به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، سید رضا هاشمی، پژوهشگر و مشاور معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی در نشست بیستم ایران شهر با موضوع نگاهی به هفتاد سال تجربه نگارش در باب معماری معاصر عنوان کرد: ۱۰۰ سال است که معماری ایران وارد دوره جدیدی شده که با اینکه متاثر از معماری اروپا و آمریکا بوده، عین آنها نیست.

هاشمی با بیان اینکه با گذشت یک دوره صدساله هنوز به خودآگاهی از معماری ایرانی نرسیده‌ایم، تاکید کرد: از زمان تاسیس دانشکده معماری این گمان را داشتیم که ما جزیی از دنیا هستیم و باید معماری جهان را بیاموزیم. از سال ۱۳۱۹ با تاسیس دانشکده معماری دانشگاه هنرهای زیبا نوشتن درباره معماری نیز درایران شروع شد و به تدریج افزایش یافت ولی حجم نوشتارها پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل افزایش تعداد نشریه‌ها و رواج دوره دکترای هنر افزایش قابل توجهی یافت و چندین هزار صفحه نوشته گردآوری شد.

این پژوهشگر با اشاره به تحقیقی که درباره نگارش در باب معماری معاصر صورت گرفته است، افزود: یکی از دلایل اصلی این پژوهش جمع‌بندی مطالب بوده است. سال گذشته سه پروژه مورد پیشنهاد تعدادی از محققان قرار گرفت که توسط شرکت عمران و بهسازی شهری ایران نیز حمایت شد که شامل تدوین کتاب‌شناسی توضیحی معماری معاصر، بررسی انتقادی آرای صاحبنظران معماری معاصر و تدوین فرهنگ معماری معاصر بود که پروژه نخست به سرانجام رسیده و دو طرح دیگر به نیمه رسیده‌اند.

در ادامه حمیدرضا پیشوایی، پژوهشگر و از اعضای تیم پژوهش درباب متون معماری معاصر در سخنانی عنوان کرد: هفتاد سال تجربه در نگارش درباره معماری معاصر داریم که هنوز چشم‌انداز این حجم انبوه نوشتارها و کتاب‌ها مشخص نیست.

پیشوایی با تاکید بر اینکه نوشته‌های حوزه معماری جزیی از جهان معماری هستند، گفت: درجهان معماری با پدیده‌های مختلفی چون آثار معماری، معماران، بانیان، مصالح، تزیینات و ادراک معماری روبه رو هستیم و وقتی متون معماری تولید می‌شوند جهانی را می‌سازند که درآن معماران، محققان، اساتید، دانشجویان و علاقه‌مندان معماری تنفس می‌کنند. بنابراین متن‌های بخش‌هایی مجزا  نیستند.

این پژوهشگر افزود: ۷۰ سال است که متن درباره معماری معاصر تهیه کرده‌ایم ولی این متون بسیار پراکنده هستند و دسترسی به آنها دشوار است.

عضو تیم پژوهش درباب متون معماری معاصرگفت: درابتدای کار ما تمام متن‌ها را درقالب یک گزارش ساماندهی کردیم که قرار است درقالب کتاب منتشر شود و درآینده می‌توان این متن‌ها را تحلیل محتوای کمی و کیفی کرد. همچنین می‌توان مفاهیم پربسامد را مووضع تحقیق قرار داد و سیر تحول آنها را بررسی کرد و درنهایت به نقادی آنها پرداخت.

وی افزود: دراین تحقیق به فهرست کاملی از منابع فارسی با موضوع معماری معاصر ایران رسیدیم و به چکیده‌سازی آنها پرداختیم و کلیدواژه‌هایی ازآنها استخراج شد. دراین پژوهش به جستجو در پایگاه‌های مقالات هم پرداختیم که البته هیچ یک کامل نیست و ۷۵۰ منبع مختلف را گردآوری کردیم و درنهایت به نمایه رسیدیم.

پیشوایی همچنین به آسیب‌رسانی متون مرتبط با معماری معاصر پرداخت و گفت: در متن‌ها با عنوان‌های مبهمی که با متن تطبیق ندارند مواجه هستیم و عنوان با متن همخوانی ندارد. همچنین دراغلب موارد ساختار متن مشکل دارد که نشان‌دهنده نابسامانی اندیشه نویسنده است که نمی‌تواند به درستی مسئله را طراحی کند. همچنین با مشکل پیچیدگی نابجا درمتن مواجه هستیم.

این پژوهشگر افزود: درمیان متون تعداد منابع تحقیق دست اول بسیار اندک است و نویسنده بیشتر شبه مسئله را مطرح کرده نه مسئله را. از سوی دیگر نویسنده به گونه‌ای دست به قلم برده که گویی هیچ گاه قرار نیست کسی متنش را تورق کند و مورد بررسی قرار دهد.

یستمین نشست ایران‌‌شهر  با موضوع نگاهی به هفتاد سال تجربه نگارش درباب معماری معاصر ۵ بهمن‌ماه در خانه گفتمان شهر و معماری (خانه وارطان) برگزار شد.