شناسهٔ خبر: 32851 - سرویس جاده‌ای
نسخه قابل چاپ

تقی‌زاده در دومین نشست کارگروه مسافری حمل و نقل درون و برون‌شهری اعلام کرد:

وجود ارتباط تنگاتنگ بین دو حوزه شهرسازی و حمل و نقل و ترافیک/ توسعه ظرفیت معابر راه‌حل کاهش ترافیک نیست/ ضرورت توسعه ظرفیت حمل و نقل عمومی با هدف کاهش ترافیک در کلان‌شهرها

جلسه معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی در دومین نشست کارگروه مسافری حمل و نقل درون و برون‌شهری تنها ۵ درصد از پروژه‌های اجرایی جهت کاهش ترافیک در کشور را کارآمد دانست و افزود: ما تا کنون برای رفع این مشکلات، معابر و ظرفیت عبور و مرور خودروها را افزایش داده‌ایم که بر اساس مطالعات جهانی نه تنها راه‌حل صحیح در رفع این مشکل به شمار نمی‌رود بلکه مشکل ترافیک را نیز چندین برابر می‌کند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی مهرداد تقی‌زاده معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی در دومین نشست کارگروه مسافری حمل و نقل درون و برون‌شهری با تأکید براینکه حوزه شهرسازی تأثیر بسیار چشمگیری در ایجاد ترافیک شهری خواهد داشت گفت: قطعا همه ما شاهد ایجاد ترافیک های طولانی مدت و خسته کننده پس از اجرای پروژه‌های شهری اشتباه و نامناسب در سطح کلان‌شهرها بوده‌ایم که نشان‌دهنده ارتباط تنگاتنگ دو حوزه شهرسازی و حمل و نقل و ترافیک است.

تقی‌زاده در ادامه با اشاره به چند بعدی بودن حوزه حمل و نقل و ترافیک در کشوربیان کرد: در حال حاضر در بسیاری از شهرهای ما مشکل ترافیک دیده می‌شود که شاید تصور موجود برای رفع آن‌ها تاکید بر اجرای ده‌ها پروژه باشد، پروژه‌هایی که بدون شک بسیاری از آنها پس از اجرایی شدن ما را از هدف دور کرده و باعث چندبرابر شدن میزان ترافیک می‌شوند.

معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی در ادامه خاطرنشان کرد: به اعتقاد من تنها ۵ درصد از پروژه‌های اجرایی در کشور که با هدف رفع مشکل ترافیک انجام می‌شوند صحیح و کارآمد بوده و نزدیک به ۸۰ درصد آن‌ها به طور کامل اشتباه و ترافیک‌زا و ۱۵ درصد باقی‌مانده در جهت خنثی انجام می‌شوند.

وی مبحث توسعه ظرفیت معابر اعم از ساخت بزرگراه و خیابان، تعریض خیابان، احداث پل و ... را راه‌حل فعلی مسئولین در جهت رفع مشکلات ترافیکی در کشور دانست و گفت: ما تا کنون برای رفع این مشکلات، معابر و ظرفیت عبور و مرور خودروها را افزایش داده‌ایم که براساس مطالعات جهانی نه تنها راه‌حل صحیحی در رفع این مشکل به شمار نمی‌رود بلکه مشکل ترافیک را نیز چندین برابرمی‌کند.

این مقام مسئول اضافه کرد: در حال حاضر چهار نگرش جدید در سطح جهان در این حوزه وجود دارد که متأسفانه کشور ما در دو مرحله ابتدایی است و فراتر نمی‌رود به همین دلیل با وجود صرف هزینه‌های بالا ما شاهد رفع مشکلات و نتایج مثبتی در این حوزه نیستیم. در سال‌های پیشین متخصصین و مسئولین در داخل و خارج از کشور با مشاهده توسعه ترافیک در سطح شهرها در مرحله اول به سراغ افزایش ظرفیت معابر رفته و اقدام به ساخت بزرگراه یا خیابان می‌کردند اما پس از مدت کوتاهی به جای مشاهده کاهش میزان ترافیک شاهد پرشدن ظرفیت این معابر تازه تأسیس و ایجاد ترافیک مجدد می‌شدند.

تقی‌زاده در این باره ادامه داد: با گذشت چندین سال و انجام مطالعات فراوان متخصصان حوزه حمل و نقلی به این نتیجه رسیدند که افزایش ظرفیت معابر باعث افزایش تقاضای سفرها شده و نتیجه مطلوب را ندارد، به همین دلیل ضرورت در تغییر این نگرش مطرح و توجه‌ها به سمت توسعه ظرفیت حمل و نقل عمومی جلب شد.

وی با تأکید براین که ده‌ها سال از اجرای این تجربه در سطح کشورها می‌گذرد گفت: براساس مطالعات انجام شده مشخص شد با توسعه ظرفیت حمل و نقل عمومی شرایط برای جابه‌جایی مسافران فراهم و  در عین حال از میزان ترافیک ایجاد شده در درون و بیرون شهرها کاسته می‌شود ولی از آنجا که همواره به دلیل امکانات رفاهی منحصر به فرد خودروی شخصی تقاضای افراد در استفاده از این وسیله بیشتر از وسایل حمل و نقل عمومی است باید تدابیری نیز جهت بالابردن تمایل و انگیزه مردم در استفاده از بخش عمومی اندیشیده می‌شد.

معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی در ادامه سخنان خود در خصوص چگونگی افزایش گرایش مردم در استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی اعلام کرد: براساس نگرش چهارم جهانی در این حوزه نه تنها توسعه معابر به دلیل ترافیک‌زایی باید متوقف شود بلکه میزان معابر موجود در هر کشور نیز باید تا حد ممکن کاهش یابد که اصطلاحا این طرح نیز در سطح کشورهای خارجی با عنوان انگلیسی (road diet) شناخته می‌شود.

این مقام مسئول ایجاد خط ویژه اتوبوس، ایجاد خط ویژه دوچرخه، ساخت خط ویژه HOV (خودروهای شخصی چند سرنشین)، اخذ عوارض از خودروهای کم سرنشین، ایجاد پارک ماشین در حاشیه خیابان (چرا که ایجاد پارکینگ طبقاتی محرکی برای استفاده از خودرومحسوب می‌شود)، افزایش هزینه پارک خودروها و محاسبه آن‌ها به روش تصاعدی، ایجاد لاین وسط برای عابرین پیاده، کاهش عرض لاین‌ها، کاهش بزرگراه‌ها در سطح شهرها و ایجاد پیاده‌روها را روش‌های گوناگون اجرایی در سطح دنیا جهت کاهش ظرفیت معابر و ترافیک اعلام کرد و افزود: امروزه عابر محوری، ایده‌ مدنظز در حوزه حمل و نقل و ترافیک به شمار رفته و شهرداری‌ها به جای اینکه خود را متعهد به ایجاد شرایطی برای جابه جایی خودروها بدانند خود را موظف به جابه‌جایی شهروندان در کوتاهترین زمان ممکن می‌دانند.

تقی‌زاده همچنین درباره تفاوت موجود بین نگرش و علم در اجرای پروژه‌ها اعلام کرد: در این بخش علم مانند وجود یک جاده و یا خودروی خوب و مناسب و نگرش مانند انتخاب درست مسیر محسوب می‌شود. ما بدون انتخاب صحیح با وجود برخورداری از خودرو و یا جاده خوب نمی‌توانیم موفق باشیم چراکه با انتخاب مسیر نامناسب همواره از هدف خود دور خواهیم شد.

وی در ادامه با اشاره به این مطلب که بالابودن آمار خطوط حمل و نقل عمومی در سایر کشورها اهمیت بیشتری نسبت به زیاد بودن طول بزرگراه‌ها و خیابان‌ها دارد گفت: افزایش شرایط استفاده از حمل و نقل عمومی بدون شک باعث کاهش بار ترافیکی در فضای داخل و بیرون از شهرها شده و ماباید در تمامی شهرهای کشور برای این منظور برنامه‌ریزی کنیم./

نظر شما