شناسهٔ خبر: 19530 - سرویس مسکن و شهرسازی
نسخه قابل چاپ

استاندار سابق اصفهان در گفتگو با پایگاه خبری مطرح کرد:

کارخانه ریسباف بافت جمعیتی شهر را عوض کرد

علیرضا ذاکر اصفهانی استاندار سابق اصفهان با لزوم مطالعه معماری صنعتی اصفهان گفت: کارخانه ریسباف اصفهان که نمادی از فرهنگ، معماری و مناسبات اجتماعی و تاریخی مردم در سده معاصر است، آمادگی دارد تا در صورتی‌که روح انسانی در آن وجود نداشته باشد در هم بریزد و به همین خاطر نیز تلاش برای تبدیل آن به موزه می‌تواند گامی مثمرثمر از سوی دولتمردان باشد.

علیرضا ذاکراصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در تشریح اهمیت حفظ و نگه‌داری کارخانه ریسباف اصفهان و تبدیل آن به مکانی فرهنگی به تاریخچه ایجاد کارخانه و نقشی که در گسترش شهر و ایجاد معماری صنعتی در کنار معماری سنتی داشت اشاره کرد و گفت: احداث کارخانه‌های متعدد در اصفهان در ابتدای سده حاضر همچون ریسباف موجب گسترش شهر از شمال به جنوب این شهر تاریخی شد و زمینه تحقق جمعیت بیشتری را نسبت به قبل ایجاد کرد و این مساله نشان می‌دهد که در آن تاریخ آینده‌نگری در مورد افزایش جمعیت در این شهر توسط دولت‌مردان وجود داشت.

استاندار سابق اصفهان با اشاره به صنعتی‌شدن ایران و به تبع آن اصفهان در آغاز سده حاضر و در ابتدای دهه دوم ۱۳۰۰ هجری شمسی افزود: شهر تاریخی اصفهان در اوایل سده حاضر صنعتی‌شدن را تجربه کرد و به همین‌خاطر نیز بخشی از فرهنگ و معماری آن زمان را می‌توان در کارخانه‌های ساخته شده دید و به همین دلیل ضرورت دارد تا این ساختمان‌ها که نمایانگر بخشی از تاریخ معاصر هستند را حفظ و نگه‌داری کنیم.

عضو هیات‌ علمی دانشگاه تهران ادامه داد: کارخانه ریسباف اصفهان مانند دیگر کارخانه‌های صنعتی در شهر اصفهان اگرچه از خشت وگِل ساخته نشده و سازه‌های محکمی دارد اما در عین‌حال از تمثیل‌ها و نشانه‌های هنر سنتی اصفهان بهره گرفته و همین مساله است که اهمیت کارخانه‌های ساخته شده در اوایل سده اخیر را چندین برابر می‌کند.

ذاکر اصفهانی گفت: کارخانه‌های اصفهان از جمله ریسباف از زمان ایجاد به مدت ۶ دهه بر زندگی ساکنان شهر اصفهان بسیار تاثیرگذاشت و این تاثیرگذاری نه فقط در زمینه اقتصادی که در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی سبک زندگی مردم هم بود و به همین خاطر هم نمی‌توان از آن‌ها چشم پوشید.

وی افزود: در معماری سنتی ایرانی انطباق با جغرافیا و استفاده از مصالح بومی مطرح است که این ویژگی در مورد کارخانه‌های صنعتی نیز در بخشی‌هایی رعایت شده و همین مساله بر اهمیت آنها افزوده است. در کارخانه‌ها شاهد هستیم که نمادهای صنعتی و سنتی کنار هم قرار گرفته‌اند. بدین‌معنا دودکش که نمادی از صنعتی شدن است را در کنار «کوزه آب حیات» که نمادی از فلسفه و معماری ایرانی است در کنار هم می‌بینیم.

ذاکراصفهانی معتقد است: معماری صنعتی در این دوره قابلیت تبدیل به یک موزه را ایجاد کرده است؛ سالن‌های تولید، ساختمان‌های اداری، انبارها، همه و همه قابلیت‌های معماری صنعتی و سنتی را در کنار هم قرار داده است. در عین حال در طول یک دهه اخیر به دلیل اتفاقاتی که رخ داد بسیاری از کارخانه‌ها کارکرد خود را از دست دادند و متروکه شدند؛ گرچه از قبل نیز زمینه هایی وجود داشت که آرام آرام دچار بی‌ثباتی شوند.

وی در همین زمینه به تلاش‌های خود در زمان تصدی‌گری استانداری اصفهان اشاره کرد و گفت: کارخانه ریسباف اصفهان که نمادی از فرهنگ، معماری و مناسبات اجتماعی و تاریخی مردم در سده معاصر است آمادگی دارد تا در صورتی‌که روح انسانی در آن وجود نداشته باشد در هم بریزد و به همین خاطر نیز تلاش برای تبدیل آن به موزه می‌تواند گامی مثمرثمر از سوی دولت‌مردان باشد. به همین خاطر نیز تغییر کاربری آن و تبدیل شدن به موزه، بهترین کارکرد را برای این ساختمان که نزدیک به ۱۰۰ سال قدمت دارد، ایجاد می‌کند.

ذاکراصفهانی ادامه داد: می‌شود کارخانه را مقاوم‌سازی و بازسازی کرد و با تبدیل به موزه آن را قابل استفاده کرد و با حضور انسان ساختمان‌ها را از خطر فروپاشی حفظ کرد. مطالعه تاریخی کارخانجات و حفظ و حراست از آن‌ها از به سبب بررسی مناسبات اقتصادی نیز حایز اهمیت است که باید مورد توجه دولت‌مردان قرار بگیرد.  

وی گفت: زمانی که بنده استاندار اصفهان بودم جلساتی در این‌باره که باید از کارخانه‌ها به‌ویژه کارخانه ریسباف حفاظت کرد تشکیل دادیم که متاسفانه به سرانجام نرسید و حالا که در این دوره با همت وزارت راه و شهرسازی این مهم به سرانجام رسیده است جای خوشوقتی و تشکر دارد. /

نظر شما