به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، چندی پیش تشکلهای علمی، صنفی و سیاسی دانشجویی دانشگاه تهران در خصوص درخواست بررسی دقیق طرح توسعه آن دانشگاه و ضرورت هماندیشی و حضور جامعه محلی و نمایندگان تشکلها و دانشجویان دانشگاه تهران در کمیتههای تخصصی شورایعالی شهرسازی و معماری، مطالبه خود را طی نامهای به وزیر راه و شهرسازی ارایه کردند. در همین رابطه نیز وزیر راه و شهرسازی از معاون معماری و شهرسازی خود خواست تا ضمن تماس با نمایندگان انجمنها و گفت و شنود با آنها، اطلاعات موردنظر را در اختیار نمایندگان انجمنهای فوق قرار دهد و نتیجه نهایی نیز طی گزارشی به وی ارایه شود.
محمدسعید ایزدی در این رابطه به خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی نکاتی را ارایه کرد. وی با اشاره به پیشینه بررسی این طرح در شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، گفت: طرح توسعه دانشگاه تهران مدتهاست که در فضای مجازی و گروههای مختلف موردبحث است. در این رابطه نیز حداقل سه نشست برگزار شده و صاحبنظران تلاش کردند تا گفتگوهایی را در این رابطه باز کنند. این موارد نیز همگی حاکی از آن است که موضوع از حساسیت لازم برخوردار است و به همین دلیل راجع به آن گفتگو میشود.
دبیر شورایعالی شهرسازی و معماری ایران با اعلام این مطلب که هیچ نامهای مبنی بر وصول نتیجه کار کمیسیون ماده ۵ دریافت نشده است، اعلام کرد: به دلیل این حساسیت و تاکیدی که مقامعالی وزارتخانه داشتند موضوع را در دستور بررسی قرار دادیم و از نمایندگان تمامی انجمنها دعوت میکنیم که در این زمینه نظرات خود را ارایه دهند.
وی تصریح کرد: اصرار داریم که تاریخچه تصمیماتی که در این رابطه اخذ شده است در اختیار همگان قرار گیرد و صاحبنظران بر اساس اطلاعات صحیح، تحلیل و نقد کنند.
معاون وزیر راه و شهرسازی با مروری بر مصوبه سال ۹۴ شورایعالی شهرسازی و روندی از فعالیت متولیان امر، گفت: در گفتگوهایی که با مسئولان دانشگاه تهران داشتم، بخشی از ابهاماتی که ممکن است به وجود آمده باشد نشان میدهند که متولیان اینکار یعنی دبیرخانه کمیسیون ماده ۵ و مسئولان دانشگاه تهران، اطلاعات را شفاف در اختیار نگذاشتند و همین موضوع نیز ابهاماتی را ایجاد کرده است که معتقدم قابلرفع است. هرچند حساسیت موضوع قدری هست که ما کنکاش و مطالعهای راجع به طرح داشته باشیم.
ایزدی یادآور شد: در جلسه ۹۴.۶.۱۶ در جلسه شورایعالی شهرسازی که موضوع برای آخرین بار در جلسه شورا طرح شده بود و هدف از طرح موضوع، تدقیق محدوده بود که در مسائل اجرایی به مشکل برخورده بودند و درخواست تدقیق محدوده و حریم دانشگاه را داشتند. در همان جلسه، آقای دکتر آخوندی رئیس شورا، تدقیق محدوده را نپذیرفتند و درخواست کردند که حریمی برای محدوده تعیین شود، پیشنهاد دادند که به دانشگاه تهران به مثابه مجموعهای فراتر از مجموعه دانشگاهی در مقیاس شهر، نگاه شود. در همان جلسه نیز تاکید شد که این مجموعه مجموعهای است که به لحاظ فرهنگی و تاثیرگذاریش در مقیاس ملی قابلتوجه است و به همین دلیل نیز تاکید کردند که به دلیل اهمیت آن به شکل ویژهای با آن برخورد شود.
وی ادامه داد: بر اساس تصمیمات شورا، کار به کمیته تخصصی معماری و طراحیشهری شورایعالی معماری و شهرسازی ایران ارجاع شد.
تصویب طرح توسعه دانشگاههای تهران و علومپزشکی تهران در سال 94
جزئیات محدوده طرح که در سال 94 مورد تصویب قرار گرفت
گفتنی است، در مصوبه سال ۹۴ اینگونه آمده است که محدوده طرح مورد تایید قرار میگیرد و کلیات و اجزای طرح با تاکید بر صیانت از بناهای واجد ارزش موجود و حفظ یکپارچگی و نقش و کارکرد مبتنی بر ارزشهای انقلاباسلامی و به جهت شاخص بودن دانشگاه تهران قرار شد این موضوع در کمیته تخصصی مطرح شود و نتیجه آن ظرف مدت ۳ ماه به شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ارایه شود.
همچنین پیشنهاد کردند که ضمن تعیین حریم دانشگاه ثبت جهانی دانشگاه تهران به عنوان یکی از شاخصه های معماری مدرن ایران توسط سازمان میراث فرهنگی هم پیگیری شود. شهرداری تهران نیز موظف بوده بر اساس در خصوص موضوع حمل و نقل عمومی این محدوده کارهایی را انجام دهد.
به گفته ایزدی، پس از این مصوبه، مشاور جدیدی برای تهیه طرح مجموعه دانشگاه تهران تعیین میشود و این مشاور اقدام به تهیه طرحهای جدیدی برای در موضوعات مختلف و به ویژه با تاکید بر مفاد مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری میکند که بحث حفظ آثار و کاهش بارگذاری در آن مطرح بود.
ایزدی ادامه داد: در جلسات متعدد، ویرایشهای مختلفی از طرح ارایه میشود که ما هنوز ویرایش نهایی را دریافت نکردیم اما از مسئولان دانشگاه تهران و مشاور طرح دعوت کردیم تا در جلسه کمیته طراحی شهری شرکت کنند و متعاقب آن نشستی با نمایندگان تشکلها خواهیم داشت و نقطه نظرات آنها را نیز میشنویم.
شایان ذکر است که این موضوع مصوبه هیات وزیران را دارد و اساسا تاریخ آن به درخواست دکتر عارف در ۷۵.۱۱.۶ برمیگردد.
به گفته ایزدی، در همان سال آقای عارف به عنوان ریاست دانشگاه تهران از رئیسجمهور وقت، مرحوم هاشمیرفسنجانی تقاضای توسعه میکنند و با موافقت رئیسجمهور این مورد به سازمان برنامه ابلاغ میشود و طی سالهای مختلف و به ویژه در سال ۷۵ که کمیسیون ماده ۵ با تغییر کاربری پلاکهای اطراف دانشگاه موافقت میکند، با تغییرات مختلف در سال ۸۲ باردیگر شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، محدوده را تدقیق میکند و شروط جدیدی می گذارد و بعد از آن نیز طرحهای بعدی اجرا میشوند.
وی خاطرنشان کرد: این طرح آخرینبار توسط روسای دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی در سال ۸۸ به تصویب رسیده است. اما بعد از آن طرح در سطوح مختلف باز هم مورد گفتگو قرار گرفت تا اینکه در تاریخ ۹۰.۷.۱۰ به کمیسیون ماده ۵ میرود که هماکنون آن چیزی که در شورایعالی شهرسازی درسال ۹۴ تصویب شد طرح پایه است که تدقیق شده است و ما منتظریم که نتایج آن را در کمیته و بعد در شورا قرار دهیم.
معاون وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: علاقمندیم ساکنانی که در محدوده دانشگاه تهران زندگی میکنند نقطهنظرات خود را اعلام کنند و ما موضوع را درمیان بگذارند.
ایزدی همچنین در رابطه با این نقد جامعه دانشگاهی که طرح توسعه دانشگاه تهران را بزرگترین مداخله مستقیم و تغییر بافت باارزش شهری در محدوده مرکزی شهر تهران طی سالهای اخیر به شمار میآورد و همچنین این نقد که این طرح با طرح حفظ و ساماندهی شهر تهران مصوب سال ۱۳۷۰ و طرح مجموعه شهری تهران (مصوب هیات دولت در سال ۱۳۸۲) متناقض است، اینگونه پاسخ داد: این موضوع در ارتباط با بحث تمرکز زدایی از شهر تهران مطرح شده است. این از جمله ابهاماتی است که باید راجع به آن صحبت کنیم. یک زمان راجع به تمرکززدایی صحبت میکنیم که حرف درستی است اما باز هم این سوال مطرح است که این تمرکززدایی بر اساس چه کارکردها و فعالیتهایی است. عمدتا مراکز تاریخیمان نیاز به چنین کارکردهای آموزشی و فرهنگی دارند.اگر آنچه که در شورایعالی شهرسازی و معماری ایران مصوب شده است را مورد توجه قرار دهیم می بینیم که تاکید شورایعالی شهرسازی و معماری ایران بر استقرار این دسته از کاربریهاست و نه کارکردهای تجاری.
وی یادآور شد: بخشی که مردم نسبت به آن معترض هستند و مغایر با طرح ساماندهی تهران میدانند استقرار کارکردهای تجاری و اقتصادی است که فعالیتها را به سمت خود میکشاند که باعث اخلال در نظام مرکز شهر و محدوده شهری تهران میشود.
ایزدی گفت: معتقدم تصمیمات شورای عالی شهرسازی و معماری بنا به ماهیت خود تصمیم درستی بود که به جای پراکنده کردن این مجموعه دانشگاهی در نقاط مختلف شهری و یا مثل کاری که برخی از دانشگاهها در تهران انجام دادند همچون دانشگاه علامه طباطبایی و بیرون بردن از محدوده شهری به مناطق دیگر، تمرکز خود را بر روی دانشگاه مادر گذاشته است. در عینحال معتقدم که این تمرکز نباید موجب تخریب و نابسامانی برای بافت همجوار خود شود.
ایزدی گفت: در رابطه با این تعادل باید گفتگو کنیم که چطور میتوان این تمرکز را روی محدوده مادر نگه داشت و در عین حال، سبب نشد تا لطمه یا آسیبی به سازمان فضایی، کارکردی و بافت اطراف وارد شود.