همنشینی مردم با طبیعت امروز در ۱۳ فروردین به اوج خود می رسد. طبیعت همواره در نزد ایرانیان قابل احترام بوده زیرا علاوه بر تامین رزق و روزی انسان، عامل آرامش، شادی، شادابی و سلامتی افراد بوده است.

دادن روحیه شاد به انسان و ایجاد مهر و دوستی بین افراد از مزیت های حضور در طبیعت است. انسان ها ممکن است با خیلی از پدیده ها به آرامش برسند اما حضور مداوم و انس با طبیعت به یک آرامش پایدار در میان انسانها تبدیل می شود.

امروز طبیعت میزبان، و ما میهمان هستیم معمولا میهمان در خانه میزبان چه رفتاری دارد؟ آسیب نزدن به میزبان ابتدایی ترین آدابی است که باید میهمان رعایت کند. اگر مراقبت نکنیم همین حضور گسترده امروز در طبیعت می تواند در اثر برخی غفلت ها، به تخریب محیط زیست منجر شود.

محیط زیست در سلامت، توسعه و آرامش انسان نقش اساسی ایفا می کند. احساس مثبت اندیشی، کاهش استرس و نگرانی، بهبود بینایی با دیدن رنگ های روشن مثل سبز و آبی، دوری از تنش ها و احساس جوانی، اثرات طولانی در سلامت ذهنی فرد، ایجاد انگیزه بیشتر در فرد برای ورزش و پیاده روی، بهبود سیستم ایمنی بدن، کاهش فشار خون، افزایش طول عمر و کیفیت زندگی سالمندان و امکان مبارزه با بیماری های مزمن و همچنین ناتوانی و پیری از جمله مزیت های حضور در طبیعت است.

طبیعت روحیه بخش است و باعث سلامتی انسان می شود از این رو هر فردی در مواقعی به آن پناه می برد تا از مواهب آن بهره مند شود، طبیعت برای انسان یک موضوع حیاتی محسوب می شود و وقتی چیزی برای انسان سودمند و مفید باشد باید از آن مراقبت و حفاظت کرد و به کسی اجازه نداد که به آن آسیبی وارد کند و اگر غیر از این باشد به معنی نابودی خودمان است.

انسان بدون طبیعت قادر به ادامه زندگی نیست زیرا اگر محیط زیست نابود شود تمام گیاهان و جانداران از بین می رود و به همین دلیل نسل بشر نمی تواند به حیات خود ادامه دهد.این یک عبارت و جمله ساده در باره محیط زیست است و همه کارشناسان و اندیشمندان بر آن تاکید می کنند اما آنچه که در محیط زیست و فضای اطرافمان مشاهده می کنیم نشان می دهد که هنوز این حفظ طبیعت و محیط زیست در جامعه به یک باور تبدیل نشده است.

در واقع معضلات زیست محیطی از زمان صنعتی شدن جوامع پدید آمده است. تولید زباله های سمی و خطرناک در کارخانه ها و بیمارستان ها و همچنین رهاسازی انواع مواد پلاستیکی در محیط زیست، طبیعت را با چالش بزرگی روبرو کرده که این مساله همچنان ادامه دارد.

در کنار صنعتی شدن جوامع؛ تنوع زیستی، افزایش جمعیت و پیامدهای شهرنشینی ازعوامل تهدیدکننده محیط زیست محسوب می شود که هرکدام از اینها عامل بسیاری از مشکلات زیست محیطی است.

شاید نتوان از صنعتی شدن جوامع، افزایش جمعیت و شهرنشینی به طور کامل جلوگیری کرد اما باید راهی پیدا کرد تا تخریب محیط زیست کاهش یابد. وقتی جمعیت یک منطقه افزایش یابد اهمیت محیط زیست و حفاظت از آن باید دو چندان شود زیرا همانطوری که گفته شد محیط زیست و طبیعت نقش مهمی در سلامتی انسان ها و کاهش بیماری ها دارد از این رو برای پیشگیری از بیماری شهروندان، باید نسبت به توجه به محیط زیست وسواس بیشتری نشان دهیم.

به نظر می رسد هنوز در موضوع محیط زیست، آموزش های ارائه شده کافی نبوده زیرا تخریب و آلودگی طبیعت هنوز ادامه دارد و در برابر نابودی طبیعت از خود چندان وسواسی نشان نمی دهیم.

بنابراین در شرایط فعلی، مراقبت از محیط زیست و طبیعت باید به یک نهضت فراگیر تبدیل شود و هرکدام از ما باید در نقش یک محیط بان و پاسدار طبیعت ظاهر شویم و در مقابل هرگونه تعرض به محیط زیست احساس مسئولیت کنیم که در این صورت است که طبیعت از دست اندازی در امان خواهد ماند.

هر چند در سال های اخیر توجه به محیط زیست و طبیعت در مباحث کتاب های درسی بیشتر شده اما کافی نیست. باور به حفظ محیط زیست و طبیعت باید از دوره کودکی در افراد شکل گیرد بنابر این مدارس بهترین مکان برای ارائه این گونه آموزش ها به دانش آموزان است. محتوای آموزشی باید متناسب با ذهنیات دانش آموزان تدوین شود تا این مساله حیاتی جامعه، درعمق وجود آینده سازان نفوذ کند.

متاسفانه، طبیعت و محیط زیست در سال های گذشته و در روز طبیعت، شاهد بیشترین تخریب و نابودی بوده است و این نشان می دهد که هنوز نسبت به اهمیت محیط زیست و لزوم حفاظت از آن به یک باور و اعتقاد نرسیده ایم و زمانی که به چنین باوری نرسیم تخریب ها همچنان ادامه خواهد یافت و وسعت طبیعت و جنگل نیز هر روز کمتر از روز گذشته خواهد شد.

وقتی محیط زیست تخریب شود بدنبال آن انسان آرامش و سلامتی خود را از دست خواهد داد بنابراین نتیجه می گیریم طبیعت و محیط زیست ارتباط تنگاتنگی با زندگی بشر دارد، محیط زیست بدون انسان می تواند باقی بماند اما انسان بدون طبیعت و محیط زیست قادر به ادامه زندگی نیست.

ایرنا