به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در دنیای امروز، دغدغه نان به یکی از دغدغه‌های اصلی بشر تبدیل شده و به همین دلیل داشتن شغل یکی از اولویت‌های مهم زندگی است. تا آنجا که شغل انسان‌ها، بخش بزرگی از هویت آن‌ها را شکل می‌دهد. اما هنوز فراوانند کسانی که زندگی را بیش از داشتن و پرداختن به شغل می‌دانند و هویت خود را با چیزی غیر از شغل خود تعریف می‌کنند.
زهرا شهباز نژاد یکی از این آدم‌هاست. کارمند اداره پشتیبانی شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران که خارج از محیط کار به عنوان مدرس، مربی و داور بین‌المللی تکواندو، تیراندازی با کمان و کشتی‌کج فعالیت دارد.
شهباز نژاد درباره علت ورود به رشته‌های رزمی می‌گوید: «از اول دوست داشتم تکواندوکار بشوم و همیشه فیلم‌های جکی چان را نگاه می‌کردم. برادرم هم کشتی‌کج کار می‌کرد، به همین علت با او نیز کشتی‌کج تمرین می‌کردم.»
او در ابتدای راه با مخالفت پدر روبرو بوده، اما با این حال توانسته رضایت خانواده را برای حضور در میادین ورزشی جلب کند: «حدود ۲۰ سال پیش بود که با وجود مخالفت پدر تکواندو را شروع کردم. پدر من می‌گفت ورزش رزمی برای خانم‌ها خوب نیست. با این حال وارد این ورزش شدم و پیش استاد عربی آموزش دیدم. ایشان در ورامین آموزش می دادند و من با تمام سختی که وجود داشت، پیش ایشان می‌رفتم. بعد از آنکه اولین مسابقه را انجام دادم و دان یک را گرفتم، پدر من خوشحال شد و از ادامه فعالیت من استقبال کرد. تا اینکه توانستم مدارک مربیگری بین المللی و داوری بین المللی را اخذ کنم.»
شهباز نژاد غیر از ورزش‌های رزمی، در ورزش تیراندازی با کمان نیز صاحب نام است. او در این مورد به خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی می‌گوید: «تیراندازی با کمان را در سال ۷۸ شروع کردم. در آن سال فدراسیون تیراندازی با کمان اطلاعیه داد که علاقه‌مندان به این حوزه جذب شوند. تکواندوکار‌ها و خانواده جانبازان به این فراخوان واکنش مثبت نشان دادند. ما آموزش دیدیم و به اولین مدرسان تیروکمان در ایران بدل شدیم.»
این کارمند شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران توانسته است افتخاراتی را نیز در عرصه بین‌المللی کسب کند. انتخاب به عنوان داور نمونه مسابقات تاجیکستان در سال ۸۵، سرمربی‌گری تیم ملی ناشنوایان در کره و کسب عنوان نایب قهرمانی در سال ۸۸ و سرمربی‌گری تیم تهران در مسابقات پایتخت‌های جهان در لبان و کسب عنوان نایب قهرمانی در سال ۸۹ از جمله این افتخارات هستند.
شهباز نژاد توانسته به عنوان یک زن در عرصه ورزش خوش بدرخشد، با این حال از مشکلات فعالیت‌های ورزشی برای بانوان صحبت می‌کند و می‌گوید: «مسلما ورزش برای خانم‌ها به خاطر نوع پوشش و محدودیت‌هایی که وجود دارد، مشکل‌تر است. اما با تمام این مسایل چه من و چه سایر بانوان توانستیم که وارد عرصه شویم و به دنیا بفهمانیم زنان ایرانی با وجود تمام محدودیت‌ها می‌توانند بهترین‌ها باشند.» او ادامه می‌دهد: « دولت باید به ورزش بانوان توجه بیشتری کند. البته الان وضعیت خیلی بهتر از قبل شده، اما لازم است از این هم بیشتر توجه شود.»
شهبازنژاد ورزش را با زندگی خود آمیخته است. پیاده به سر کار خود می‌رود، چراکه معتقد است پیاده‌روی یکی از بهتیرن ورزش‌هاست. سه روز در هفته به باشگاه می‌رود و تکواندو تمرین می‌کند، چراکه قصد دارد دان ۶ خود را به دان ۷ ارتقا دهد. ایام آخر هفته او نیز با کوهنوردی و اسکی پر می‌شود. او البته از مربیگری نیز غافل نیست: «چون مربی بین المللی هستم باید ارتقا داشته باشم. به همین علت به مربیگری نیز می‌پردازم.»
شهباز نژاد معتقد است که ورزش در زندگی او تاثیر زیادی داشته و می‌گوید: « روحیه ورزشی در تمام زندگی من تاثیر داشته است. همه می‌گویند که من با انرژی با دیگران برخورد می‌کنم. دوست دارم که این روحیه، یعنی اعتماد به نفس، اطمینان به کار و انرژی مثبت در وجود همه همکاران باشد. فکر می‌کنم ورزش تاثیر مثبتی در روحیه همه همکاران داشته باشد، چراکه ورزش به انسان برای کار انگیزه می‌دهد.»
این کارمند شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در زمینه تحصیل نیز موفقیت‌های فراوانی داشته است. او که با دیپلم وارد محیط کار شده، توانسته همزمان با کار و ورزش، مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را نیز در رشته های پژوهش‌گری و مدیریت ورزشی کسب کند و حتی جایگاه مدرسی در دانشگاه را نیز به دست آورد: « در حال حاضر استاد دانشگاه‌های شهرری و گرمسار هستم. در شهرری زبان تخصصی تربیت بدنی و در گرمسار مدیریت ورزشی و فیزیولوژی ورزشی تدریس می‌کنم.»
شهبازنژاد در حال حاضر در واحد بودجه بخش پشتیبانی شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند، اما معتقد است که این شرکت می‌تواند از او و تخصصش استفاده مناسب‌تری داشته باشد: متاسفانه اینجا شغل من مرتبط با ورزش نیست. دوست داشتم کاری انجام دهم که ورزش ایران ایر را به نحو احسن متحول کنم. اینجا پتانسیل های ورزشی بسیار خوبی وجود دارد. اما متاسفانه به این مساله اهمیت چندانی داده نمی‌شود. حتی ورزش و سالن‌های ورزشی خوبی که در ایران‌ایر وجود دارد، می‌توانند منبع درآمد مناسبی برای ایران‌ایر باشند.»
او در پایان می‌گوید: «دوست دارم که تمام مردم ایران ورزشکار باشند. امیدوارم همه مردم ایران همیشه لبخند بر لبان خود داشته باشند.»
نظر شما