و عملكرد آنها در جامعه.
كاش آنروز برسد...
يا علي مدد" /