به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، نشست پنجم از دفتر هفتم سلسله نشست‌های موضوعی شرکت عمران و بهسازی شهری ایران با عنوان «دستور کار ۲۱ محلی در قزوین» در محل این شرکت برگزار شد و طی آن حامد مانی‌فر مدیرکل راه و شهرسازی استان قزوین، در سخنانی به تبیین این دستور کار پرداخت.
وی در ابتدا به پیشینه نگاه به بافت‌های فرسوده شهری و راهکارهای مطرح شده اشاره کرد و گفت: در سال ۸۵ ریزدانگی، ناپایداری و نفوذ ناپذیری،به عنوان سه شاخص شناسایی بافت‌های فرسوده مطرح شد و اعلام شد که اگر بتوانیم این سه ویژگی را مرتفع کنیم بافت‌های فرسوده ما تبدیل به بافت‌های کارآمد می‌شوند. بنابراین به دنبال تجمیع پلاک و تخریب و نوسازی و دخالت‌های کالبدی در این مناطق رفتیم.
مانی‌فر افزود: بعد از بررسی‌های بیشتر و بازبینی در سیاست‌های گذشته در سال ۹۳ سند احیا، نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری به تصویب هیأت دولت رسید. هدف از این سند جلب مشارکت تمامی سازمان‌ها و نهادهای ذیربط در امر بازآفرینی محدوده‌ها و محله‌های هدف به منظور ارتقای کیفیت زندگی است.
وی اضافه کرد: در سال ۹۲ و در اولین سفر استانی دکتر آخوندی وزیر راه و شهرسازی به استان قزوین اداره‌کل راه و شهرسازی استان ویژه نامه‌ای منتشر و اعلام کرد که عنوان فرسودگی برای این بافت‌ها نادرست است چراکه این بافت‌ها واجد قدمت و ارزش هستند. یک سال بعد می‌بینیم که این نگرش در سند مصوب هیأت دولت هم منعکس شده‌است. اما ۷ سال قبل از آن یعنی در سال ۸۶ با همکاری مرکز بین‌المللی پژوهش و هنر معماری ایران، پژوهشی به نام دستور کار ۲۱ محلی قزوین انجام شد.
دستور کاری برای قزوین
مدیرکل راه و شهرسازی استان قزوین در توضیح عنوان دستور کار ۲۱ محلی گفت: دستور کار ۲۱ سندی است که در پی نگرانی‌های زیست محیطی و غلبه زندگی ماشینی در شهرها در سال ۱۹۹۲ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید.
وی افزود: این سند که امروزه در قالب یک کتاب منتشر شده شامل ۴۰ فصل است و دست‌‌کم ۴۰ موضوع را بررسی می‌کند و حکم می‌کند که شهرها مسایل خود را در قالب این موضوعات بررسی کنند.
مانی‌فر در ادامه به پژوهش صورت گرفته بازگشت و گفت: این پژوهش همانطور که از نامش پیداست یک دستور کار است یعنی مواردی را به شکل دستور بیان می‌کند که عمدتا در مورد قزوین است و مسایل قزوین را مورد بررسی قرار می‌دهد.
وی افزود: برای انجام این پژوهش ۱۶۰ ساعت جلسه برگزار شد و در ادامه نشست‌هایی با مردم داشتیم و آن‌ها را در دو نشست در مجموعه سعدالسلطنه جمع کردیم. گروه‌هایی تشکیل شدند و مردم داوطلبانه در این گروه‌ها ثبت نام کردند و بعد از مشاوره با مردم ۱۴ محور مورد بررسی قرار گرفت که این ۱۴ محور عبارتند از ارتباط توسعه پایدار با فرهنگ، هنر، محیط، اقتصاد، کاربری زمین، جامعه، گردشگری، ساختار زیر بنایی، ورزش، آموزش، چرخه، مدیریت بحران، برنامه‌ریزی و کیفیت اسکان و جوانان.
مانی‌فر ادامه داد: مواردی را مردم مطرح کردند و در شورای عالی هدایت فنی این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت تبدیل به سند شد. برای مثال در بحث فرهنگ به این موارد رسیدیم؛ فرهنگ ما باورهای ماست و یا تأثیر هویت فرهنگی قزوین در برنامه‌های توسعه شهری باید مورد توجه قرار بگیرد.
سند بازآفرینی شهر قزوین
مدیرکل راه و شهرسازی استان قزوین با اشاره به این که امروز طرح جامع شهر بر همین مبنا تهیه و تصویب شده‌است، به مقایسه دستور کار ۲۱ محلی که در سال ۸۶ انجام شد و سند ملی بازآفرینی که سال ۹۳ به تصویب رسید پرداخت و مشابهت‌های این دو را برشمرد.
وی در ادامه به بیان چگونگی اجرای این سند در یکی از محلات قزوین پرداخت و گفت: ما در سال ۸۶ نمی‌توانستیم این دستور کار را در اختیار مدیریت شهری آن زمان قرار دهیم چرا که تفکر موجود در آن زمان باعث می‌شد چنین دستور کاری را نپذیرند. بنابراین ما نیازمند این بودیم که این دستور کار را در یک سایت پایلوت اجرا کنیم. محله «دیمج» به مساحت ۱۵ هکتار در دل بافت تاریخی شهر قزوین را انتخاب کردیم که اتفاقا از درجه فرسودگی بالایی هم برخوردار بود.
وی افزود: در یک تحقیق میدانی پرسشنامه‌هایی بین مردم توزیع شد تا مشکلات مردم جمع‌بندی شود. سپس برای رفع این مشکلات از این دستور کار استفاده و براساس آن، پروژه‌هایی تعریف و اجرا شد.
مانی‌فر سپس به تشریح پروژه‌های اجرا شده پرداخت و تطبیق آن‌ها با دستور کار ۲۱ محلی قزوین پرداخت.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد که این سند با جامعیت و رویکرد پیشروانه‌ای که در زمان خودش داشته و پس از گذشت چند سال به عنوان یک سند قابل استناد مطرح است، به عنوان سند بازآفرینی شهری قزوین مورد تصویب ستاد ملی بازآفرینی قرار بگیرد./
نظر شما