به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه وشهرسازی، «کوپ ۲۵» دوشنبه این هفته در مادرید گشایش یافت؛ رویدادی که ناآرامی‌های سیاسی، مکان برگزاری آن را از شیلی به غرب اروپا تغییر داد را شاید به‌جرات بتوان بزرگ‌ترین و از حیث سطوح تصمیم‌گیری، مهم‌ترین رویداد تغییرات اقلیمی در سال ۲۰۱۹ برشمرد.
کنفرانس جهانی تغییرات آب‌و‌هوایی سازمان ملل موسوم به «کوپ» حالا ۲۵ دوره است که به صورت مستمر و پیوسته برگزار می‌شود تا سیاستمداران را نسبت به اهمیت تغییرات اقلیمی آگاه و آنان را به انجام اقدامات ضروری متقاعد کند. محققان سازمان جهانی هواشناسی در روزهای گذشته و پیش از برگزاری این کنفرانس، بولتنی را منتشر کردند که نشان می‌داد روند افزایش گازهای گلخانه‌ای در جو زمین همچنان در حال افزایش است. روندی که از ابتدای انقلاب صنعتی آغاز شده و دمای زمین را ۱/۱ درجه سانتی‌گراد افزایش داده است.
سازمان جهانی هواشناسی می‌گوید، اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای با همین سرعت ادامه یابد، دمای کره زمین تا پایان قرن حاضر تا حدود چهار درجه افزایش می‌یابد؛ این میزان افزایش دما یک فاجعه به‌تمام معنا خواهد بود؛ فاجعه‌ای با ابعادی بزرگ که ضمن از بین بردن میلیون‌ها گونه گیاهی و جانوری به آب‌شدن یخ‌های قطبی سرعت می‌بخشد و با بالا آمدن سطح آب دریاها بسیاری از شهرهای ساحلی در سرتاسر دنیا در معرض تهدید قرار می‌گیرند؛ تبعات افزایش دما تنها محدود به بالاآمدن سطح آب دریاها نیست و به کوچک‌تر شدن سفره غذایی بشر می‌انجامد؛ تولید محصولات کشاورزی را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و فاصله رخداد پدیده‌های حدی نظیر سیل و طوفان‌های حاره‌ای و ... را می‌کاهد.
نگرانی‌ها در حوزه تغییرات بی‌سابقه اقلیمی به‌قدری جدی است که دبیرکل سازمان ملل متحد روز دوشنبه در آیین افتتاحیه کنفرانس مادرید از دوگانه تسلیم و امید یاد کرد و گفت: بشریت باید در تقابل با تغییرات آب و هوایی میان تلاش برای دستیابی به «امید» به دنیایی بهتر و یا «تسلیم» یکی را انتخاب کند. جهان هم‌اینک در یک نقطه عطف قرار دارد و باید تا پایان دهه آینده بین گزینه، تسلیم و رسیدن به نقطه‌ای بی‌بازگشت و یا مبارزه و امید به جهانی بهتر دست به انتخاب زند.
دبیر کل سازمان ملل می‌گوید، راه نخست، یعنی تسلیم و تن‌دادن به وضع کنونی، جهان را به نقطه‌ای رهنمون می‌کند که ضمن «مسدود کردن راه بازگشت سلامت و امنیت» کلیه ساکنان کره زمین را با «خطر جدی» مواجه خواهد کرد.
گوترش که در حضور نمایندگان ۲۰۰ کشور امضاءکننده توافق آب‌و‌هوایی پاریس سخن می‌گفت، هشدار درباره تغییرات اقلیمی و تبعات سنگین آن را با این سوال برجسته‌تر کرد: «آیا واقعا می‌خواهیم که در تاریخ از ما به عنوان نسلی یاد شود که همچون شترمرغ برای نادیده گرفتن حقایق سر در سوراخ کرده و نسبت به سوختن و از بین رفتن جهان بی تفاوت بوده است؟»
آنتونیو گوترش، «امید» را دیگر گزینه پیش‌رو برای مقابله با بحران موجود معرفی کرد و یادآور شد: «برای آنکه به این گزینه متوسل شویم باید از سوخت‌های فسیلی دست بکشیم و به انرژی‌های تجدیدپذیر رو آوریم.»
او همچنین با یاد کردن از توافق پاریس به عنوان «قول و وعده‌ای رسمی» به ساکنان جهان برای تلاش در جهت کاهش گرمایش زمین یادآور شد که راه «امید» به ما کمک خواهد کرد که تا سال ۲۰۲۵ به خنثی‌سازی کامل کربن دست پیدا کنیم.
دبیرکل سازمان ملل متحد در پایان خطاب به شرکت‌کنندگان در کنفرانس اقلیمی مادرید تاکید کرد: «به صدای مردمی که خواهان تغییر هستند گوش کنیم. چشمان خود را به روی تهدیدهای قریب‌الوقوعی که در کمین ما هستند، بگشاییم. دستاوردهای علمی را با تواضع و ذهن باز بپذیریم. عزم سیاسی خود را برای عمل کردن به انتظاراتی که مردم از ما دارند نشان دهیم. اگر در این زمینه کاهلی کنیم به خاندان بشر در کل و نسلی که بعد از ما می‌آیند خیانت کرده‌ایم.»
چهار سال پیش در دسامبر ۲۰۱۵ زمانی‌که فرصت برای اقدام در خصوص تغییرات اقلیمی اندکی بیشتر بود، ۱۵۰ کشو جهان متعهد شدند تلاش خود را برای کاهش ۴۵ درصدی انتشار گازهای کربنی تا سال ۲۰۳۰، دستیابی به هدف به صفر رساندن انتشار دی‌اکسیدکربن تا سال ۲۰۵۰ و تثبیت افزایش دمای جهانی در محدوده ۱.۵ درجه سانتی‌گراد به کار بندند. اقدامات این توافق که ذیل چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل در تغییر اقلیم (UNFCCC) منعقد شده است باید به طور رسمی از چند روز دیگر یعنی از آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی شروع شود؛ حالا باید به انتظار نشست و دید که سیاستمداران جهان کدام راه را در برابر تغییرات اقلیمی پیش خواهند گرفت؛ تسلیم یا امید!