از این‌رو می‌توان مهندس بهشتی را معمار فرهنگ دانست. مهندس بهشتی دغدغه فرهنگ دارد. از همان روزهای نخست انقلاب خود را وقف خدمت به فرهنگ و گره گشایی از کارهای فروبسته این عرصه کرده است. می‌توان گفت مهندس بهشتی مصداق این بیت حافظ است که می‌گوید:

چو غنچه گرچه فروبستگی‌ست کار جهان / تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش

آقای مهندس بهشتی معتقد است جامعه ایرانی، سال هاست که زمستان سخت و طاقت فرسا را پشت سر گذاشته و در آستانه بهار و رویش قرار دارد و این روییدن حتمی و ناگزیر است.

چرا که طبیعت و ذات بهار، جز رشد و نمو نیست. بر این اساس و با این تفکر در هر جایی که فعالیت کرده موجب رشد و تعالی فرهنگ گشته است و با این نگاه و نیز نظم فکری مهندسی خود زمینه رشد و بالندگی دیگران را هم فراهم کرده است و هر کجا که توانسته گرهی از کار فروبسته فرهنگ گشوده است. مهندس بهشتی فراتر از یک معمار یا معمار فرهنگ، یک سرمایه فرهنگی است.

در بحث سرمایه‌ها مهم‌تر از سرمایه انسانی و سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی است که بدون آن کارآیی دو سرمایه دیگر بسیار کاهش می‌یابد. از ابتدای انقلاب تاکنون و در دهه‌های مختلف نظام جمهوری اسلامی، مهندس بهشتی از سرمایه‌های فرهنگی ای بوده که با عملکرد خود، سرمایه اجتماعی را هم افزایش داده است.

در دهه نخست انقلاب حضور این شخصیت فرهنگی و معتدل در سازمان صدا و سیمای آن روز، به اعتقاد بنده یک موهبت بود. به هر حال انقلاب مختصات و سختگیری‌های خاص خود را دارد و پذیرش برخی از وجوه مختصات انقلاب برای اهل فرهنگ کار دشواری است و این جا فقط سرمایه اجتماعی و عنصر اعتماد است که می‌تواند منشأ اثر و پیوند میان انقلابیون و دیگران شود.