به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، علیرضا محجوب درخصوص اظهارات یکی از اعضای شورای شهر مبنی بر اینکه شهرداری اطلاعات ۲۳۰ برج در پایتخت را ندارد، گفت: عمرساختمانهای تهران شفاف و روشن است ضمن اینکه عمر تهران هم مشخص بوده و تهران درسال ۱۲۱۰ هجری شمسی به عنوان پایتخت انتخاب شده است، به طوری که کانون تهران همین میدان ارگ فعلی بوده است.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس درمجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه عمر تمامی ساختمانها و بناهای تهران مشخص است، افزود: اینکه شورای شهر یا مسئولان شهرداری بگویند اطلاعات برجها یا ساختمانها را در اختیار ندارند، نشان از بی توجهی آنها به وظایف اصلی شهرداری در مدیریت شهری دارد؛ به طورکلی تمام بناها حتی آنهایی که خیلی قدیمی هستند شناسنامه داشته و شهرداری میتواند از اسناد و مدارک موجود در این خصوص استفاده کند.
وی با بیان اینکه محدوده ۱۱۰ هکتاری یا ۱۵۰ ساله بازار تهران دارای اسناد و مدارک لازم جهت شناسایی نقاط حادثه خیز است، تصریح کرد: ضمن اینکه برای بناهای دیگر نیز حداقل از ۵۰ سال پیش همه دارای اسناد و مدارک هستند و هیچ موضوع مبهمی در شناسایی ساختمانهای فرسوده و قدیمی وجود ندارد، شهرداری برای هربنایی چه آنهایی که قدیمی بوده و چه برجهایی که درطی دهههای گذشته ساخته شدند؛ میتواند از دستگاهها و نهادهای دیگر اسناد مورد نظر را برای بررسی تقاضا کند.
محجوب با اشاره به اینکه دریافت اطلاعات بناهای موجود در تهران برای شهرداری به هیچ عنوان کار سختی نیست، به خبرگزاری خانه ملت گفت: این کار نه نیاز به نیروی انسانی فراوان داشته و نه نیازمند منابع مالی است، بنابراین این اظهارات ازسوی مسئولان شهری تعجب آور بوده و به طورحتم بی توجهی شهرداری به شناسایی ساختمانهای نا ایمن و فرسوده نشان ازقصور آنها دارد؛ بنابراین هرادعایی درخصوص نبود اطلاعات لازم برای شناسایی بناهای فرسوده پذیرفتنی نیست.
عضو مجمع نمایندگان استان تهران، با بیان اینکه ایمن سازی به معنای تخریب و نوسازی مجدد بافتهای فرسوده است، افزود: درکنار ساختمانهای مسکونی فرسوده و قدیمی و نوسازی آنها باید توجه کرد که آثارمعماری و تاریخی را هیچ گاه نباید تخریب کرد، غالب این بناها درصورت وقوع یک زلزله ۷ ریشتری تخریب میشوند؛ البته شدیدترین زلزلهها در تهران تاکنون از ۷ ریشتر بیشترنبوده، اما همین میزان هم برای تخریب این بناها کافی است.
نظر شما