به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی اداره کل راه و شهرسازی خراسان رضوی، بهروز ملکی با بیان این مطلب افزود: توسعه پایدار اولین بار در کمیسیون جهانی محیط‌زیست و توسعه در سال ۱۹۸۷ میلادی مطرح شد و سرمنشأ طرح این موضوع، دغدغه‌های برخاسته از مسائل زیست‌محیطی بود که به علت پیشرفت‌های صنعتی پدید آمده بودند، این عبارت این گونه تکامل یافت که توسعه پایدار، رشدی اقتصادی و اجتماعی است که عدالت و امکانات زندگی بدون تخریب بیش از پیش منابع طبیعی محدود را برای تمامی مردم جهان و تمامی نسل‌ها به همراه داشته باشد.
وی توسعه پایدار را مستلزم اصلاح عواملی از جمله سیاست‌گذاری، استراتژی‌ها و طرح‌های اجرایی و توسعه ظرفیت‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و علمی، آگاهی عمومی، اطلاع‌رسانی، مکانیزم‌های مالی کارا و گسترش فناوری‌های پاک و تولید و توسعه دانش‌محور برشمرد.
عضو شورای علمی چهارمین همایش بین‌المللی فناوری‌های نوین صنعت ساختمان توسعه شهری را به معنی تغییرات در کاربری زمین و سطوح تراکم جهت رفع نیازهای ساکنان شهر در زمینه مسکن، حمل و نقل و ... تعریف کرد و گفت: اصول و مبانی توسعه پایدار می‌تواند به سه روش اعمال توسعه متراکم، ساختمان‌های کوتاه مرتبه و نوآوری در تدوین اصول تفضیلی طراحی شهری در بهبود محیط‌زیست شهری به کار رود و در نهایت با ایجاد فرمی از شهر که استفاده بهینه از انرژی شهر را تضمین کند، به قوام رسد.
ملکی متذکر شد: نظریه توسعه پایدار شهری موضوعاتی همچون جلوگیری از آلودگی‌های محیط‌زیست شهری و ناحیه‌ای، کاهش ظرفیت‌های تولید محیط محلی – ناحیه‌ای و ملی، حمایت از بازیافت‌ها، عدم حمایت از توسعه زیان‌آور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح می‌کند، همچنین در این نظریه، پایداری شکل شهر، الگوی پایداری سکونت‌گاه‌ها، الگوی مؤثر حمل و نقل در زمینه مصرف سوخت و سلسله مراتب ناحیه شهری بررسی می‌شود.
وی با اشاره به وجود شهرهای پایدار در سراسر جهان مانند «بلو هوریزونته» برزیل، «بافوت» کامرون، «ونکوور» کانادا، «تیانجین» چین، «تورکو» فنلاند، «فرایبورگ» آلمان، «Auroville» هند، «مالاکا» مالزی، «ملک-مومباسا» در آفریقا، عوامل تحقق پایداری در شهر را کاهش آلودگی، حفاظت منابع طبیعی، کاهش انرژی مصرفی، عدم تمرکز شهری و کاهش پراکندگی‌ها، افزایش تراکم متوسط در حومه شهر، کاهش فواصل ارتباطی، ایجاد اشتغال محلی، توسعه متنوع در مراکز اشتغال، توسعه شهرهای کوچک جهت کاهش اتکا به شهرهای بزرگ، ساختار اجتماعی متعادل، حمل و نقل عمومی و کاهش ترافیک جاده‌ای و مدیریت ضایعات بازیافت نشدنی ذکر کرد.
معاون مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی با اشاره به نقش سیستم حمل و نقل شهری در شهر پایدار تصریح کرد: سیستم حمل و نقل در کشورهای صنعتی، ۴ تا ۸ درصد، GDP و ۲ تا ۴۴ درصد اشتغال را شامل می‌شود که این بخش در تجارت بین‌المللی، فرآیندهای بازرگانی، هزینه‌های مصرفی خانوار و هزینه‌های عمومی نقش مهمی ایفا می‌کند.
ملکی در ادامه، بخشی از شاخص‌های OECD در ارائه خط مشی‌های این حوزه را شاخص ترافیکی، آلودگی صوتی، هزینه‌های زیست‌محیطی برشمرد و افزود: آثار منفی زیست‌محیطی ناشی از فعالیت‌های حوزه حمل و نقل، شامل آلودگی هوا، سرو صدا، مصرف انرژی و منابع طبیعی، ازدحام و تصادفات است.
وی در ادامه، مدیریت شهری را اداره امور شهر به منظور ارتقای مدیریت پایدار مناطق شهری در سطح محلی با در نظر داشتن و تبعیت از اهداف سیاست‌های ملی، اقتصادی و اجتماعی کشور تعریف کرد و افزود: مدیریت شهری به طور کلی دارای وظایفی در حوزه برنامه‌ریزی و اداری - اجرایی است و برنامه‌ریزی مجموعه‌ای از تصمیم‌گیری است که بر اساس محدودیت‌های کمی، کیفی، زمانی و مکانی، شیوه دخالت انسان را در موضوعی مشخص بیان می‌کند.
معاون مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی گفت: در مرحله بعد، مدیریت شهری برنامه‌های تهیه شده را در چارچوب نظام اداری - اجرایی حاکم، به پروژه‌های عملیاتی تبدیل کرده و به مرحله اجرا می‌رساند.
نظر شما