به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، مهدی قرنلی رئیس کمیته فوق سبک سازمان هواپیمایی کشوری با اشاره به برگزاری اولین نشست هم اندیشی هوانوردی عمومی در حوزه فنون هوایی در سراسر کشور با حضور فعالان این عرصه اظهار کرد: برگزاری نشست های هم اندیشی منجر به هم افزایی در این عرصه خواهد شد، اظهارداشت: در این جلسه دیدگاه‌ها و نقطه نظرات مطرح شد و فعالان این حوزه ضمن تبادل نظر به بیان مشکلات و مسائل پیرامون این بخش پرداختند.

وی همچنین از برگزاری رویدادهای بین‌المللی در کشور شامل سقوط آزاد، چتربازی، مسابقات هدف زنی و ... در آینده نزدیک خبرداد و گفت: برگزاری این نوع رویدادها در راستای گسترش هوانوردی عمومی است و در این خصوص هماهنگی های لازم با نهادهای ذیربط به عمل آمده است.

این گزارش می افزاید، چتر بازی یک عمل آکروباتیک است که بعد از استقرار چتر نجات انجام می شود.تاریخچه چتربازی با آندره ژاک شروع می شود.آندره موفق به ساخت چتر نجات در سال ۱۷۹۷ شد.

توسعه تکنولوژی نظامی parachuting به عنوان راهی برای نجات خدمه هواپیما(aircrews) در شرایط اضطراری روی بالن و هواپیمای در حال پرواز است.و بعدها راهی شد برای فرستادن سربازان به میدان نبرد مسابقات چتربازی برمی گردد به سال ۱۹۳۰ و در سال ۱۹۵۲ به عنوان یک ورزش بین المللی شناخته شد.

مسابقات چتربازی

مسابقات توسط سازمان هوایی ترکیه ترتیب یافته و به صورت کلاسیک و مدرن دسته بندی می شود.

 کلاسیک-هدف: هدف از پرش فرود آمدن در دایره ای به شعاع ۱۵ سانتیمتر برگزار و امتیاز داده میشود. بیرون از دایره فرود آمدن نمره منفی داشته و هر درجه به اندازه ۱۶ سانتیمتر محاسبه میشود. از ارتفاع ۱۲۰۰-۹۰۰ متری نیز پرش انجام می شود و به صورت گروه پنج نفره انجام می شود.

کلاسیک-استیل: پرش استیل از ارتفاع ۲۲۰۰ متری انجام میشود و هدف از آن انجام حرکات آزاد بدون هیچگونه خطا و در کوتاهترین زمان است.

مدرن- اف اس ( پرش فرم استیل) : به صورت تیمی (۴ نفره و ۸ نفره) جمعا ۷۲ حرکت مختلف که به صورت قرعه معین می شوند ۵ و یا ۶ حرکت را بصورت ۴ نفره در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و ۸ نفره در ارتفاع ۴۰۰۰ متری بدون خطا و تعداد دفعات بیشتر باید انجام داد. در پرشهای اف اس علاوه بر فعالیت زیاد هماهنگی در درون گروه اهمیت اساسی دارد.

مدرن- سی اف ( شکل کانوپیی) : در تیم چهار نفره حرکات مختلف با قرعه انتخاب مشخص و ۵ الی ۶ حرکت را در ارتفاع ۲۰۰۰ متری باید بدون اشتباه و سریع انجام داد. در پرش سی اف نکته اصلی برای غلبه فعالیت و تلاش زیاد و هماهنگی در درون گروه اهمیت دارد. علاوه بر آن در تیم ۸ نفره از ارتفاع ۲۵۰۰ متری چرخش ( از بالاترین قسمت به پایینترین قسمت آمدن) و انجام بیشترین چرخش در زمان مشخص شده امتیاز اصلی بشمار میرود.

مدرن-اف اس و اس اس (استیل آزاد و هوانوردی) : در پرش های سقوط آزاد و هوانوردی با توجه به تجربه سه ساله به خاطر زیبایی کار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با ادغام حرکات الزامی ( از قبل معین می شود) و آزاد ( پرش کننده ابداع میکند) از ارتفاع ۴۰۰۰ متری به مدت ۴۵ ثانیه پرش کننده باید بدون نقص و درست و کامل حرکات را انجام دهد. به خاطر اینکه امتیاز را داورها میدهند بسیار سختگیرانه بنظر می آید.

دوره‌های آموزش پرواز با چتر در کشور ما توسط نیروهای هوایی، باشگاه های دانشگاهی و باشگاه های خصوصی برپا می شوند.

 انواع چتر بازی 

چترها با توجه به وزن خلبان و نوع پرواز دارای تیپ های مختلف هستند. چتر خلبان با وزن متوسط نسبت به چتر خلبان سنگین وزن ابعاد کوچکتری دارد. چترها با توجه به تجربه ، نوع عملیات، آموزش های انجام شده ۵ نوع مختلف هستند.

1- چتربازی اتوماتیک:
در این نوع چتربازی چترباز دخالتی در باز شدن چتر ندارد و چتر او بوسیله بندی که به بند پیوند معروف است به بدنه بالگرد یا هواپیما و یا هر وسیله پرنده دیگر وصل می شود و چترباز انجام پرش می کند و این بند باعث بازشدن چتر می شود. ولی در صورتی که چتر دچار انحراف شد و باز نشد چتر کمکی که در جلوی چترباز است از نوع غیر اتوماتیک است و با دستگیره ای که در روی ان تعبیه شده چترباز می تواند چتر کمکی را بنا به اختیار خود باز کند. از انواع چترهای اتوماتیک می توان به چترهای تی 10 بی -ام سی وان - چترهای ققنوس (تی 10 بی - ام سی وان) اشاره کرد.

2- چتربازی غیر اتوماتیک(سقوط آزاد):
این نوع چتربازی کاملا عکس اتوماتیک است یعنی چترباز چتر را می پوشد و از ارتفاع مشخص می پرد و در ارتفاع مورد دلخواه خود چتر را بوسیله پاراشوت باز می کند .از انواع چترهای سقوط آزاد هم می توان به جالبرت - فالکون - مچ - پرستو و ... اشاره کرد.

3- پاراگلایدر:
در این نوع چتربازی فرد یک چتر مخصوص دارد که به آن بال می گویند .فرد پس از استقرار در ارتفاع ،بال خود را می پوشد و طبق روشی که آموخته از زمین کنده می شود و می تواند بمدت نسبتا زیادی در آسمان به گشت و گذار بپردازد.

4- پاراموتور :
این نوع چتربازی دقیقا عین پاراگلایدر است بجز اینکه در این نوع چتربازی یک موتور در پشت صندلی فرد قرار گرفته که نقطه ضعف بال (یعنی از زمین برخواستن بال که متکی به ارتفاع بوده است) را از بین برده و فرد با پاراموتور می تواند از هر زمینی براحتی نشست و برخاست کند.

5- بارریزی:
که پرتاب بار با چتر از یک وسیله پرنده است.

ورزش پرش با چتر از بلندی

ورزش پرش با چتر از بلندی، در درجه نخست شبیه پرش آزاد با چتر است که به جای هواپیما از یک بلندی، از یک تپه با استفاده از جریان هوا پرواز . چتر در فضای بالای یک تپه با شیب قرار می گیرد و پس از دویدن هدایت کننده چتر از هوا پر شده و با هدایت کننده به بالا میرود. مدت زمان پرواز بستگی به نوع چتر،لوازم همراه و تجربه چترباز میتواند ساعتها و چندین کیلومتر را در بر گیرد. چتر می تواند هم یک باله و هم دوباله (تاندم) باشد.

نخستین پرش با چتر از بلندی به سال های ۱۹۴۰ می رسد و تا امروز دچار تحولات بسیاری شده است؛ که سرعت پرواز، افزایش ضریب ایمنی از تحولات بنیانی آن میباشد. نخستین پرش با چتر از بلندی شبیه پرش آزاد بود. با گذشت زمان بجای مقاوم بودن چتر در مقابل فشار به شکل آیروفیل و دارای قدرت تحمل و بالابری بیشتر ارتقا یافت. شکل بالهای پرش با چتر از ارتفاع از سال ۱۹۸۰ راحتی در اوج گیری ، مانور خوب در پرواز بیصدا و مناسب به صورت بسیار راحت و قابل استفاده ارتقا پیدا کرده است.

در کشور ما ورزش پرش با چتر از بلندی از اوایل سال ۱۹۹۰ در منطقه اولودنیز فتحیه با کشف قله باباداغی توسط چتربازان خارجی شناخته و ابتدا در باشگاه های دانشگاه ها به صورت فعال آغاز شد. با توجه به کم هزینه بودن در مقابل سایر ورزش های هوایی و در آغوش طبیعت بودن امروزه مورد توجه و استفاده اکثر مردم قرار گرفته است. ورزش پرش با چتر از بلندی مستلزم یک استعداد خاص یا تلاش بیش از حد نیست و پس از یک آموزش استاندارد بسیار راحت و لذت آور میباشد. تورک هاوا یوللاری، باشگاههای دانشگاهی و باشگاههای خصوصی در امر آموزش این ورزش فعال هستند.

پرش از وسیله پرنده و یا ارتفاع ثابت بوسیله چتر را چتر بازی می‌گویند.

خاطرنشان می گردد، سازمان هواپیمایی کشوری در تلاش است تا از طریق برگزاری نشست های هم اندیشی با دست اندرکاران، فعالان و دستگاه های ذی ربط، ضمن هموارسازی زمینه میزبانی جمهوری اسلامی ایران از رویدادهای بین المللی در این زمینه، شرایط ورود و فعالیت علاقه مندان به این گونه رشته های ورزشی در سطح جهانی را فراهم کند.