به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، وبینار هم اندیشی سالمندان و توسعه پایدار روز شنبه ۲۵ بهمن ماه با حضور محمدمهدی مظاهری، دبیرکل کمیته ملی اسکان بشر ایران و جمعی از صاحب نظران و مسوولان این حوزه برگزار شد.
دبیرکل کمیته ملی اسکان بشر در این نشست مجازی، با اشاره به مساله سالمندی گفت: افزایش شدید نسبت جمعیت سالمند به کل جمعیت چالشی است که کشور ما نیز مثل بسیاری از کشورهای جهان با آن مواجه خواهد شد. به عبارتی در چهل سال آینده، ما یکی از بیشترین نسبت های جمعیت سالخوردگان جهان را به خود اختصاص خواهیم داد.
وی با تاکید بر ضرورت آمادگی برای چنین وضعیتی ادامه داد: برای رسیدن به این آمادگی باید علاوه بر برنامه ریزی در جنبه های مختلف بهداشت، درمان و رفاه سالمندان باید به فکر تامین منابع لازم برای رویارویی با این شرایط نیز باشیم. به این منظور ابتدا باید این باور به وجود آید که سالمندی یکی از مراحل رشد انسان است و برخلاف نگرش معمول پایان زندگی نیست، بلکه باید یک روند طبیعی است که انسان در آن یافته های زیادی برای ارائه به جامعه و دیگر اقشار جوامع و ملل دارد.
مظاهری ادامه داد: از سوی دیگر ما باید به پاس خدماتی که این قشر در طول عمر خود داشته است، ساز و کارهای رفاه را برای آنها فراهم کنیم که به این منظور در کشورهای مختلف برنامه هایی تعریف شده است که می توان از این تجربه استفاده کرد.
دبیرکل کمیته ملی اسکان بشر با اشاره به اینکه باید سالمندانی سالم، شاد و فعال داشته باشیم، گفت: بنابراین علاوه بر حمایت نهادهای دولتی از سالمندان، سمن ها، نقش نهادهای غیردولتی و بخش خصوصی نیز در این میدان بسیار مهم است.
وی با تاکید بر اهمیت نقش بیمه ها در دوران کهنسالی عنوان کرد: ما اکنون شاهد تعداد زیادی از کهنسالان هستیم که پس از بازنشستگی مجبور به کار هستند تا معیشت خود را تامین کنند. اما همان اندازه که کار کودکان مردود است، کار کردن به اجبار در کهنسالی نیز مردود است و باید مورد توجه قرار گیرد. باید توجه کنیم که روش های حل این معضل، فراهم آوردن سازوکار اشتغال جوانان است تا آنان بار تکفل خانوار را برعهده گیرند و فشار را بر سایر اقشار کاهش دهند؛ بنابراین متولیان ساخت شهر در قبال این گروه سنی و اجتماعی مسئولیت مضاعف دارند چرا که اغلب سالمندان جوانان دیروز هستند، در شهر زندگی کرده‌اند و شهر را ساخته‌اند.
مظاهری در ادامه با اشاره به نظریه عمل اجتماعی، خاطرنشان کرد: در سالمندی بخشی نقش‌ها از سالمند حذف شده و نقش هایی که باقی مانده به روشنی تعریف نشده است. این نظریه می گوید برای داشتن پیری موفق باید نقش‌های دیگری و جدیدی کشف و وسایل جدیدی به وجود آید و برای سالمندان امکانات و وسایل متنوعی تعریف و از تجارب دیگر کشورها نیز در این زمینه استفاده شود. از سویی حفظ روحیه در دوره سالمندی نکته بسیار مهمی است و تعامل روحیه میان سالمندان و سایر اقشار باید طراحی شود. ضمن اینکه حفظ و تقویت تعاملات اجتماعی بسیار مهم است و فضای شهری را می توان مکان ظهور تعاملات اجتماعی قلمداد کرد. بنابراین این فضا باید بسترهای مناسبی را برای تعاملات گروه‌های مختلف مخصوصاً کهنسالان فراهم کند.
وی تصریح کرد: فضای عمومی شرایطی برای کهنسالان فراهم می کند که علاوه بر رابطه های با واسطه باید بتوانند بی واسطه نیز در این فضا فعالیت کنند. شهر سالمند شهری دسترسی پذیر است که امکانات رضایت بخشی در فضای شهری در اختیار جامعه سالمند نیز قرار می دهد. از جنبه های دیگر شهر دوستدار سالمند احترام به کرامت انسانی سالمندان است که باید در چنین شهری محقق شود. امری که در قرآن کریم نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
مظاهری در پایان پیشنهاد تشکیل کارگروه سالمندی و توسعه پایدار را مطرح و ابراز امیدواری کرد این امر با همکاری همه دستگاه های مسوول و صاحب نظران پیگیری و محقق شود.
در این وبینار همچنین حسام علامه، رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان، احمد دلبری، رییس انجمن سالمندی کشور، محمد رسولی، پژوهشگر و مولف، فضیله دادور و داریوش شهبازی از اعضای هیات علمی دانشگاه های کشور از زوایای گوناگون به مساله سالمندی و توسعه پایدار پرداختند.