به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، به دنبال برگزاری دومین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در سال ۹۶، رویکردهای کلی حفاظت و احیای محدوده‌های تاریخی- فرهنگی با حضور وزیر راه و شهرسازی در ۱۳ بند و هفت بخش به تصویب رسید. در همین راستا نیز وزیر راه و شهرسازی در نوشته‌ای در کانال تلگرامی خود مطالب زیر را به اشتراک گذاشت: در آبان‌ماه سال ۹۴ محدوده بافت تاریخی ۱۶۸ شهر ایران به تصویب شورای عالی معماری و شهرسازی رسید. نکته جالب توجه برای من وجود این تعداد شهرتاریخی که واجد بافت‌های با ارزش هستند نشان از زنده بودن تمدن ایران‌شهری است. باید همت کنیم و کارکرد این بافت‌ها را با حفظ هویت‌شان با جریان زندگی جدید همساز نماییم. 

در این ارتباط دو رویکرد افراط و تفریطی وجود دارد:

- رویکرد سوداگرانه که در اندیشه تخریب و نوسازی آنها است. من این نگاه را استالینیستی می‌نامم. البته در بازار مکاره مستعلات و #مدیریت_شهری تجارت پیشه‌ای چون تهران و مشهد هواخواه جدی دارد و نتیجه آن نیز از بین رفتن بخش عظیمی از آثار با ارزش  فرهنگی و تاریخی تهران و مشهد در همین دو دهه است.

- رویکرد دیگر، نگاه حفاظتی مینیاتوری است. در این نگاه، در عمل تک بنا، کانون توجه و بافت در حاشیه قرار می‌گیرد , به دلیل  عدم سازگاری راه حل با اندازه مساله، در عمل کارایی لازم را ندارد و افراد ذینفع در برابر آن مقاومت می‌کنند. 

 رویکرد مورد حمایت وزارتخانه بازآفرینی_شهری است که با حفظ ساختار و هویت_شهری و معماری بافت‌های تاریخی، کارکرد آن‌ها را با زندگی امروزی سازگار می‌نماییم و فضا و ساختمان‌های عمومی را هدف قرار می دهیم. بدین‌ترتیب، بجای اجبار برای حفظ آنها، با ارتقای سطح و منزلت اجتماعی آنها، عملا اشتیاق برای تداوم سکونت و بازگشت به آن‌ها را در دل ساکنان فراهم آوریم. 

- برای ما شهر به مفهوم تمدن، تاریخ، نوع تفکر، هویت، زندگی و نشاط و شادابی است، بنابراین، نمی‌توانیم از این بافت‌ها به‌سادگی چشم بپوشیم زیرا ما با آن‌ها معنی می‌شویم. در عین حال، به ناسازگاری آن‌ها با زندگی امروزین نیز آگاهیم. لذا، راهکار را در بازآفرینی می‌بینیم./