به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از شرکت عمران و بهسازی شهری ایران، نشست پایانی دفتر هفتم سلسله نشستهای موضوعی شرکت مادرتخصصی عمران و بهسازی شهری ایران در خصوص مروری بر تجربه‌های بهسازی و نوسازی مسکن در ایران با عنوان «جمع‌بندی نشستهای پیشین و هم اندیشی با حاضرین» روز دوشنبه مورخ ۱۲ بهمن‌ماه ۹۴ از ساعت ۱۴ با حضور دکتر محمدسعید ایزدی معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران، دکتر مجتبی رفیعیان، دکتر غلامرضا کاظمیان، مهندس مجید روستا، دکتر بهروز هادی زنوز، مهندس سهراب مشهودی و دکتر مظفر صرافی به عنوان دبیر علمی نشست در محل سالن اجتماعات شرکت مادر برگزار شد.
در ابتدا دکتر معززی خلاصه‌ای از مجموعه نشستهای دفتر هفتم ارائه کرد و سپس اعضای پنل تخصصی به بیان نقطه نظرات و دیدگاه‌های خود پرداختند.
دکتر زنوز با ارائه تعریفی از بازآفرینی بعنوان فرآیندی در جهت بازتوزیع ثروت و احیاء عدالت اجتماعی گفت: بازآفرینی موفق می‌تواند با کاهش تنش‌های موجود در جامعه، به نتایج اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی دست پیدا کند.
کاظمیان در ادامه با اشاره به تمایز شراکت و مشارکت در مجموعه اقدامات بهسازی و نوسازی، تصریح کرد: در بازآفرینی شهری، نه تنها امور اجرایی شهر، بلکه رعایت یکپارچگی در سیاستگذاری شهر واجد اهمیت است همچنین ایشان تأکید کرد نحوه برخورد و تعامل با کنشگران بازآفرینی نباید یکسان باشد.
دکتر رفیعیان نیز با اشاره به لزوم ظرفیت‌سازی توسعه‌ای در محلات هدف و دو سطحی بودن اقدامات در مقیاس کلان و خرد، تصریح کرد آسیب‌شناسی و سنجش پیامدهای اقدامات نوسازی و بهسازی بایستی انتظار مبنا بوده و در رسیدن به خلق نظریات پایه، مدیریت فرصت‌ها و تعارض‌ها حائز اهمیت بسیار است.
پس از آن مهندس مشهودی ضمن تأکید بر حفظ اصالت بافت و ساکنان همچنین توسعه اجتماعی محلی، نادیده گرفتن مستأجران و گروه‌های کم‌درآمد و توجه صرف به ساکنان و گروه‌های میانه شهری در تجربه‌های بهسازی و نوسازی طرح شده را از نقاط منفی اقدامات انجام شده دانست.
سپس مهندس روستا با تأکید بر رعایت اصول بازآفرینی بعنوان فرآیندی در جهت تحقق دانایی برای توانایی مردم، خاطرنشان کرد: مسئله بازتفکیک زمین، سیاستی است که باید به دنبال ارتقای کیفیت زندگی باشد نه صرفاً محقق مسئله مسکن و سرپناه.
در ادامه دکترغفاری با اشاره بر لزوم مشارکت مردمی، ارتقای سرمایه اجتماعی بافت‌ها را از ضروریات بهسازی و نوسازی مسکن در ایران دانست.
پس از بیان نقطه نظرات اعضای پنل، دکتر ایزدی مشکلات حاکم بر بهسازی و نوسازی مسکن در ایران را تمرکز صرف بر روی نوسازی، جابجایی ساکنان، تعمیم‌پذیری، بی‌توجهی به ظرفیت بافت‌ها، عدم توجه به کیفیت‌ها دانست.
دکتر عرفانیان مشاور وزیر راه و شهرسازی نیز با تأکید بر بازنگری به نحوه اندیشیدن به موضوعات تصریح کرد: بهتر است در ارزیابی تجربه‌های بهسازی و نوسازی مسکن نکات مثبت هم دیده شود.
پس از آن جلسه پرسش و پاسخ و نقد و بررسی انجام شد و اعضای پنل به سؤالات شرکت‌کنندگان پاسخ گفتند.
در پایان دکتر صرافی بعنوان دبیرعلمی نشست، نکات برآمده از جمع‌بندی نشستهای دفتر هفتم را به شرح اعلام کرد:
- ضرورت یکپارچه‌سازی سیاست‌های شهری با پروژه‌ها
- چگونگی ارتباط طرح‌های شهری با پروژه‌ها
- حل مسأله مسکن در سطح کلان پیش‌نیاز موفقیت پروژه‌ها
- حضور تمامی کنشگران در تهیه طرح‌های توسعه
- الگوهای ساخته شده فاقد نوآوری و پرداختن به کیفیت در زندگی معاصر
- تأکید بر بخش مالی برای مشارکت بخش دولتی
- ضرورت حضور و دخالت دستگاه‌ها بیش از وزارت راه و شهرسازی برای موفقیت پروژه‌ها
- تمرین تعیین نقش دولت در پروژه‌های نوسازی شهری
- تمرکز سرمایه در یک بافت ممکن است به ناکارآمدی در بافت‌های دیگر منجر شود
- تفاوت در انواع بافت‌های فرسوده و در نتیجه لزوم مقاومت در راهکارها
- ضرورت قدرت، حضور و قواعد مشابه بازیگران در عرصه بهسازی و نوسازی شهری
- ضرورت تدوین سیاست‌های ملی شهرنشینی به موازات اقدامات خرد
- ضرورت ارزیابی محصول و پیامدهای اقتصادی-اجتماعی پروژه‌ها
- افزودن نمایندگان مردمی در ستادهای بازآفرینی
- لزوم تهیه نقشه ریسک در فرایند بازآفرینی شهری
لازم به ذکر است در این سلسله نشست‌ها
در سلسله نشستهای دفتر هفتم سلسله نشستهای موضوعی شرکت عمران و بهسازی شهری با موضوع مروری بر تجربه‌های بهسازی و نوسازی مسکن در ایران نشست نخست با عنوان «پروژه تنظیم مجدد زمین در اصفهان»، دومین نشست با موضوع «پروژه خانه به جای خانه در تهران»، سومین نشست با موضوع «پروژه اسکان پایا در تبریز»، چهارمین نشست ایران با عنوان «الگوی کاری گروه توسعه ایرانیان در بازآفرینی شهری» و پنجمین نشست با عنوان «دستور کار ۲۱ محلی در قزوین» برگزار شده بود.
نظر شما